1. جهت پرواز، بین قالیچه، قالی، پادری، جانماز، سفره، رو میزی، ملافه (ملحفه) و موکت، یک مورد را به دلخواه انتخاب کنید و به سوالات زیر مختصراً پاسخ دهید:

* دلیل این انتخاب چیست؟ مزیت ها و معایب این مورد را در مقایسه با جارو شرح دهید. (2 امتیاز)

من سفره رو ترجیح میدم. هم میشه وقتی گرسنه شدی روش غذا بخوری، هم موها و پرز های ترسناک نداره، هم میتونی اگه مو و پرز ترسناکی احیانا توی هوا دیدی، سریع لابلای سلولای تشکیل دهنده سفره قایم بشی.

* شرح دهید که چگونه مورد انتخابی را حین پرواز هدایت می کنید. آیا چوبدستی شما نقش مهمی ایفا می کند یا صرفاً ذهن شما؟ آیا قسمتی از بدنه ی مورد انتخابی در جهت گیری و پرواز نقش دارد؟ (2 امتیاز)

چوبدستی؟ هیچوقت چوبدستی امتحان نکردم... خیلی ترسناکه.
سفره کلا خوشش نمیاد روش بشینی. همش میگه گناه داره، واسه همین معمولا باید ازش آویزون بشی. آویزون که باشی دیگه راحت منظره رو میبینی. واسه تغییر جهت هم یه ذره همونطور که آویزونی، میچرخی به جهتی که میخوای بری. یه ذره سخت هست ولی عوضش خیلی امنه.

* مورد انتخابی را با کدام یک تمیز خواهید کرد: با نپتون (جارو دستی کوچک)؟ با جاروبرقی؟ با چوبدستی؟ با تکاندن از تراس؟ توضیح دهید چرا این روش؟ (2 امتیاز)

جارو؟ هیچ میدونین صدای جارو میتونه چند نفرو از ترس به کشتن بده؟ تکوندن از تراس خیلی خوبه؛ نه صدای ترسناکی میده، نه نیازی به تکون دادن چوبدستیای ترسناک هست. تازه خوشش هم میاد یه بادی به کله ش بخوره.

----------------
2. با توجه به اینکه قالی ها (و امثالهم) حساس و مبادی آداب هستند، لطفاً شرح دهید چگونه و با چه افسون و روش جادویی یا حتی ماگلی، می توانید یک قالیچه ی پرنده را در ابتدا زنده و سپس رام خود کنید؟ (2 امتیاز)

اول خیلی با احتیاط به سمت چوبدستی میریم. خیلی توی این مرحله احتیاط لازمه. هر لحظه ممکنه چوبدستی بترسونتتون. اونقد آروم میرین که قالیچه عصبی بشه و خودش به حرف بیاد که:" دِ بجنب دیگه!"
بعد کم کم احتیاطو کم میکنین و میخواین بپرین به سمت چوبدستی، ولی یهو زهره ترک میشین و میپرین عقب.
این کارو اونقدر تکرار میکنین تا قالیچه خودش دلش به رحم بیاد و رامتون بشه.
----------------
3. اگرچه ظاهر ماجرا همواره فاکتور تعیین کننده ای در کیفیت نیست، اما در مورد قالی های پرنده (و امثالهم) موضوع کمی متفاوت است. لطفاً طرح و الگوی محبوب خود برای یک قالی (و امثالهم) را از طریق عکس یا حتی طراحی نشان دهید و مختصراً شرح دهید که این طرح چگونه ممکن است بر کیفیت پرواز با این قالی (و امثالهم) اثر بگذارد؟ (2 امتیاز)

باید اول یه طرحی انتخاب کنیم که ترسناک نباشه. یعنی یه چیزی مثل این. طرح ها نشون دهنده رفتار قالیچه ن.
مثلا طرح من باید قاعدتا خیلی آروم میبود و توی هوا جفتک نمینداخت؛ ولی نمیدونم چرا هر وقت از پیش یه پرنده رد میشیم به سمتش یورش میبره.

دوباره سلام! دوباره برگشتم!

درخواست دوئل گروهی با سوژه آزاد داریم: من و تاتسویا Vs سدریک و آگلانتاین
مهلتش هم دو هفته.

خلاصه: مرگخوارا و محفلیا نیاز به زهر مار دارن. مرگخوارا برای معجونی که هکتور و اسنیپ قراره بسازن؛ محفلیا هم برای سوپ زهر ماری که دامبلدور گفته برای رز زلر بپزن تا سرماخوردگیش خوب شه.
هر دو گروه یه سوراخ مار پیدا می کنن... ولی شیلا از قبل، مار و تخم هاشو برداشته و رفته.
محفل برای پیدا کردن زهر مار به ناکترن رفته و مرگخوارا جلوی لونه مار هستن.



