نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
قُقنُس
هست قُقنُس ، طُرفه مرغي دلستان...................................مَـــوضع او هست در هـــندوستان
سخت منقاري عــــجب دارد دراز..................................... همچو ني در وي بسي سـوراخ،بـاز
قُرب صد سوراخ در منقار اوسـت.....................................نيست جُفتش،طاق بودن كاراوست
هست در هــر ثُقبه آوازي دگـــر...................................... زيـــر هـــر آواز او رازي دگـــــر
چــون به هر ثـــُقبه بــنالد زارزار.................................... مرغ و ماهي گــردد از وي بي قرار
جــملة پــرّندگان خــامُش شونــد......................................در خوشيِّ بانگ او بــي هُش شوند
فـيلسوفي بـود، دمســازش گرفت......................................عـــلم مـوسيقي زآوازش گــرفت
ســـالِ عـمر او بـوَد قــربِ هــزار...................................وقت مــرگِ خود بـدانـد آشكـــار
چون بُبّرد وقتِ مـردن دل زخــويش....................................هيزم آرد گردِ خود ده حزمه بيش
در مــيان هــيزم آيـــد بـــي قرار................................... در دهد صـد نـوحه خـود را زار زار
پس بـدان هرثُقبه اي ازجــان پاك....................................نـــوحة ديگـــر بــر آرد دردنـاك
چون كـه ازهـرثُقبه، همچون نوحـه گر.................................نــــوحة ديگــركــند نـوعي دگــر
در مــيانِ نــوحه از انــدوهِ مـــرگ.................................هر زمان برخود بـلرزد همچو برگ
از نــــفير او هــــمه پــــــرّندگان................................... وز خـــروش او هـــمه درّنــدگان،
ســـوي او آيـــند چـون نــظّارگي................................... دل بــــبرند از جـــهان يكــبارگي
از غــمش آن روز در خـون جـگر..................................پـــيشِ او بســيار مــــيرد جــانور
جــمله از زاريّ او حـــيران شـوند.................................بـعضي از بــي قوّتي بـي جان شوند
بس عــجب روزي بـوَد آن روز او................................. خـــون چكــد از نـالة جــانسوزِ او
باز چون عمرش رسد با يك نفس.................................... بـال و پـر برهم زنداز پيش و پس
آتشـــي بــيرون جـهد از بــالِ او...................................بـــعدِ آن آتش، بگـــرددحـالِ او
زود در هـــيزم فــتد آتش هـمي....................................پس بسوزدهيزمش خوش خوش همي
مرغ و هيزم، هردوچون اخـگر شوند................................بــعد از اخگـر نـيز خـاكسـتر شــوند
چــون نــماند ذرّه اي اخـگـر پــديد....................................قُــــقنسي آيـــد زخـاكســتر پـــديد
منطق الطير، عطار
يادگار Mehranhp برای فوکس
هست قُقنُس ، طُرفه مرغي دلستان...................................مَـــوضع او هست در هـــندوستان
سخت منقاري عــــجب دارد دراز..................................... همچو ني در وي بسي سـوراخ،بـاز
قُرب صد سوراخ در منقار اوسـت.....................................نيست جُفتش،طاق بودن كاراوست
هست در هــر ثُقبه آوازي دگـــر...................................... زيـــر هـــر آواز او رازي دگـــــر
چــون به هر ثـــُقبه بــنالد زارزار.................................... مرغ و ماهي گــردد از وي بي قرار
جــملة پــرّندگان خــامُش شونــد......................................در خوشيِّ بانگ او بــي هُش شوند
فـيلسوفي بـود، دمســازش گرفت......................................عـــلم مـوسيقي زآوازش گــرفت
ســـالِ عـمر او بـوَد قــربِ هــزار...................................وقت مــرگِ خود بـدانـد آشكـــار
چون بُبّرد وقتِ مـردن دل زخــويش....................................هيزم آرد گردِ خود ده حزمه بيش
در مــيان هــيزم آيـــد بـــي قرار................................... در دهد صـد نـوحه خـود را زار زار
پس بـدان هرثُقبه اي ازجــان پاك....................................نـــوحة ديگـــر بــر آرد دردنـاك
چون كـه ازهـرثُقبه، همچون نوحـه گر.................................نــــوحة ديگــركــند نـوعي دگــر
در مــيانِ نــوحه از انــدوهِ مـــرگ.................................هر زمان برخود بـلرزد همچو برگ
از نــــفير او هــــمه پــــــرّندگان................................... وز خـــروش او هـــمه درّنــدگان،
ســـوي او آيـــند چـون نــظّارگي................................... دل بــــبرند از جـــهان يكــبارگي
از غــمش آن روز در خـون جـگر..................................پـــيشِ او بســيار مــــيرد جــانور
جــمله از زاريّ او حـــيران شـوند.................................بـعضي از بــي قوّتي بـي جان شوند
بس عــجب روزي بـوَد آن روز او................................. خـــون چكــد از نـالة جــانسوزِ او
باز چون عمرش رسد با يك نفس.................................... بـال و پـر برهم زنداز پيش و پس
آتشـــي بــيرون جـهد از بــالِ او...................................بـــعدِ آن آتش، بگـــرددحـالِ او
زود در هـــيزم فــتد آتش هـمي....................................پس بسوزدهيزمش خوش خوش همي
مرغ و هيزم، هردوچون اخـگر شوند................................بــعد از اخگـر نـيز خـاكسـتر شــوند
چــون نــماند ذرّه اي اخـگـر پــديد....................................قُــــقنسي آيـــد زخـاكســتر پـــديد
منطق الطير، عطار
يادگار Mehranhp برای فوکس
هُممم
خسته نباشی
ای ققنوس...