لندن
ساعت 22:30
محله ی گریموالد
گریموالد در سکوتی آرام و مبهم فرورفته بود و جز صدای "او...او" جغد روی درختی، صدای دیگری به گوش نمی رسید. حتی هیچ آدمی هم از آنجا رد نمی شد. حتی چراغ های خانه های مردم هم خاموش بود. طوری به نظر می رسید که انگار کل گریموالد تخلیه شده باشد.
اما این سکوت پایدار نماند....
با صدای فریاد ها و خنده های شیطانی یک گروه که به میدان گریموالد نزدیک می شدند، سکوت شکسته شد.....
افراد گروهی که نزدیک می شدند، همگی لباس های تاریک پوشیده بودند. عده ای از آنها در دست مشعل داشتند و عده ای دیگر مثل انسان های فلج، خود را روی زمین می کشیدند و همینطور به میدان نزدیک می شدند...
محله گریموالد
همان موقع.
در خانه شماره 12
آقایان لوپین، سریوس و فلینت که روی کاناپه های کثیف خانه در اتاق نشیمن چرت می زدند با صداهایی که در گریموالد شنیده می شد از خواب پریدند..
هر سه استاد محفلی از جایشان بلند شدند...
ابتدا جناب لوپین(DADA TEACHER) به پشت پنجره رفت تا مشاهده کند که چه خبراست؟؟
جناب فلینت که خواب آلود هم بود با ابهتی تمام و کلاسی بالا شبیه این آدم پولدارا هستن خودتون که بهتر می دونید گفت که:
اه....اه... اعصابم خورد شد..باز این ماگل ها شروع کردن با تظاهرات با اون شعار مسخره شون چه بود شعارشون؟؟؟هان؟؟
سریوس هم مثل آدم های دانشمند و دانا کلاس گرفت و گفت:
خواب من می دونم...اصولا من دانا هستم...شعارشون بود انرژی جادویی حق مسلم ماست..
فلینت هم مثل آدمای دستی بر چانه اش کشید و گفت:
بله...بله..همان که تو گفتی....اصلا ملت ماگل رو چه به جادو و انرژی جادوی؟؟؟
ریموس لوپین که همچنان رویش رو به پنجره بود گفت:
افسوس...افسوس...کاش که ماگل بودن...
سریوس چشمانش را گرد کرد و با تعجب فرمود:
مگر آنان ماگل نیستند....پس چه هستند؟؟
فلینت مثل آدمای قدرتمند با لحن ضایع کننده گفت:
لابد جادوگراند دیگه....
لوپین آهی کشید و رویش را از پنجره به آن دو اندیشمند فوق روحانی برگرداند و با لحنی شکست خورده و شبیه این آدمای خسته هستن، گفت:
نه..نه..اونا مرگخواران هستند...
ترس تمام وجود سریوس و فلینت را فرا گرفت...
سپس لوپین با همان لحن مزخرفش ادامه داد:
و اومدن اینجا...یعنی گریموالد که به ما محفلی ها حمله کنند و در حال حاضر تنها نیروی های محفل ما سه اندیشمند فوق روحانی حاجی آیت الله هستیم....
فلینت که همچنان می لرزید با صدای لرزانی فرمود:
ای ریموس...من باید برم دست به آب......WC شما کجاست؟؟؟
لوپین هیچ نگفت و فقط انگشتش را به سمت دستشویی اشاره نمود...
فلینت که گویا فهمید WC کجاست رفت به اونجا تا مشغول عملیات تخلیه شود...پس وارد آنجا شد و در را بست و قفلش هم کرد.....( عجب آدم نامردی بود ها...رفیقاشو تنها گذاشت...)
لوپین با لحن نا امید کننده اش فرمود:
ای سریوس....برادر بسیجی.... تمامی قفل های در را بنداز که نتونند به این راحتی هیکل آلوده اشان را به داخل بیارند....
سریوس که هنوز می لرزید لب به سخن گشود و فرمود:
ای به چشم برادر غیر بسیجی من...
و به طرف درب اصلی رفت و مشغول قفل انداختن در شد..
