نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
من كوئنتين تريمبل به اين نتيجه رسيده ام كه با خواندن تاريخ و تحليل و تجزيه آن مي توان اسرار آن را دريافت و براي آينده مورد استفاده قرار داد . چه بسا در آينده همان اتفاقات گذشته بار ديگر تكرار شود . شايد مقاله بنده در ابتدا خسته كننده و كسل آور به نظر برسد ولي نتيجه آن در آينده جادو و جادوگري مثمر ثمر خواهد بود.
پس با هم همراه مي شويم و در گذر زمان باز مي گرديم به قرن شانزدهم ميلادي تا سري به شورش اجنه در سال 1638 سري بزنيم و خاطرات چند اجنه را در مورد رهبران اين شورش بازگو كنيم.
همان طور كه مي دانيد در سال 1638 جنگي بين اجنه و جادوگران در گرفت كه جنگي خونين قلمداد مي شد و حتي در حال حاضر به خاطر اين جنگ جادوگران . اجنه را مورد تمسخر و آزار و اذيت و شكنجه خود قرار مي دهند .سر كردگان اين شورش اجنه هايي به نام هاي الفريك عقاب و دو برادر به نام هاي امريك پليد و اوريك خل و چل بودند. اين اشخاص افرادي سود جو . پرخاشگر . تند مزاج ودر اين حال جاه طلب و طالب قدرت بسيار بودند و براي هيمن از زير يوغ جادوگراني كه به آنها خدمت مي كردند خارج شده و دست به شورش زدند.
براي آشنايي با هر يك از آنها به سراغ افرادي كه در اين رابطه داشتند رفتيم . يكي از اين افراد ويلفرد پير بود .كه همراه با الفريك عقاب براي جادوگري به نام دايرو خدمت مي كردند. اين اطلاعات در آرشيو وزارت سحر و جاو موجود مي باشد .
ويلفرد خاطرات خود را اينگونه بازگو مي كند :
روزي كه الفريك به خانه ارباب آمد روز بسيار بدي بود . آن روز صداي رعد و برق هر لحظه در آسمان طنين انداز شده بود و بعد از چند لحظه اي يك صداي مهيب غرش رعد وبعد از آن صداي در زدن آمد . همسر ارباب بود و با خود يك جن آورده بود براي كار كردن در خانه . مي گفت آن را از بازار برده فروشي خريده بود. اسم آن جن الفريك بود . خانم خانه آن را با ضربه اي به گوشه اي پرتاب كرد و گفت كه بجنبيم و نهار را آماده كنيم . الفريك هم ناسزاهائي زير لب زمزمه كرد كه من از گفتن آنها شرمگين مي شوم .
الفريك از همان روزهاي اول ورود به خانه فكر آزار و اذيت بود و كارهاي خود را به من بيچاره محول مي كرد و گفته بود در صورت انجام ندادن مرا با دستانش خفه خواهد كرد . من هم چون از او وحشت داشتم كارها را به تنهائي انجام مي دادم . كارها به همين منوال مي گذشت تاروز حادثه فرا رسيد . الفريك هميشه در فكر از بين بردن اهالي آن خانه بود و نقشه هائي نيز طرح كرده بود به ويژه از خانم نفرت زيادي داشت .
قضيه از اين قرار بود كه يك روز خانم خانه دستور داد كه مهمان داريم . بايد خانه را تميز كرده و شام مفصلي را آماده كنيم . آن روز الفريك در كمال تعجب خيلي به من كمك كرد و تا كارها را انجام دهم و حتي اجازه دست زدن به شام را به من نداد و شام را هم خود او صرو كرد . بعد از گذشته حدود 20 دقيقه صداي شكستن و افتادن چيزي توجه مرا جلب كرد . من به سمت اتاق پذيرائي رفتم و در كمال تعجب ميزبان و ميهمانان را مرده يافتم و الفريك را ديدم كه با طنابي كه دور گردن خانم حلقه زده بود گردن آن را فشار ميداد. آنها همگي با سمي كه او در غذايشان ريخته بود جان سپرده بودند و الفريك از اين آزادي به هيجان در آمده بود و فرياد خوشحالي سر مي داد و پايكوبي مي كرد و از آن خانه گريخت و بعداز آن ديگر او را نديده ام.