- باید از هم جدا شیم.

بلاتریکس اینو گفت و به فکر فرو رفت... اما هنوز چند ثانیه نگذشته بود که با تکون های شدید رودولف از فکر بیرون اومد.

- اینو جدی میگی بلا؟ جدا میشیم؟ من آزاد میشم؟ ساحره های با کمالات، من اومـ...

بووووووووووووم

بلاتریکس با یه ضربه مشت، رودولف رو نقش زمین کرد. ساحره های با کمالات دور و برش نفس راحتی کشیدن. بلاتریکس که سعی میکرد خونسردی خودشو حفظ کنه، ادامه داد:
- دو تیم میشیم؛ یه تیم میره شیلا رو پیدا کنه، یه تیم هم میره توی لونه مار.
- تیم؟ من گفته باشما، تیم من فقط ساحره باشه...

رودولف این دفعه با لگد همسرش به خواب عمیقی فرو رفت.
بلاتریکس تیم ها رو تعیین کرد، اما همینکه موقع رفتن شد، فهمید چه اشتباه بزرگی کرده؛ سدریک بالشتشو بین خودش و رودولف تقسیم کرده و خر و پف هر دو بلند شده بود، سو از دور دیده میشد که مشغول کلاه بازی بود، انگار که اصلا نشنیده بود. الکساندرا ظاهرا تنها کسی بود که این ماموریت براش مهم بود.
- زود باشین دیگه، بلند شین! ارباب بهم قول دادن اگه این زهر مار گیر بیاریم، من میتونم ماره رو بخورم! زود باشین که وگرنه شام امشبم شمایین.
- خیلی خب بابا، چقد عجله داری.

بلاتریکس با تاسف نگاهی به آگلانتاین کرد که با آرامش، دونه دونه گرد و خاک روی کفششو بر میداشت، و گفت:
- بیخیال، همه با هم میریم.

سلام ارباب. خوبین ارباب؟
چقد دلم برای اینجا تنگ شده بود.
میشه لطفا اینو برام نقد کنید ارباب؟


سلام خالی. خوبیم.
نقدی کوتاه نمودیم و چون سبک بود با پشه برات فرستادیمش. هزینه شو باید پرداخت کنی. یه نیشه.

- اینکه کاری نداره. فقط...
- صبر کنیــــــــــــــــــــد!

همه به نقطه ای که صدا ازش اومده بود نگاه کردن؛ عده ای که عقب تر بودن از سر و کول همدیگه بالا میرفتن تا ببینن کی بوده که جرئت کرده وسط حرف مادر ارباب بپره. عده ای هم که جلوتر بودن با دهنایی که دیگه به زمین رسیده بود، به گوینده خیره شده بودن.

- ارباب، پاتیل بانو مروپ یه ذره کثیفه.

همه با تعجب به هم نگاه کردن، بعد به مروپ، بعد به لرد، و نهایتا به گابریل. گابریل تازه فهمیده بود که چه اشتباهی ازش سر زده.
- نه ارباب، قصدم جسارت به نحوه ظرف شستن بانو نبود به رداتون قسم...
- نگران نباش گابریل، ما نمیخوایم بکشیمت.
- نمیخواین، ارباب؟
- خیر؛ ما اربابی هستیم بسیار بخشنده. در واقع، ما میخوایم هدایتت کنیم. ما یه چیز کثیف تر سراغ داریم. میدونستی ببر توی اون قفس چقدر کثیفه؟ مسئول اینجا شش ماهی یه بار تمیزش نمیکنه...

گابریل اجازه نداد حرف لرد تموم شه؛ سریعا همه تجهیزاتش رو برداشت و به سمت قفس پلنگ حمله ور شد. به محض اینکه وارد قفس شد، لرد در قفس رو بست.
- ما گفتیم نمیکشیمش، نگفتیم پلنگه اجازه نداره بکشش.

و روبه مروپ که با افتخار به پسرش نگاه میکرد، گفت:
- میگفتی، مادر جان.

۱-یه مشکلی که براتون پیش اومده رو درنظر بگیرید، طلسم رو اجرا کنید و خود مشکل و نتیجه خلاقانه ش رو بنویسید. (۷نمره)

خب... از کجا شروع کنم؟
همه جا روشن بود... خورشید طلوع کرده بود... من و عده زیادی از مرگخوارا داشتیم با هم توی راهرو های خونه ریدل قدم میزدیم و بعد... بعد... اون اتفاق وحشتناک افتاد.

