آقای مجید نوردوست از وبگاه پردیس گیم نقدی بر آخرین بازی یعنی بازی "هری پاتر و یادگاران مرگ: بخش دوم" داشتند. این بازی در سه شنبه، 21 تیر 1390 برای کنسول های PC , Xbox360 و PS3 در سراسر جهان منتشر شد و هم اکنون نیز در ایران به دست دوستداران هری پاتر رسیده است. در ادامه خبر نقدی بر این بازی را مطالعه کنید...



17 سال از زندگی پسر جوانی می گذرد که سال ها به خاطر زخم صاعقه مانندش به یکی از مشهورترین اشخاص دنیای جادوگری تبدیل شده است. هری پاتر (Harry Potter) جوانی است که سختی، درد و رنج را به خوبی می شناسد و با تلاش و پشتکار زیاد توانسته موانع بسیاری را از پیش رو بردارد. پدر و مادرش و بسیاری از اقوام نزدیکش در تاریکترین دوران از تاریخ جادوگری، کشته شده اند. بدترین جادوگر زمان که پس از قتل والدینش در کشتن او عاجز ماند، هم اکنون آماده است تا در تکرار دوباره تاریخ، مسبب شکست هایش را از بین ببرد.

اما اینبار هری پاتر و تمام دنیای جادوگری با تمام قوا سعی دارند تا با کشتن ارباب تاریکی، او را به سزای اعمالش برسانند. با داشتن چنین پیش زمینه ای و جدا از اینکه اکثر بازیکنان دنیای بازی های کامپیوتری با نام هری پاتر آشنا هستند، به سراغ آخرین بازی و آخرین نبرد این جادوگر جوان با لرد ولدمورت (Lord Voldemort) می رویم. بازی ای که مانند سال های گذشته با توجه به اکران قسمت دوم فیلم از کتاب آخر هری پاتر و یادگاران مرگ، راهی بازار شده است. فیلمی که در همان اولین روزهای اکران، بسیاری از رکوردهای سینمایی را شکست!


داستان

کسانی که این سری از کتاب ها را خوانده اند، می دانند که جلد هفتم، حال و هوایی به دشت تاریک و وحشت انگیز را از دنیای جادوگرها به تصویر درمی آورد که روند داستانی بازی را بسیار جذاب کرده و بازیکنان را با گوشه های تاریک سرزمین جادوگرها، آشنا می کند. از آنجایی که داستان بازی ارتباط نزدیکی به نسخه قبلی دارد، پیشنهاد می کنم که اگر آن بازی را به پایان نرسانده اید، این کار را انجام دهید یا جلد اول از کتاب هفتم هری پاتر را بخوانید. بازی در این نسخه پس از اتفاقاتی که در خانه مالفوی ها (Malfoy) و مرگ دابی (Dobby) رخ داد، دنبال می شود. هری پاتر و دوستانش همچنان به دنبال نابود کردن جان پیچ هایی هستند که باعث می شوند، لرد ولدمورت شکست ناپذیر باشد.

از این رو، به دنبال نابود کردن یکی دیگر از آن ها به بانک جادوگرها، گرینگوتز (Gringotts) می روند. پس از پیدا کردن جان پیچ و پشت سر گذاشتن اتفاقات مختلف با کمک اژدهایی که از صندوق های سری بانک محافظت می کند، از آنجا فرار می کنند. پس از این اتفاقات هری برای نابود کردن یکی دیگر از جان پیچ ها به هاگوارتز (Hogwarts) می رود و از آنجاست که روند اصلی بازی مشخص می شود. بر خلاف نسخه قبل، داستان بازی دوباره در مدرسه هاگوارتز روایت می شود. جایی که در این سال ها حکم خانه را برای هری داشته است. هری با آگاهی از این موضوع که ممکن است در هاگوارتز کشته شود، پا به این مکان می گذارد.

با توجه به این موضوع که بازی دقیقاً از روی فیلم ساخته شده و قصد دارد صحنه های جذاب آن را در قالب بازی پیش روی بازیکنان قرار دهد، داستان و اکثر اتفاقات رخ داده در کتاب اصلی و همچنین فیلم، بسیار سریع پیش می روند. داستان بازی، اتفاقات کلی را روایت می کند و از این رو بازیکنان با مشکلات داستانی روبرو نیستند. اما روند بسیار سریع بازی باعث شده که این عنوان نتواند عمق داستان و اتفاقات رخ داده را به صورت خوبی روایت کند. البته روایت داستان در فیلم بسیار خوب صورت گرفته و این بازی است که نتوانسته در این کار موفق باشد. شاید اگر بازیسازان کمی به روایت داستانی کتاب، توجه می کردند و تنها اتفاقات فیلم را در بازی کپی نمی کردند، روند داستانی بازی بسیار هیجان انگیز می شد.


گرافیک

این عنوان در قسمت گرافیک، توانسته بر نسخه قبلی خود غلبه کند و عملکرد بهتری را از خودش به نمایش بگذارد. کیفیت بافت ها در این نسخه و در مقایسه با بازی قبلی بسیار بهتر شده و همین موضوع باعث شده که محیط های بازی بهتر به نظر برسند و دیگر از محیط های بی کیفیتی که در نسخه قبلی مشاهده کردیم، خبری نباشد. جلوه های بصری بازی همانند نسخه قبلی است و تفاوتی نکرده اند. افکت هایی که برای انفجارها و تخریب ها در نظر گرفته شده، اصلاً خوب نیستند و استانداردهای بازی های امروزی را ندارند. از سوی دیگر شبیه سازی خوبی را از محیط های مختلفی که در فیلم دیده شده اند و در کتاب به آن ها اشاره شده، مشاهده می کنیم.

