مدرسه‌ی ژاپنی مهوتوکورو* در میان یازده مدرسه‌ی جادوگری دیگر، جادوآموزان کمتری دارد. آن ها از هفت سالگی به تحصیل جادو می‌پردازند، اما تا سن یازده سالگی به طور شبانه روزی در مدرسه حاضر نمی‌شوند. جادوآموزان سوار بر گروهی از مرغان طوفان غول پیکری، مسیر خانه تا مدرسه را طی می‌کنند. کاخ زیبا و خیره کننده‌ی این مدرسه از یشم سفید ساخته شده و بر نوک قله‌ای به اسم مینامی ایوو جیما** بنا شده؛ قله‌ای که ماگل‌ها فکر می‌کنند خالی از سکنه است.

هنگام ورود جادوآموزان به این مدرسه، رداهایی طلسم‌شده به آن‌ها داده می‌شود که با بزرگ شدن پوشنده‌ی آن، رشد کرده و با توجه به یادگیری و توانایی‌های جادوییش تغییر رنگ می‌دهد؛ از رنگ صورتی کمرنگ شروع شده و اگر جادوآموز در درسی بالاترین نمره را کسب کند، به طلایی تغییر رنگ می‌دهد. اگر ردا به رنگ سفید در بیاید، حاکی از این است که فرد یا قانون بین المللی رازداری را زیرپا گذاشته و یا جادوی غیرقانونی‌ای را اجرا کرده؛ درواقع این همان چیزی است که ما آن را جادوی سیاه خطاب می‌کنیم. سفید شدن رنگ ردا در ژاپن یک جرم بسیار بزرگ است که باعث اخراج فوری فرد از مدرسه می‌شود و منجر به دادگاهی شدن او در وزارت سحر و جادوی ژاپن می‌شود.

شهرت مهوتوکورو نه تنها به خاطر طرح آموزشی بالای آن، بلکه به خاطر کوییدیچ بازی کردنشان نیز هست. طبق افسانه‌ها، کوییدیچ، توسط گروهی از جادوآموزان بی احتیاط هاگوارتز به مدرسه‌ی مهوتوکورو معرفی شد. جادوآموزانی که در تلاش بودند دور دنیا را بگردند و اما به دلیل جارو‌های مناسبشان از مسیر منحرف شده بودند. آن‌ها توسط گروهی‌ از ستاره‌شناسان مهوتوکورو که درحال رصد سیارات بودند نجات داده شدند. آنان آنقدر آنجا ماندند که به جادوگران ژاپنی اصول و قوانین کوییدیچ را آموزش دهند. کاری که احتمالا تا آخر عمرشان از انجام آن پشیمان شدند. اعضای کوییدیچ تیم ژاپن و برندگان لیگ قهرمانان یعنی تیم تویوهاشی تنگو*** موفقیت خود را مدیون تمرینات طاقت فرسا و نفس گیری هستند که در مهوتوکورو انجام دادند؛ آنان بر فراز دریای خروشان و طوفانی مشغول به تمرین می‌شدند، درحالی که هم باید مواظب توپ‌ها بازدارنده می‌بودند و هم حواسشان را جمع می‌کردند تا به هواپیماهای پایگاه ماگلی جزیره‌ی مجاور برخورد نکنند.

* Mahoutokoro
** Minami Iwo Jima
*** Toyohashi Tengu