از آن جانب لوپین راهش را به سمت آشپزخانه کج کرد و هنگامیکه وارد آشپزخانه شد مشغول به در آوردن قابلمه ها و قاشق و چنگال از کابینت ها شد....
سپس با دستان پرش به سمت پذیرایی رفت و سریوس را یافت که های...های می گرید...
فرمود:
سریوس برادر چرا می گریی؟
گفت: زیرا سرنوشت آن است که بمیرم...
جناب استاد حاج آیت الله لوپین گفت:
اگر GOD بخواد می میری..هم تو و هم من...اما اگر مصلحت آن باشد که زنده بمانی زنده خواهی ماند..حال بس است...بلند شو و بیا اینا رو بگیر...
و قابلمه و چنگال را به دست سریوس داد...
سریوس چشمان اشک آلودش را پاکید و مثل آدم های خل( خودمونی: اسگول) پرسید:
اینا برای چه اند برادر ریموس...؟؟؟
لوپین فرمود:
یا مرلین نکند حافظه ات را از داست دادی...خواب اینا برای دفاع اند دیگه برادر....
سریوس اخم کرد و گفت:
خواب ما مگر چوبدستی نداریم..خواب سپر دفاعی ایجاد می کنیم... مگر GOD ای نکرده خل هستیم که به جای چوبدستی از این خرت و پرت ها استفاده کنیم....؟؟
ریموس لوپین به من من افتاد و نمی دانست چه گوید و در هر حال جان به جان آفرین تسلیم نمود و فرمود:
یا سریوس.....من چوبدستی ام رو گم کردم....
سریوس پزخندی زد و فرمود:
برادر غیر بسیجی من...ما که چوبدستی داریم می تونیم....چی واسا بینم...چوبدستی های من و فلینت هم با چوبدستی تو بود نگو که.....
لوپین آهی کشید و گفت:
آری...آری..گمشان کردم...
سریوس با لحنی نفرت انگیز فرمود:
افسوس مرا در بر بگیر.....خاک عالم بر آن مغز اندیشمندت...
لوپین یهو شاد شد و با حالتی امیدوارانه و خوشحال فرمود:
حال چاره آن است که از این خرت و پرتا استفاده نمائیم....
بوم.....بوم....بوم....بوم.....بوم....
سریوس با حالتی سوال بر انگیز پرسید:
برادر ریموس...یعنی صدای چه بود که این وقت شب مزاحمت ایجاد کرد؟؟؟
لوپین هم مثل این آدمای عاقل ابهت گرفت و فرمود:
خواب....IQ صدای در شکوندن مرگخواراست دیگه.....
سریوس فرمود:
وای...وای...یادم رفت بود...پس برو:
من کشتن هی..هی..هی...
ریموسو کشتن هی...هی...
لوپین فریاد زد:
خفه شو....بس کن دیگه به جای اینا بیا پشت کاناپه پناه بگیریم...تا له و لورده نشیم....دیگه..بیا زودباش...
هر دو پشت کاناپه پناه گرفتند و منتظر شکستن قفل در شدن....
سریوس سوال برانگیز پرسید:
ریموس...چرا دست به آب فلینت اینقدر طول کشید....هان...یه کم عجیبه نه؟؟؟
لوپین گفت:
خب...مشخصه اون مارو پیچوند..الان هم تو WC وایستاده و برای اینکه حوصله اش سر نره نشسته داره سیگار میکشه....نامرد نالوتی...
یهو.....
ترق....قریچ....بوم...بوم...بوم....
در از جا کنده شد و دو تا از مرگخواران داشتند تو می اومدند که همگی ساکت شدند و عقب عقب رفتند...چون یکی با شنل های سیاه از پله ها پرید پایین وجلو مرگخواران ایستاده بود...صورتش معلوم نبود چون پوشیده شده بود...شخص شنل پوش گفت:
چیه...می تونم بپرسم اینجا چی می خواین...؟؟؟
ناگهان مرگخواران کنار رفتند و از میان آنان لوسیوس مالفوی جلو آمد و گفت:
ما از طرف لرد سیاه کبیر فرمان داریم محفلی ها و این خانه رو بترکونیم....