توی روشنی روز، یه چیزی به سمتمون حرکت کرد... یه چیز خیلی ترسناک... محرکش هم هی پشت هم داد میزد:"اسباب بازی جدیدمو دیدن کنید!" ...
من سعی کردم... سعی کردم بهشون بفهمونم که خطرناکه همچین چیزی دست بچه باشه... سعی کردم بهشون بفهمونم این یک شیطان در فرم جت اسباب بازیه... سعی کردم بهشون بفهمونم چه سرنوشت شومی در انتظارمونه... ولی دیگه کار از کار گذشته بود و همشون... از خنده روی زمین ولو شده بودن. پس همه ش به عهده خودم بود.

عزمم رو جزم کردم. من باید به ترسم غلبه میکردم. من میتونستم!
از توی بالش سدریک... چیز، روبروی دشمن... بله، روبروی دشمن ایستادم و چوبدستیمو برداشتم. سعی کردم ورد رو به یاد بیارم. جون یه بچه بی گناه در خطر بود. چوبدستیمو بالا بردم و...

هنوز اتوسش از دهنم بیرون نیومده بود که یهو شونصد تا جت اسباب بازی دور بالش حلقه زدن. من محاصره شده بودم. یه نفر از توی یکی از جتا داد زد:
- باید با ترست مواجه شی سرباز!

و بوم!...
من با ترسم مواجه شدم. حالا دیگه نمیترسم... میترسم؟

۲-بنظرتون این طلسم میتونه چه کاربردی داشته باشه. (۳نمره)

- بنظرم طلسم خیلی خیلی عالیه. به همه پیشنهاد میکنم موقع هر مشکلی، حتما حتما از این طلسم استفاده کنین.
اصلا هم به مرگ نمی انجامه و اصلا برای کشتن خودتون کاربرد نداره. کاملا امن. به محفلیا با عشق توصیه میشه ...
- ویزلی؟ باز رفته ای با زندگان صحبت میکنی؟ بیا بنشین بین این جمع مرگخواران عصبانی. بیا، سعی میکنیم خونسردی خود را حفظ کنیم، به ریش خودمان.

۱.

سوووووووسک! عه، ایناها جانور نمائه، داره فرار میکنه. جانورنماها هم، حتی اگه شکل سوسک باشن از سوسک چندششون میشه.

۲.

آفتاب پرست. در صورت مشاهده چیز ترسناک مثل قیچی میتونم سریع استتار کنم تا نیاز نباشه توی ترک دیوار قایم شم. البته جای بدی نیست، راهش دوره. خونه ریدل ها دیوار ترک خورده نداره که.

3.

بله. علاوه بر چیزی که بالا گفتم، میتونیم تاره مردمو هم پخ کنیم. نمیدونم چیش ترس داره، ولی مردم میترسن.

نقل قول:



چیزه... من به این دلیل که این موضوع پولدار شدن ویزلی ها هیچ ربطی به من نداره و من اصلا از این بابت خوشحال نیستم () و هیچ ارثی هم قرار نیست به من برسه () حمایتم رو از جناب آقای لسترنج اعلام میکنم.

ولی رابستن هنوز اعتراض داشت. اون معتقد بود حق فضاییا بیشتر از اينه. حق فضاییا داشت پایمال می شد و ظاهرا هیچکس نمیخواید هیچ کاری دربارش انجام بده. ولی رابستن هر کسی نبود؛ اون یه فضایی بود و نباید در دفاع از همنوعانش کم میذاشت، نباید سکوت میکرد.

برای لحظه ای، یاد همه لحظاتی افتاد که بخاطر فضایی بودن حقشو خورده بودن؛ مثل... مثل...

خب، شاید تا الان خیلی هم حقش بعنوان فضایی پایمال نشده بود... اما خب، شاید در آینده نه چندان دور ميشد. پس از همین الان باید شروع میکرد. کاغذی از جیبش بیرون آورد، که خیلی وقت پیش برای چنین موقعی نوشته بود. نفس عمیقی کشید که حاکی از اندوه بود. صداشو صاف کرد، و شروع به صحبت کرد... ولی با کمی دقت، فهمید که فقط چند تا صدای نامفهوم از دهنش خارج ميشه... و با کمی دقت بیشتر، دید بلاتریکس جلوی دهنشو گرفته.

- رابستن؟ تو دوست داری دوباره بهونه دست طرف بدی تا بیرونمون کنه؟
-
- خوبه. پس آروم راه بيفت.

رابستن با اندوه فراوان کاغذ رو دوباره توی جیبش چپوند. شاید یه روز بالاخره میتونست ازش استفاده کنه.

سلام ارباب. خوبین ارباب؟
خیلی دلم برای اینجا تنگ شده بود ارباب.
میشه اینو نقد کنید ارباب؟


سلام خالی

دل اینجا نیز برای شما تنگ شده بود!

نقد شما با اسب فرستاده شد که سریع برسه.