شما بعد از خوندن كتاب ششم اولين چيزي كه يادش افتاديد چي بود؟ براي من اولين چيز و حتي چيزي كه در حين خوندن كتابم به يادش بودم ادعاي مسخره روزنامه نگار شيرازي بود كه متاسفانه به شدت توسط رسانه هاي داخلي و حتي افراد مختلف در داخل ايران از آن حمايت ميشد.
خبر مورد نظر را اينجا ببنيد:
يك روزنامه‌نگار شيرازي:موضوع هري پاتر بعدي را به شما مي گويم
همه ميدونن كه معروفيت هري پاتر تا چه اندازس و به خصوص افرادي هستن كه خيلي دوست دارن به هر نحوي خودشون رو بالا بكشن حالا اين شخص ميتونه با پا گذاشتن روي همه مسايل انساني اين كارو بكنه

شما تصور ميكنيد به چي ميگن حقوق بشر؟ آيا حقوق بشر فقط مرگ فيزيكي 10 20 نفر آدم در اين طرف و اون طرف دنياس. آيا كسي كه با فكر و احساس ميليون ها انسان بازي كرده ناقض حقوق بشر نيست؟ سوالاتي در رابطه با كاري كه اين شخص كرده براي من مطرحه كه در زير ميبينيد:


1- چرا الان اين فرد بعد از انتشار كتاب ششم خودش رو در هفت سوراخ قايم كرده و پيداش نيست؟ در حاليكه قبلا خيلي شير بود.
2- اون روزنامه هاي پر تيراژ داخلي كه اين خبر كذب رو پرو بال ميدادن الان كجا هستن؟ و چرا رجوعي به گشذته نميكنن
3- اون افرادي كه با اسم دفاع از ايراني و عرق ملي !!! يا با اين بهانه كه ما ميخوايم قضيه رو خوب ببينيم !!! سنگ اين فرد رو به سينه ميزدن و از وي طرفداري ميكردن ( در نظرات زير همان خبر ميتونيد تعدادي از اين افراد رو ببينيد) چه حرفي دارن بزنن؟
4- وظيفه ما براي عدم تكرار اين حوادث چيه؟ و آيا اصلا ميشه فرهنگ ما طوري ارتقا پيدا كنه كه اولا اين اشخاص به خودشون اين اجازه رو ندن كه اين مطاالب رو مطرح كنن و ثانيا اين همه طرفدار و رسانه دنبالشون راه نيافتن؟