فصل1:خروج از پریوت درایو
هری روی تختش دراز کشیده بود حالا قدش کمی بلند تر شده بود خوش قیافه تر هم شده بود ولی چیزی روی صورتش بود که در طول هفده سال تغییری نکرده بود و آن هم جای زخمش بود چیز تازهای در صورتش به وجود آمده بود و اندوهی بود بی کران که با خشم و نفرت آمیخته بود از روی تختش بلند شد بار دیگر نامهی رون را گرفت و خواند
فردا ریموس میاد دنبالت که تورو با خودش بیاره پیش ما هرمیون هم امروز میرسه
دیگه برات چیزی نمینویسم فردا که دیدمت خیلی حرف دارم که باهات بزنم از طرف رون
کسی به در اتاقش ضربهای زد صدای خاله پتونیا بود که گفت بیا پایین شام حاضر هری گفت نمی خوام سیرمخ ولی داشت دروغ می گفت اون قدر گشنهاش بود که صدای شکمش در آمده بود ولی حوصله نداشت بره پایین این روز ها خیلی خوشحال بودن چون هری دیگه داشت برای همیشه از پیششون می رفت دوباره رفت روی تختش دراز کشید و به این فکر کرد که اگه بجای دامبلدور اون مهعجون خورده بود اگه به حرف دامبلدور گوش نمی کرد اکه روی برج میتونست حرکت کنه دامبلدور الآن زنده بود چرا اون توی همه این سال ها به اسنیپ اعتماد کرده بود چرا به حرف های هری در مورد دراکو و اسنیپ گوش نکرده بود روی تختش دراز کشیده بود و داشت به این چیز ها فکر می کرد که متوجه گذشت زمان نشد و همون جا خوابش برد و باز کابوس شب های قبل را دید اسنیپ چوبدستی اش را به سمت دامبلدور گرفتدامبلدور از اون خواهش کرد اما اون به حرفش گوش نداد از خواب پرید نفرت سر تا پای وجودش را فرا گرفته بود به خودش اومد ساعتش را نگاه کرد چهار صبح بود دیگر خوابش نبرد از روی تختش بلند شد وسایلش را جمع کرد تا همشون را پیدا کنه و جمع و جورشون کنه ساعت شده بود هفت قفس هدویگ چمدان و جارویش را کنار هم گذاشت وقتی داشت از اتاق بیرون می رفت چشمش افتاد به چند تا سکه که روی میز کنار تختش بودن چند روز قبل از هرمیون خواسته بود آنها برایش بفرسته از روی میز برشان داشت و به اشپز خانه رفت بعد از این که همه صبحانشان را خوردند هری سکه ها را از جیبش بیرون آورد یکی را به عمو ورنون یکی را به خاله پتونیا دیگری را به دادلی داد و آخری را هم خودش گرفت و گفت اگه یه موقع باهام کاری داشتین میتونین این روی سکه را فشار بدین اون وقت سکه من آبی میشه و من میفهمم که باهام کار دارین و میتونم بیام پیشتون اما اگه یه موقع مکثی کرد و دوباره ادامه داد خطری تهدیدتون کرد منظورم خطر دنیای خودمون باید این ور سکه را فشار بدین بعد سکه من قرمز میشه و میام کمکتون حواستون را جمع کنین که این ها همیشه همراهتون باشه و گمشون نکنین هری بلند شد و در آخرین لحظه قیافه دورسلی ها را دید که وحشت زده به هری نگاه میکردند انها را به حال خودشان گذاشت به اتاقش برگشت و آنقدر انتظار کشید تا شب شد بالاخره زنگ در به صدا در آمد وقتی که صدای زنگ را شنید فوری بلند شد وسایلش را برداشت و به شمت در رفت و در را باز کرد ریموس پشت در ایستاده بود هری با اون دست داد و احوال پرسی کرد بعد با صدای بلند خطاب به دورسلی ها گفت خدا حافظ ریموس به هری گفت میتونی غیب و ظاهر بشی؟هری گفت فکر کنم بتونم اما تو آزمونش شرکت نکردم پس بهتر برای اطمینان دست منو بگیری و بعد در تاریکی شب ناپدید شدند برای چندمین بار هری احساس کرد درون لوله ای قرار گرفته بعد از این که اون فشار تمام شد هری چشمانش را باز کرد و خود را در حیاط پناهگاه دید به سمت پناهگاه رفت و در را باز کرد کسی در حال نبود امابا صدای باز شدن در همه به حال آمدند هری و رون و هرمیون همدیگر را در آغوش گرفتند بعد هری با بیل چارلی فلور جینی آرتور و مالی اوال پرسی کرد و دست داد در همان لحظه صدایتقی به گوش رسید و جرج و فرد در کنار او ظاهر شدند و با هم گفتند هری و او را بغل کردند هری احساس می کرد حالا که در خانه ویزلی هاست کمی آرامتر شده بعد از شام هری به همراه رون به اتاقشان رفتند همین که هری روی تختش دراز کشید خوابش برد و باز همان کابوس قبلی را دید خشم و ترس و نفرت در درونش شعله می کشید اما ناگهان گرمایی لذت بخش و آرامش بخشی را در دلش احساس کرد این گرما و آرامش به خاطر آوای ققنوس بود