علیرغم گمانهای بیشمار مشنگها در مورد سفر در زمان، این کارحتی در دنیای جادوگری نیز به شکل محدودی امکان پذیر است. حقیقت زمان برگردان ها توسط را های زیادی مخفی شده و با اینکه تحقیقات بیشتر توسط سازمان اسرار در حال انجام است، اما اینطور به نظر میرسد که جادو تنها ما را تا جایی محدود میتواند پیش ببرد...
با استناد به پروفسور ساول کروکر(1) که تقریبا تمام عمرش را در سازمان اسرار به پژوهش درمورد جادوی زمان مشغول بوده:
«تا جایی که دانش ما قد میدهد، طولانی ترین مدت زمانی که فرد میتواند در زمان سفر کند بدون اینکه به خود فرد یا زمان آسیب جدی وارد کند، پنج ساعت است. ما توانستهایم که افسونهای برگردانندهی زمان به یک ساعت قبل رادر ساعاتی شنی قرار دهیم. البته این افسونها ناپایدار و غیر قابل کنترل هستند.
برای استفاده از این ساعت شنی، جادوگر یا ساحره باید آن ساعت شنی را مانند گردنبند به گردن خود ببندد و به تعداد ساعتهایی که قصد دارد به عقب بازگردد، بچرخاند.
بیشتر از پنج ساعت در زمان سفر کردن، نتایج اسفباری در جادوگر یا ساحره استفاده کننده دارد. برای سالها علت برنگشتن سفر کنندگان در زمان های دور و دراز مجهول بود.
همه تحقیقات در این زمینه تا سال 1899 متوقف شد، جایی که الویز مینتامبل(2) به مدت پنج روز در سال 1402 گرفتار شده بود. اکنون ما میدانیم که چرا بدن او در زمان برگشتش به حال پنج قرن پیرتر شد و صدمات جبران ناپذیری دید.
او در بیمارستان بیماریها و سوانح جادویی سنت مانگو به سرعت بعد از اینکه او را بازیابی کردیم، در گذشت. علاوه بر این، پنج روز سفر او در زمان باعث آشفتگیهایی در گذر زمان شد. تغییر دادن گذر طبیعی زمان به طور چشمگیر باعث شد که بیست و پنج نفر از نوادگان او در زمان حال از بین بروند و به دنیا نیایند!»
«در آخر به دنبال برگرداندن مادام مینتمبل به زمان حال، زمان با مختل شدن بسیاری از قوانینش به طور جدی مواجه شد. سه شنبه دو و نیم روز کامل طول کشید در حالی که پنجشنبه تنها چهار ساعت دوام آورد!
وزارت سحر و جادو با مشکلات زیادی برای پوشاندن این وقفه زمانی مواجه شد.سختگیرانهترین قانونها و بزرگترین جریمهها پس از این واقعه وضع شد.»
حتی کوچکترین استفاده از زمان برگردان های در دسترس وزارتخوانه با صد ها قانون همراه است تا خطرات بالقوهای مثل متوقف شدن پنج قرن رخ ندهد. حتی استفاده دوباره از یک ساعت ممکن است نتایج اسفناکی داشته باشد پس وزارت سحر و جادو سختگیرترین ضمانتها را برای مجوز استفاده از این وسایل کمیاب اما قدرتمند میگیرد.
بسیاری از اعضای جامعه جادوگری متعجبند که زمان برگردانها معمولا برای حل کردن بدیهیترین مشکلات زمانی مورد استفاده قرار میگیرند و نه مشکلات بزرگتر یا مهم تر! چون همانگونه که ساول کروکر میگوید:« همانگونه که مغز انسان قادر به درک زمان نیست، بنابراین نمیتواند مشکلاتی که در اثر نقض زمان به وجود می آید را درک کند.»
ذخیره زمان برگردانهای وزارت سحر و جادو در جنگ بازشگت علنی لرد ولدمورت نابود شد، تقریبا سه سال بعد از اینکه هرمیون گرنجر مجوز استفاده یکی از آنها را در هاگوارتز گرفت.
اندیشه های جی.کی.رولینگمن در استفاده از سفر در زمان در
هری پاتر و زندانی ازکابان زیادهروی کردم. گرچه، پشیمان نیستم و زندانی آزکابان یکی از کتابهای مورد علاقهام در سری هری پاتر بود.
این کار مشکلات بسیاری را برای من به وجود آورد. چون اگر جادوگرها میتوانستند به گذشته برگردند و یک مشکل را درست کنند، پس طرح های من برای آینده چه میشد؟
برای حل این مشکل اول دامبلدور و هرمیون را متقاعد کردم که اهمیت بدهند به حقیقت که دیدن گذشته چه قدر خطرناک است. این کار را همچنین انجام دادم تا به خوانندهها یادآوری کنم که ممکن است مشکلات غیر قابل پیش بینی و خطرناکی در سفر در زمان پیش بیاید. دوم، هرمیون گرنجر را مجبور کردم که تنها زمان برگردانش را به هاگوارتز تحویل دهد. سوم، همه زمان برگردانها را در نبرد سازمان اسرار نابود کردم تا امکان هرگونه برگشتن در زمان حتی به مدت کوتاه را از بین ببرم.
این تنها نمونهای از این است که در رمان های فانتزی، چقدر باید مواظب اختراع کردن چیزهای جدید بود. برای هر سودی، معمولا زیانی هم وجود دارد.
***
1.Saul Croaker
2. Eloise Mintumble