اسنیپ در دفتر دامبلدور بعد از کشته شدن لیلی.....

-پسرش زنده ست. چشماش به مادرش رفته ، دقیقا مثل چشم های اونه ، مطمئنم که رنگ و حالت چشم های لیلی پاترو یادت هست، نه؟
اسنیپ نعره زد:
- نگو! اون دیگه رفته...مرده...
- این پشیمونیه، سوروس؟
- ای کاش...ای کاش من مرده بودم...
دامبلدور به سردی گفت:
- مگه فایده ای برای کسی داشت؟ اگه عاشق لی لی اوانز بودی، اگه واقعا عاشقش بودی ، پس کاملا معلومه که چه راهی رو باید در پیش بگیری.