به جادوگران خوش آمدید

من با .آلبوس دامبلدور.موافقم

به نظر من هر کشوری داستان ها و افسانه های مخصوص خودش رو داره.ما هم شاهنامه به این خوبی رو داریم.

در مورد پست اقای تانکس:
راست می گه خب! اون موقع که این سوال رو طرح کردن نداشتیم اما الان یه سه گانه پارسیان داریم، اشوزدنگه داریم،تازه مگه افسانه ها و قصه های شاهنامه و امثالهم-بابا ادبیات!-کم از هری پاتر داره؟!
الان از این جور چیزا کم داریم . نه اینکه نداشته باشیم، ولی انگاری کسی جرات نمی کنه کتابی بنویسه که بتونه با نمونه های خارجی رقابت کنه .

کی گفته نداریم؟ کسی از شما تا حال کتاب <اشوزدنگهه> رو خونده؟
کتاب فانتزی خوب‌ای‌اه. حتا از هری هم بهتره. یکی از دوستان می‌گفت نمی‌شه با کم‌تر از وارکرفت مقایسه‌اش کرد.

یکی از اصلیترین دلایل اینکه ما کتاب درست و درمون فانتزی توی ایران نداریم اینه که از این ژانر حمایت کافی به عمل نمیاد.در واقع کسی هم زحمت نمیده به خودش که یه حرکت رو به جلو انجام بده. من خودم به شخصه تنها حرکتی که دیدم همین سایتهای فانتزی بوده و همایش هایی که سایتی مثل آکادمی فانتزی برگزار کرده.

در ضمن توی ایران انتشاراتی ها که در حالت عادی هم کفگیرشون همیشه میخوره به ته دیگ نمیان ریسک کنن و به یه اثر فانتزی اعتماد کنن.کلا تفکر عموم نویسنده ها و مطبوعاتی های ایران هم در مورد فانتزی به کل خرابه و در حد قصه های شب برای کودک و نوجوان بهش نگاه می کنن.

از اینا هم که بگذریم با بحث تنبل بودن ایرانی ها هم موافقم.

کسی اینجا کتاب « آرزو » رو خونده؟ یه رمان تاریخی بی نهایت زیباست که من وقتی نوجوون بودم خوندم. ابدا تو مایه های کتابای مودب پور نیست (هرچند اسمش شبیه اون مایه هاست!)

یا « آقاحشمت » ؟

نویسنده هاشون یادم نیست. ولی واقعا کتاب های خوبی هستن و وقتی من نوجوون بودم، درست به همون اندازه ای که از خوندن هری پاتر لذت بردم، از اینا هم خوشم اومد.

برای مزید اطلاعتون، من هیچ وقت رمان های ایرانی نمی خونم چون به نظرم شبیه همدیگه ن! ولی این دو تا کتاب واقعا قشنگن.

همه اینا رو گفتم که به یه نتیجه برسم، ما هم می تونیم کتاب های زیبا و پرطرفدار بنویسیم. منتهاش یه خصلت ویژه داریم ما ایرانیا... اونم اینه که بی نهایت تنبلیم. اصلا از خودمون کار نمی کشیم. وقتی میریم چیز بنویسیم، راحت ترین موضوعات و پیش پا افتاده تریناشونو انتخاب می کنیم.

مثلا طرف می بینه روابط بین نوجوونا براشون خیلی مهمه، تند و تند میاد درمورد همینا مطلب می نویسه. فروششم میره بالا، ولی ارزش تخیلی و فانتزی و ادبی نداره! هیچ نوآوری هم توش نیست. فقط جیب طرف و وقت خواننده رو پر می کنه.

اگه می خوایم دنبال ایراد بگردیم، ایراد توی خود ماست که ساده پسند شدیم و نویسنده ها هم از این ساده پسندی ما سواستفاده می کنن و با تنبلی ویژه هموطنانمون، کتابای راحت می نویسن و جیب خودشونو پر، و مخ ما رو خالی می کنن

موفق باشید

ایران احتمالاً کتب بزرگ فانتزی خودش رو داشته که به دست اعراب از بین رفتند. دلیل ماندن شاهنامه هم فقط به دلیل این هست که از حمایت دربار وقت برخوردار شده و اشارات مذهبی لازمه‌ی خودش رو داره. در ضمن فراموش نکنیم ساختار شاهنامه نظم است نه نثر و تمدن ایران هیچ نثر اسطوره‌ای / حماسی / افسانه‌ای نداره! خود شاهنامه هم جای بحث داره منتهی چون روش تعصب بیش از اندازه است هیچ‌وقت فرصت انتقاد ازش فراهم نشده و همیشه فقط "ما شاهنامه داریم ایول" بوده.

دلیل این که بعد از مسلمان شدن تمدن ایران چرا هیچ اثر حماسی فانتزی درست و حسابی‌ای غیر از شاهنامه نداریم هم اکثر دوستانی که دستی در تاریخ دارند مي‌دونند که چندین بار کتابخانه‌های ایران از بیخ و بن نابود شده و البته خود اسلام هم به عنوان دین پیشرو مجبور بود چنین داستان‌هایی رو نفو کنه و به قصص مجاز حوزه‌ی خودش بسنده کنده. در نتیجه اگه داستانی حماسه‌ای هم متولد شده باشه تا امروز دووم نیاورده.

آخرش هم اگه فک کنید می‌بینید که نه تنها هری پاتر و ارباب حلقه‌ها نداریم بلکه کمدی الهی، حماسه‌ی بئوولف، ادیسه‌ی فضایی، اپرای شناور، ۱۹۸۴، قلعه‌ی مالویل، تئورومنسر و هیچ کدوم از ۱۰۰۰ کتاب برتر جهان رو نداریم!

به نظر من به خاطر آزادی بیان و عدم سانسور شدن و امکانات بالای ماست.
(افعال معکوس)

به خاطر این که تمدن ما با اونا فرق داره.
ما شاهنامه رو داریم و خیلی از کتاب های تخیلی دیگه که واقعا قشنگن.
در مورد نویسنده های جدید:
1.تبلیغات ضعیف
2.مرغ همسایه غازه

با نظر Barty Crouch کاملاً مخالفم.

اولا،ما 1/999999999999999999 از امکاناتی که اونا برای اظهار بیان دارن رو ما نداریم،دوما این که ما نویسنده ای درست وحسابی نداریم،سوما به ما اجازه نمی دن که همچین کاری رو بکنیم... :no: