جام جم آنلاين
احيانا اگر شما در کوچه و خيابان يا هر جاي ديگري بچه هايي را ديديد که از فرط خوشحالي کلاهشان را 10 متر بالا انداخته اند و براي پايان گرفتن تعطيلات و بازگشت دوباره به مدرسه جشن گرفته اند، شک نکنيد که آن بچه ها در مدرسه جادوگري «هاگوارتز» درس مي خوانند و صد البته همه چيزشان حتي خلق و خويشان هم با بچه هاي معمولي تفاوت دارد.


سومين قسمت هري پاتر مضموني شبيه اين دارد و در واقع در فيلم «هري پاتر و زنداني آزکابان » شروع ماجرا نيز همين گونه است. اگر شما متن رمانهاي هري پاتر جي کي رولينگ را نخوانده باشيد، احتمالا از ديدن قسمتهاي اول تا سوم هري پاتر لذت برده ايد.
اما اگر قبل از تماشاي فيلم کتابهاي هري پاتر را خوانده باشيد و با تمام کاراکترها و داستان هاي فرعي و ماجراهاي گوشه و کنار کتاب آشنا باشيد، قدر مسلم در حين تماشاي فيلم هاي هري پاتر کلي عصباني شده ايد.
از بس که استيون کلاوز سناريست فيلمهاي هري پاتر، در برگرداندن متنهاي اصلي کتاب به فيلمنامه مغشوش عمل کرده و در نهايت سناريوهايي پر از پرت و پلا تحويل داده است.
استيون کلاوز سناريست هميشگي و مادام العمر هري پاتر همواره ادعا کرده که در تمامي قسمتها آنچه در درجه اول اهميت برايش قرار داشته ، وفاداري به متن اصلي کتاب بوده است. ولي آنچه رخ داده اين است که کلاوز از ميان چند کاراکتر فرعي 2يا 3شخصيت را نگه داشته و بقيه را کنار گذاشته است.
سپس همين کاراکترهاي فرعي باقيمانده را با سليقه خود رنگ و لعاب داده يا احيانا در مواردي کمرنگ کرده است. اين کاستي خيلي به چشم تماشاگر مي آيد. براي همين نوع رابطه و تعامل برخي کاراکترها با هري پاتر سردرگم شده است.
همچنين در قسمت اول به دليل استفاده کلاوز از اين تکنيک من درآوري کاراکترها آنچنان که بايد و شايد معرفي نمي شوند؛ در حالي که باشناسايي هر چه پرمعناتر کاراکترها و کنش بين آنها از سوي تماشاگران است که در قسمتهاي بعدي تماشاگر مي تواند ماجراها را پيگيري کند.
تا سه نشه خرابكاري رو نميشه
کريس کلبوس از کارگرداني پروژه قسمت سوم کنار مي کشد و ريچارد هريس نيز به آن دنيا مي رود. اتفاقاتي که به هر حال کاستي محسوب مي شوند.
به جاي اين دو آلفونسوکوران در مقام کارگردان و مايکل گمبون در نقش دامبلدور قرار مي گيرند و هر دو نيز بد کار نمي کنند. اما امان از اين فيلمنامه استيون کلاوز.
شلوغي ها واقعا در فيلمنامه بيداد مي کند و صد البته از کتاب برداشت شده اما کلاوز براي نگارش فيلمنامه نيامده تا اين کاراکترها و ماجراهايشان و در نتيجه شلوغ کاري ها را در چارچوب قرار دهد و با نظم نگارشي پالايش شده روند شکل گيري داستان را جذابتر و قابل فهم تر کند.
ديوانه ساز جت مي شود
تفاوت هاي عجيب و غريب و ناآشنايي درباره کاراکترها در قسمت سوم به چشم مي آيد. شدت اين تفاوت ها با قسمتهاي اول و دوم عمدي است ، که احتمال مي رود با نگارش کتابهاي ديگر هري پاتر به ازاي هر فيلم که از کتابهاي جديد و قسمتهاي تازه تر ساخته مي شود، تفاوت ها نيز بنيادين شود.
آنچه به عنوان تفاوت ها مي تواند قابل ذکر باشد:
الف. مالفوي و دار و دسته او را به خاطر بياوريد: در قسمت سوم جز 3 صحنه کوتاه و غيراصلي ، از مالفوي و اطرافيانش خبري نيست.
ب. ديوانه سازها: محال است اين موجودات را فعلا از ياد ببريد. موجوداتي پست فطرت و کله خراب و مجهز به سلاحي کشنده هستند و روبه رويي با آن سلاح يعني نابودي.
اين سلاح را يکي از ديوانه سازان نصيب «سيريوس بلک » مي کند و در انتهاي قسمت سوم فيلم باعث مي شود او بميرد، هر چند با احترامات عجيب و غريب هري ، پدرخوانده اش سيريوس بلک عمر دوباره مي يابد. (صحنه هاي آخرين فيلم را در ذهنتان مرور کنيد.) اين از توضيح اقدامات شيطاني ديوانه سازها، اما عمده تفاوت ديوانه سازها و آنچه از اين موجودات مي بينيم ، تفاوت هاي عمده و فاحشي با قسمتهاي اول و دوم دارد.
ديوانه سازها اصولا نمي توانند با سرعت زياد حرکت کنند، آن هم در حالي که فقط توانايي دارند حداکثر 10يا 15سانتي متر از زمين فاصله داشته باشند، اما در قسمت سوم ديوانه سازها با حرکتهاي سريع و انفجاري در دل آسمان مي چرخند و به تعقيب هري مي پردازند.
ج.سنگ پاهاي غيب شده: اگر منصفانه قضاوت کنيم ، تريلوژي هري پاتر البته تا اينجاي کار (چون خانم جي کي رولينگ تازه قصد دارد سال آينده قسمت ششم رمان را روانه بازار کند) توليدات خوش ساختي بوده اند، اما شلوغي و نابساماني قسمت سوم ، ديگر در اواسط کار توي ذوق تماشاگر مي زند.
روندي که در قسمتهاي اول و دوم به چشم نمي آمد.
بازي بچه جادوگرها با پيرمردهاي جادوگر
گري اولدمن در اين فيلم به جاي ريچارد هريس نقش استاد دامبلدور را بازي کرده و طبق معمول يک بازي تميز و بي نقص را ارائه داده است.
ضمن اين که تقابل بين پدر خوانده و پسر يعني رفتار و خلق و خوي اين دو با يکديگر بسيار خوب از کار درآمده و در اينجا سهم دانيل رادکليف را شايد بتوان همپاي گري اولدمن دانست.
از اين منظر که به هر حال رادکليف در 2فيلم قبلي ريچارد هريس را به عنوان استاد دامبلدور پيش رو داشت و احتمالا نسبت به خصوصيات بازيگري او عادت داشت و در اين قسمت بايد رودرروي بازيگري ديگر قرار مي گرفت. پروفسورلوپين عوضي نيز در مواجهه با هري عالي کار مي کند و دست بر قضا چه نقش پررنگي در قسمت سوم دارد.
اين را هم بايد در نظر بگيريم که در هري پاتر و زنداني آزکابان آنچه محور است کاراکترهاي هري ، لوپين و دامبلدور هستند، هر چند لوپين در اين قسمت بيشتر از ديگران به چشم مي آيد.
شانس يک کارگردان
آلفونسو کوران ، کارگردان قسمت سوم در هدايت بازيگران نوجوان مشکلي ندارد. ضمن اين که آنان نيز به دليل سابقه 2فيلم قبلي بر کارشان شديدا مسلط شده بودند.
کوران اين شانس را نيز داشته که بازيگران بزرگسال نيز از بهترين هاي دنياي بازيگري به حساب بيايند.
نويسنده: فريبا نيك‌نژاد