به جادوگران خوش آمدید

در گذشه پاتیل‌ها هم توسط ماگل‌ها و هم جادوگران استفاده می‌شدند؛ به عنوان یک دیگ بزرگ آشپزی که روی آتش به صورت آویزان می‌گذاشتند. در گذر زمان، جادوگران و غیرجادوگران به اجاق روی آوردند. ماهی‌تابه‌ها راحت‌تر و مناسب‌تر بودند و پاتیل‌ها در انحصار جادوگران و ساحره‌ها قرار گرفت تا در آن به پخت معجون‌ها ادامه دهند.

آتش خالص برای درست کردن معجون از ملزومات است و به همین دلیل پاتیل‌ها کاربردی‌ترین دیگ به حساب می‌آیند.

تمام پاتیل‌ها طلسم شده هستند تا برای جابه‌جایی سبک باشند؛ چرا که معمولا از مسوار۱ یا آهن ساخته شده‌اند. اختراعات مدرن شامل انواع پاتیل‌های هم‌زن خودکار و جمع‌شونده می‌شود و پاتیل‌هایی با فلزات گران‌بها برای متخصصان یا خودنمایی کردن در دسترس است.

یادداشت نویسنده
پاتیل‌ها برای قرن‌ها با جادو ارتباط داشتند. آنها در تصاویر صدها ساله‌ی جادوگران پیدا می‌‌شوند و همچنین انتظار می‌رود که جایی برای گنج‌های پنهان شده‌ی لپرکان‌ها1 باشند. پاتیل‌ها در بسیاری از داستان‌های جادویی عامیانه و افسانه‌های پریان به عنوان وسیله‌ای با قدرت‌های خاص شناخته می‌شود اما در سری کتاب‌های هری پاتر، آنها فقط یک ابزار پیش‌پا افتاده‌اند. من در نظر داشتم که شیء مقدس هلگا هافلپاف را یک پاتیل قرار بدهم اما داشتن چنین هورکراکس بزرگ و سنگینی خنده‌دار و نامناسب بود؛ می‌خواستم اشیائی که هری قرار بود پیدا کند، کوچک‌تر و قابل‌حمل‌تر باشند. با این حال، پاتیل هم در افسانه‌ی ایرلندی چهار جواهر جادویی2 (قدرت جادویی‌اش این بود که هیچ‌کس از آن ناراضی دور نمی‌شد) و هم در افسانه‌ی سیزده گنج بریتانیا3 (پاتیل دورنیچِ غول4، برای مردان شجاع گوشت می‌پخت نه برای ترسوها) حضور دارد.

***
پی‌نوشت مترجم:
۱. آلیاژی است از دو فلز قلع و مس
2. لپرکان (Leprechaun): افسانه‌ی ایرلندی؛ جن‌های کوچکی که به شکل پیرمرد ریش‌دراز که جای طلای نهفته را به هرکسی که او را بگیرد نشان می‌دهد.
3. Four Mythical Jewels of Ireland
4. Legend of The Thirteen Treasures of Britain
5. Dyrnwch the Giant