روزی روزگاری 2برادر بودند تقی و نقی
و پسر عمویشان نوری روزی نوری دید
که تقی و نقی برایش نامه ای گذاشتند!
نوری با خود گفت:یعنی چه میتواند باشد؟ نامه را باز کرد
*سلام بر نوری ما تصمیم گرفتیم به سمت هاگوارتز پرواز کنیم
خداحافظ*
نوری اشک در چشم هایش حلقه زد
گریه کرد و رفت یک دستمال بردارد
ولی تمام شده بود. ! بنابراین در یک
🀆کاغذ پوستی🀆 فین کرد بعد شروع به خواندن شعر کرد:نانای اکبرو کبری نانای اصغرو صغرا...
سپس با خودش گفت چرا منم به طرف هاگوارتز نروم؟ و بعد لبخند 🃌تلخی🃌
زد و ده دقیقه بعد 🃉خندید🃉
سپس رفت تا به پدرش گفت وبعد پدرش امد چیزی بگوید که نوری در صورتش 🃂عطسه🃂کرد!
پدرش هم با 🃌قدرت🃌 او را از بالکن پرت کرد!
سپس نوری از خواب پرید!!! و سریع از🃛پله🃛ها پایین رفت و 🀌کلاه🀅 پدرش را از شدت عصبانیت از پنجره پرت کرد پایین
🃚=دور کلماتی که گفتید گذاشته میشود
داستانت به شکل جالبی پیش رفت ولی هدف این تاپیک اینه که بتونیم با کلماتی که به هم هیچ ربطی ندارن یک داستان منسجم بنویسیم.
ایراد اصلی داستانت هم همین بود. خیلی جاها جملهات به جملهی قبلیش ارتباطی نداشت و راه خودش رو میرفت.
یک مشکل دیگه هم استفاده همزمان از دو سبک نوشتاری محاورهای و کتابی توی یک جمله بود.
و این که سعی کن از علائم نگارشی به درستی استفاده کنی.
برای مثال اول دیالوگ هات از لاین(-) استفاده کن.
اینجوری:
- سلام بر نوری! ما تصمیم گرفتیم به سمت هاگوارتز پرواز کنیم. خداحافظ!
فعلا تایید نشد!
درنهایت موفق باشی و امیدوارم به زودی دوباره اینجا ببینمت. منتظرت هستم.