قسمت شانزدهم: اخبار ناخوشایند
-----------------------------------------------------------------------
در روزنامه عباراتی به اندازه های مختلف نوشته شده بود. در صدر آنها خبر زیر قرار داشت:
در پی حمله همه جانبه مرگخواران و چند اژدهای اسمش رو نبر به اطراف مرز وزیر جادوگری استعفای خویش را اعلام کرد. وزیر جدید توسط آلبوس دامبلدور معرفی شد: اسکریمجور رئیس اداره ارورها.
و خبر دیگری که باعث شد هری تعجب کند.
مرگ بازیکن معروف کوئیدیچ و جستجوگر معروف کشور بلغارستان و آخرین خبر در مورد آخرین بازمانده از نسل سلطنتی فوق جادوگران. چشمان هرمیون آرام آرام پر از اشک شد و اندوهی تمام صورتش را فرا گرفت. چنگالی که در دست داشت از میان انگشتانش سر خورد و به زمین افتاد و در همین لحظه در پی رعد و برق عظیمی باران غم انگیزی شروع به باریدن کرد.
تعجب همه را فرا گرفته بود. حتی هری وقتی نگاهش به صدر سالن افتاد چهره متعجب مک گوناگل را دید که دهان در گوش مدیر بزرگ مدرسه کرد و به نجوا چیزی گفت. باران آن هم در اواخر زمستان واقعاً عجیب بود.
هری برای پیدا کردن هرمیون به سمت در خروجی حرکت کرد در حالی که بشقابی در یک دست و تکه نانی در دست دیگر داشت که جینی را همراه با دین توماس دید. گویی با هم دعوا می کردند و این باعث شد بدون اینکه هری بخواهد خنده کوچکی بر روی لبانش بنشیند و خوشحالی زود گذری همه چیز را از یادش ببرد. واقعاً عجیب بود. گویی در تمام مدرسه فقط هرمیون پیام روز را خوانده بود. هیچ کس هیچ عکس العملی که حاکی از ناراحتیش باشد نشان نمی داد.
هرمیون در کنار دریاچه نشسته بود و مردی در کنار او ایستاده بود. رهی خیلی راحت شنل دیوید را شناخت اما جلو نرفت و به انتظار ایستاد. نمیتوانست خوب بشنود. اما پس از اندکی تدبیر و چاره جویی فکر کرد بهتر است انگشتری را امتحان کند. پس آنرا محکم در مشت گرفت و فشرد و زیر لب گفت: میخوام نامرئی باشم. نمیخوام کسی منو ببینه. مطمئن نبود چنین اتفاقی افتاده باشد اما سینه صاف کرد و جلو رفت حتی اگر او را میدیدند باز هم بهانه داشت هرمیون هنوز صبحانه نخورده بود.
به آسانی از مقابل دیوید رد شد اما دیوید او را ندید.
... خیلی متاسفم هرمیون. با اینکه از نزدیک باهاش آشنا نبودم اما خیلی متاسفم.
هرمیون در حالی که هق هق میزد گفت:
من تنها کسی که دوستم داشت رو از دست دادم و تو فقط متاسفی؟
دیوید در حالی که خشم و تعجب قالب صدایش شده بود گفت:
واقعا دوستت داشت؟ نمیدونستم.
تو هیچ وقت ندونستی.
چیو؟ اینو که رون تو رو بیشتر از همه دوست داره و تو حتی بهش نگاه هم نمی کنی؟ یا این رو که جینی داره جونش برای هری در میره و هری خودش رو به اون راه زده؟
هری ناگهان از شنیدن این حرف دچار حالت عجیبی شد. دیگر هیچ کدام ار حرف های آنها را نمی شنید. تنها چیزی که میخواست دستی به روی انگشتری کشید و مرئی شد و سینی غذا را به سمتی پرتاب کرد. نگاه دیوید مانند رعد ناگهان به سمت او برگشت و هرمیون از تعجب شاخ در آورده بود.
هری خیلی آرام وارد کلاس شد. اسنیپ هنوز برای درس حاظر نشده بود. اما نه. هری برای اولین بار در عمرش زود سر کلاس آمده بود. به حرفهای دیوید فکر می کرد. آیا واقعاً جینی؟ نه نه. هری جینی را دوست داشت اما به عنوان خواهر یک دوست. شاید هم به عنوان خواهر نداشته خودش. در همین حرفها غرق شده بود که صدای اسلیترینی ها در حال ورود به کلاس بلند شد. حتی مسخره های مالفوی را هم نمی شنید. مدتی را که به ناکجا خیره شده بود نمی دانست چقدر گذشت فقط وقتی به خودش آمد دید که هرمیون از آن طرف کلاس نگاه نگران خود را به او دوخته است و سعی می کند به او بفهماند که سوروس اسنیپ معلم نفرت انگیز درس معجون سازی به او نگاه می کند.
خب. بذار ببینیم فرد برگزیده تکالیف خودش رو انجام داده یا نه.
خیر قربان فراموش کردم.
ببینم پاتر. احیانا پدر و مادرت قبل از مرگ بهت یاد ندادن منظم باشی؟
هری در حالی که نگاه خودش را به او دوخته بود از میان دندان های فشرده به هم پاسخ داد:
اونا به من چی یاد دادن نمی دونم. اما مطمئنم که به من گفتن به دوستانم حتی تا لحظه مرگ حتی به دشمن خودم هم خیانت نکنم.
و بعد خاطره ای را که همراه دیوید دیده بود در ذهنش مرور کرد. مطمئن بود که اسنیپ هم دارد این خاطره را می بیند بنابراین مزاحمش نشد.
---------------------------------------------------------------------
اگه نظر میدین خیلی ممنون. بهتر نست کمی هم منو راهنمایی کنین؟