حال ما خود ميدانيم كه الفريك بعد از فرار از آن خانه به دنبال اجنه ناراضي گشت و براي خود ارتشي را فراهم كرد و همان زمان بود كه با امريك و اوريك آشنا شد.....
ادامه دارد.....
پس با هم همراه مي شويم و در گذر زمان باز مي گرديم به قرن شانزدهم ميلادي تا سري به شورش اجنه در سال 1638 سري بزنيم و خاطرات چند اجنه را در مورد رهبران اين شورش بازگو كنيم.
همان طور كه مي دانيد در سال 1638 جنگي بين اجنه و جادوگران در گرفت كه جنگي خونين قلمداد مي شد و حتي در حال حاضر به خاطر اين جنگ جادوگران . اجنه را مورد تمسخر و آزار و اذيت و شكنجه خود قرار مي دهند .سر كردگان اين شورش اجنه هايي به نام هاي الفريك عقاب و دو برادر به نام هاي امريك پليد و اوريك خل و چل بودند. اين اشخاص افرادي سود جو . پرخاشگر . تند مزاج ودر اين حال جاه طلب و طالب قدرت بسيار بودند و براي هيمن از زير يوغ جادوگراني كه به آنها خدمت مي كردند خارج شده و دست به شورش زدند.
براي آشنايي با هر يك از آنها به سراغ افرادي كه در اين رابطه داشتند رفتيم . يكي از اين افراد ويلفرد پير بود .كه همراه با الفريك عقاب براي جادوگري به نام دايرو خدمت مي كردند. اين اطلاعات در آرشيو وزارت سحر و جاو موجود مي باشد .
ويلفرد خاطرات خود را اينگونه بازگو مي كند :
روزي كه الفريك به خانه ارباب آمد روز بسيار بدي بود . آن روز صداي رعد و برق هر لحظه در آسمان طنين انداز شده بود و بعد از چند لحظه اي يك صداي مهيب غرش رعد وبعد از آن صداي در زدن آمد . همسر ارباب بود و با خود يك جن آورده بود براي كار كردن در خانه . مي گفت آن را از بازار برده فروشي خريده بود. اسم آن جن الفريك بود . خانم خانه آن را با ضربه اي به گوشه اي پرتاب كرد و گفت كه بجنبيم و نهار را آماده كنيم . الفريك هم ناسزاهائي زير لب زمزمه كرد كه من از گفتن آنها شرمگين مي شوم .
الفريك از همان روزهاي اول ورود به خانه فكر آزار و اذيت بود و كارهاي خود را به من بيچاره محول مي كرد و گفته بود در صورت انجام ندادن مرا با دستانش خفه خواهد كرد . من هم چون از او وحشت داشتم كارها را به تنهائي انجام مي دادم . كارها به همين منوال مي گذشت تاروز حادثه فرا رسيد . الفريك هميشه در فكر از بين بردن اهالي آن خانه بود و نقشه هائي نيز طرح كرده بود به ويژه از خانم نفرت زيادي داشت .
قضيه از اين قرار بود كه يك روز خانم خانه دستور داد كه مهمان داريم . بايد خانه را تميز كرده و شام مفصلي را آماده كنيم . آن روز الفريك در كمال تعجب خيلي به من كمك كرد و تا كارها را انجام دهم و حتي اجازه دست زدن به شام را به من نداد و شام را هم خود او صرو كرد . بعد از گذشته حدود 20 دقيقه صداي شكستن و افتادن چيزي توجه مرا جلب كرد . من به سمت اتاق پذيرائي رفتم و در كمال تعجب ميزبان و ميهمانان را مرده يافتم و الفريك را ديدم كه با طنابي كه دور گردن خانم حلقه زده بود گردن آن را فشار ميداد. آنها همگي با سمي كه او در غذايشان ريخته بود جان سپرده بودند و الفريك از اين آزادي به هيجان در آمده بود و فرياد خوشحالي سر مي داد و پايكوبي مي كرد و از آن خانه گريخت و بعداز آن ديگر او را نديده ام.
حال ما خود ميدانيم كه الفريك بعد از فرار از آن خانه به دنبال اجنه ناراضي گشت و براي خود ارتشي را فراهم كرد و همان زمان بود كه با امريك و اوريك آشنا شد.....
ادامه دارد.....
خوبه