محیط های بازی از تنوع و وسعت خوبی برخوردار هستند و بازیکنان می توانند قسمت هایی از دنیای جادویی هری پاتر را مشاهده کنند که در نسخه های قبلی ندیده اند. طراحی شخصیت های بازی از دیگر قسمت های قابل توجه آن است. سازندگان سعی کرده اند که شخصیت های بازی را همانند هنرپیشه های فیلم طراحی کنند و در این کار نیز تا حدودی موفق بوده اند. در طراحی آن ها، مشکلاتی دیده می شود که باعث شده شخصیت های بازی با هنرپیشه های فیلم تفاوت های زیادی داشته باشند. طراحی انیمیشن هایی که روی شخصیت های بازی دیده می شوند، خوب نیست. این مورد در انیمیشن های راه رفتن و دویدن شخصیت های بازی به خوبی دیده می شود. افت فریم در قسمت های مختلف و بی کیفیت بودن تصاویری که در محیط های دور بازی قرار گرفته اند، از دیگر مشکلاتی هستند که این عنوان با آن ها مواجه است.


موسیقی/صداگذاری

در همین ابتدا باید به این موضوع اشاره کرد که موسیقی هایی که در بازی شنیده می شوند، همان هایی هستند که در فیلم نیز شنیده می شوند. بازیسازان از همان قطعاتی استفاده کرده اند که در قسمت های مختلف شنیده می شوند. البته این موضوع که بازی باید موسیقی های خاص خودش را داشته باشد، یکی از ارکان اصلی ساخت یک بازی کامپیوتری به شمار می رود، اما از آنجایی که با عنوانی روبرو هستیم که از روی فیلم ساخته شده، دیگر این موضوع ارزش خودش را از دست می دهد. سازندگان استفاده خوبی از موسیقی های فیلم کرده اند و توانسته اند آن ها را به طرز بسیار خوبی در بازی به کار ببرند.

موسیقی ها در صحنه های مختلف، فضای بازی را دگرگون می کنند و بازیکنان می توانند به خوبی با آن ارتباط برقرار کنند. از طرف دیگر، صداگذاری روی شخصیت های بازی نیز دارای مشکلات مختلفی است. برای صداگذاری روی شخصیت های اصلی، از صدای هنرپیشه ها استفاده شده، اما در صداگذاری روی سایر شخصیت های بازی که همانند شخصیت های اصلی از محبوبیت زیادی برخوردارند، از صدای هنرپیشه آن ها استفاده نشده است. همین موضوع باعث شده که بازیکنان احساس کنند که شخصیت دیگری پیش روی آن ها قرار دارد و با شخصیتی بازی می کنند که برای اولین بار در بازی دیده می شود. دیالوگ های بازی از دیگر ضعف های آن به شمار می رود. اکثر دیالوگ ها دقیقاً همان هایی هستند که در فیلم گفته می شوند و از هیجان لازم هم برخوردار نیستند. کمبود دیالوگ ها نیز از مشکلات دیگر به حساب می آید. در طول بازی، با تکرار شدید دیالوگ ها روبرو هستیم.


گیم پلی

از جمله قسمت هایی که بازیسازان نتوانسته اند، آن را تا حد بسیار زیادی بهبود ببخشند، قسمت گیم پلی است. بر خلاف نسخه گذشته، در این نسخه دیگر خبری از مأموریت های جانبی و کسل کننده ای که حتماً باید در خلال مأموریت های اصلی آن ها را انجام می دادید، نیست. موضوعی که باعث شده بازیکنان روند یکپارچه ای را در بازی شاهد باشند. قسمتی که باعث شده بازیکنان هم روی داستان بازی تمرکز کنند و هم خود را درگیر پشت سر گذاشتن یک سری مأموریت بی ارزش نکنند. این نسخه از سری بازی های هری پاتر کاملاً به یک عنوان اکشن سوم-شخص تبدیل شده، اما اینبار به جای استفاده از سلاح گرم و گلوله، بازیکنان با یک چوب جادویی و جادوهای مختلف سر و کار دارند. در این عنوان تمام المان های یک بازی اکشن سوم-شخص قرار گرفته اند. حمله به سمت دشمن و پنهان شدن پشت اجسام مختلف برای در امان ماندن، ریتم کلی بازی را شامل می شود. تنوع جادوها و نوع کنترل بازی بسیار خوب است.

هر دکمه در بازی می تواند دو نوع جادوی مختلف را اجرا کند. به طور مثال، با زدن دکمه B (در نسخه X360) یک جادو اجرا می شود و با زدن دوبار پشت سر هم همان دکمه، یک جادوی دیگر اجرا می شود. گیم پلی بازی تنها شامل مبارزه با دشمنان نمی شود. در برخی موارد هم باید از دست آن ها فرار کرد. وجود چنین قسمت هایی باعث شده که بازی روند یکنواختی نداشته باشد. البته این موضوع نیز به دفعات در بازی تکرار می شود و خیلی از قسمت های بازی دیگر آن هیجان اولیه را ندارند. در این عنوان می توانید کنترل شخصیت های زیادی را بدست بگیرید که در نسخه های قبلی سری بازی های هری پاتر تنها در بازی حضور داشتند و قابل بازی نبودند. همچنین در نسخه Xbox 360 این عنوان دیگر خبری از کنترلر Kinect نیست و اینبار سازندگان به سراغ کنترلر Move در نسخه PS3 رفته اند. کنترلری که می توان تنها در Mini Gameهای بازی از آن استفاده کرد. گیم پلی قابل قبول این نسخه از معدود قسمت های خوب بازی است و توانسته هیجان خوبی به آن ببخشد.

نویسنده: مجید نوردوست
منبع: پردیس گیم