نسخهٔ ۱۴:۳۴, ۲۳ ژانویه ۲۰۰۸ (ویرایش) Xo.پرفسور کويیرل (بحث | مشارکتها) → تفاوت قبلی |
نسخهٔ ۰۹:۱۰, ۲۴ ژانویه ۲۰۰۸ (ویرایش) Xo.هری پاتر (بحث | مشارکتها) تفاوت بعدی ← |
||
سطر ۲۶: | سطر ۲۶: | ||
<p><font color="#990000" >'''دوره زمانی: 31 جولای [[timeline_1990s#1991|1991]] [ [[timeline_years|Y11]] ]'''</font></p> | <p><font color="#990000" >'''دوره زمانی: 31 جولای [[timeline_1990s#1991|1991]] [ [[timeline_years|Y11]] ]'''</font></p> | ||
+ | |||
+ | در این فصل هاگرید هری را به کوچه دیاگون که در شهر لندن قرار دارد میبرد تا از ارثیه اش در بانک گرینگاتیز برداشت کرده و وسایل مدرسه اش شامل چوب دستی و هدویگ جغد سفید برفیش را بخرد. در همان زمان هاگرید بسته ای محرمانه را از صندوق بانک گرینگاتز میگیرد، هری با دراکو مالفوی روبرو شده و هاگرید به هری بلیت قطار سریع السیر هاگوارتز را میدهد. | ||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | == حقایق و نکات جالب در متن این فصل == | ||
+ | |||
+ | ماجراهای این فصل در روز 31 جولای یعنی روز تولد 11 سالگی هری اتفاق افتاده اند. | ||
+ | |||
+ | هاگرید برای خودش و هری بستنی های مخروطی شکل خرید. شاید این مغازه همان بستنی فروشی فلورین فورتسکیو باشد. (ز.آ.3) | ||
+ | |||
+ | دیدن چگونگی عملکرد هاگرید در مواجهه با دنیای مشنگ ها جالب است: استفاده از متروی زیر زمینی لندن (و شکایت کردن از آن با صدای بلند)، غذا خوردن در یک همبرگر فروشی و نشستن روی صندلی های پلاستیکی، کارهایی که کاملا غیر جادویی بودند. | ||
+ | |||
+ | نام "Diagon Alley" «کوچه دیاگون» از ریشه "diagonally" «قطری، اریب» گرفته شده است. | ||
+ | |||
+ | هری در جایی در حالیکه با نگاه به دنبال قایق دیگری میگردد از هاگرید میپرسد: «چجوری اومدی اینجا؟» | ||
+ | هاگرید جواب میدهد: «پرواز کردم» | ||
+ | |||
+ | برای سال ها جزییات این قسمت پوشیده بود - تا اینکه هاگرید در ز.آ.20 گفت: «خب، هیکل منو ببین، شرط میبندم هیچ چوب جارویی تحمل وزن منو نداره» (به غیر از این مورد، حتی هاگرید هم احتمالا با گذاشتن یک جاروی پرواز زیر اورکتش مشکل خواهد داشت.) به نظر میرسد هاگرید، مانند دامبلدور به جای جارو از تسترال های هاگوارتز استفاده میکند. |
نسخهٔ ۰۹:۱۰, ۲۴ ژانویه ۲۰۰۸
در دست تکمیل توسط هری پاتر و پروفسور کوییریل
(!) |
صفحه Rg-ps05 از فرهنگ نامه هری پاتر هنوز ناقص است. شخصی که نامش در بالای صفحه است در حال ویرایش این صفحه است. لطفا در صورت دیدن ایراد به جای تغییر در این صفحه در تاپیک بحث در مورد فرهنگ نامه به این شخص اطلاع دهید. |
نکات | شخصیت ها | مکان ها | دوره زمانی
لحظات استثنایی شخصیت ها
طلسم ها | لینک ها و منابع | تکه های به یاد ماندنی | کلمات سخت بریتانیایی
خلاصه فصل نوشته شده توسط ویلیام سیلوستر
توضیحات و لینک ها توسط مایکل ال ورلی و استیو واندر آرک
نسخه هارد کاور آمریکایی: از صفحه 61 تا 87
نسخه هارد کاور بریتانیایی: از صفحه 49 تا 66
نسخه پیپر بک بریتانیایی: از صفحه 71 تا 98
نسخه فارسی نشر تندیس: از صفحه... تا صفحه...
دوره زمانی: 31 جولای 1991 [ Y11 ]
در این فصل هاگرید هری را به کوچه دیاگون که در شهر لندن قرار دارد میبرد تا از ارثیه اش در بانک گرینگاتیز برداشت کرده و وسایل مدرسه اش شامل چوب دستی و هدویگ جغد سفید برفیش را بخرد. در همان زمان هاگرید بسته ای محرمانه را از صندوق بانک گرینگاتز میگیرد، هری با دراکو مالفوی روبرو شده و هاگرید به هری بلیت قطار سریع السیر هاگوارتز را میدهد.
حقایق و نکات جالب در متن این فصل
ماجراهای این فصل در روز 31 جولای یعنی روز تولد 11 سالگی هری اتفاق افتاده اند.
هاگرید برای خودش و هری بستنی های مخروطی شکل خرید. شاید این مغازه همان بستنی فروشی فلورین فورتسکیو باشد. (ز.آ.3)
دیدن چگونگی عملکرد هاگرید در مواجهه با دنیای مشنگ ها جالب است: استفاده از متروی زیر زمینی لندن (و شکایت کردن از آن با صدای بلند)، غذا خوردن در یک همبرگر فروشی و نشستن روی صندلی های پلاستیکی، کارهایی که کاملا غیر جادویی بودند.
نام "Diagon Alley" «کوچه دیاگون» از ریشه "diagonally" «قطری، اریب» گرفته شده است.
هری در جایی در حالیکه با نگاه به دنبال قایق دیگری میگردد از هاگرید میپرسد: «چجوری اومدی اینجا؟» هاگرید جواب میدهد: «پرواز کردم»
برای سال ها جزییات این قسمت پوشیده بود - تا اینکه هاگرید در ز.آ.20 گفت: «خب، هیکل منو ببین، شرط میبندم هیچ چوب جارویی تحمل وزن منو نداره» (به غیر از این مورد، حتی هاگرید هم احتمالا با گذاشتن یک جاروی پرواز زیر اورکتش مشکل خواهد داشت.) به نظر میرسد هاگرید، مانند دامبلدور به جای جارو از تسترال های هاگوارتز استفاده میکند.