در این نوشته سعی کردم انواع مختلف نویسندگی در قسمت ایفای نقش رو با توجه و چیزی که در حال حاضر در فروم هست بنویسم. برای هر کدوم مثالی اورده شده فقط توجه کنید ابدا قصد من تایید یک شیوه یا رد شیوه دیگه ای نیست این فقط یک جمع بندی از فرومه:

1- کپی نویسی:
این روش بسیار گستردس و شاخه های زیادی رو در بر میگیره در این روش فرد شروع میکنه و از چیز های مختلف به جز از ذهن خودش شروع به کپی زدن میکنه این کار در درجه اول بد نیست و تقریبا همه از این روش استفاده میکنن فقط باید سعی بشه ایده رو به فرمی دراورد که مناسب هری پاتر باشه.
دو مورد هست که باید سعی بشه تا حد امکان کپ زده نشه:
1-1- حرف ها و دیالگو ها و به خصوص ایده های موجود در کتاب. مثال ایده جن های خونگی که در سایت هرمیون نوشته کپ کاملی از کتاب بدون چیز اضافه ای هست
1-2- ایده ها موجود در انجمن ها به خصوص اگه چیزی برای اضافه کردن ندارید مثالش به وفور وجود داره

2- کلیشه نویسی:
ببینید اگه خواننده با خوندن خط اول تونست بقیه خط ها رو حدس بزنه و درصد این خوانندگانی که میتونن حدس بزنن زیاد شدن شما یک کلیشه نویس شدی من فکر میکنم تقریبا کسی در این فروم به جز دو سه نفر نیستن که کلیشه ای نمینویسن

3- نوشتن با ریتم یکنواخت:
یعنی اینکه شما همیشه یه جور بنویسی از نظر نگارش و انشا و دید و اینا مثلا کسی که دایم داره به شیوه ای موسوم به نمایشنامه ای مینویسه یا کسی که دایم داره با لحن کوچه بازاری یا بالعکس با لحن کتابی مینویسه به مرور این طوری شناخته میشه
این باعث میشه حتی خود طرف بعد از مدتی از کارش خسته بشه ولی دقیق نمیدونه مشکل خودش چیه
من مثال از این مورد زیاد دارم مثلا کینگزلی که حدود یه ساله از وزیر بودن خودش هنوز به مرحله بعدی نرفته
در رول پلینگ باید دایم دنبال تغییر شیوه بود و توجه کرد که اینجا در جا زدن روی یک پله یعنی محو شدن

4- ساده نویسی و پیچیده نویسی:
ساده نویسی یعنی اینکه شما همه چیز رو کاملا روی دایره ریخته باشی از تشبیه و استعاره استفاده نکرده باشی و خواننده برای خوندنش زیاد الزم نباشه به مغزش فشار بیاره و عکس اون هم پیچیده نوشتنه