لوری پوزخندی زد و با حالتی تمسخر آمیز گفت:
محفلی ها اسباب کشی کردن رفتن خانه ی شماره 18 تو همین گریموالد....
مالفوی تعجب برانگیز پرسید:
آیا مطمئن هستید...؟؟؟
لوری با حالتی مطمئن گفت:
بله خودم اینجا رو ازشون خریدم....
مالفوی شرمنده گفت:
متاسفیم که مزاحم شدیم ....
سپس رویش را به افرادش چرخاند و فرمود:
همگی به سمت خانه ی 18 زود...زود بریم....
سپس آنجا را ترک کردند و پشت سر آنان شخص شنل پوش چوبدستی اش را در آورد و وردی زیر لب گفت و دربی که روی زمین افتاده بود درست و سالم شد و در میان چارچوب قرار گرفت...
سریوس و لوپین با تعجب و احتیاط به سمت شخص شنل پوش رفتند....
لوپین بدون هیچ ترسی گفت:
شما کی هستید؟؟؟اینجا چه می کنید..؟؟؟
شخص شنل پوش صورتش را نمایان ساخت....
سریوس با تعجب داد زد:
چی؟؟؟؟مایک لوری؟؟؟
لوپین با تعجب گفت:
هی پسر چطوری؟؟؟اینجا چی کار میکردی...؟؟؟
لوری جلو آمد و مشغول دست دادن با لوپین و سریوس شد و لب به سخن گشود:
من جاسوس فرستاده بودم قاطی این مرگخوارا، جاسوس من هم گفت که اینا دارن به اینجا حمله می کنند من هم با اومدم اینجا دیدم وضع اینه رفتم طبقه بالا منتظرشون شدم بیان که دست به سرشون کنم....
لوپین: ای ول بابا...دستت درست..خداایش خیلی باحال خرشون کردیم...حال کردم...یعنی تا حالا اینجوریشو ندیده بودم والا...
سریوس با حالتی ناراحت گفت:
بدبخت کسی که تو خونه 18 گریموالد ساکنه...الان تیکه تیکه میشه...
لوری خنده ای سر داد و امیدوارانه گفت:
نترس..رفیق...سالهاست که کسی تو اون خونه ساکن نیست...من همه چی رو بررسی کردم..آره قربونش برم....پس ناراحت نباش...
مایک ادامه داد:
من در اصل اومدم اینجا تا به گروه محفل شما بپیوندم....اگه امکانش هست...
سریوس حرفش را قطع کرد و گفت:
باید با ریموس صحبت کنم....
سپس به گوشه ای رفت و بعد از چند دقیقه صحبت هر دو به طرف لوری اومدن...و به او نگاه کردن...
لوپین با شادمانی گفت:
ما تو رو قبول کردیم....می تونی عضو محفل باشی...یکی از چیزای خوبت هم همین پیچوندن سر و کار گذاشتن...اما هدفت چیه؟
اوه...راستی....
سرفه ای کرد و ادامه داد:
فلینت بیا بیرون مرگخورار رفتن....
ناگهان در WC باز شد و فلینت بدون توجه به هیچ کس پرسید روی کاناپه و چرت زد و در همین اول خر و پفش را شروع کرد....
مایک لوری:
آخه...بیچاره چقدر خسته بوده...
لوپین با تعجب گفت: فکر می کردم تا حالا اون تو مرده بود...
سیریوس فرمود: ای برادران آسلامی آستاکبار طلب من میرم بالا بخوابم...چون..
لوری حرفش را قطع کرد: من باید برگردم هاگزمید کار دارم... راستی هدف من هم برای عضویت در محفل اینه که لرد تاریکی ای را بترکونم..سپس به طرف درب خانه رفت و خارج شد...سوتی کشید و یهو از آسمان یک جارو در دستش آمد و سوار آن شد...
بعدش هم روشو به سمت لوپین و سریوس بلک کرد و خداحافظی کرد..
لوپین آهی کشید و گفت: ما هم بریم بخوابیم...
سپس در رو بست..
( دوربین صحنه بسته شدن در رو نشون میده و یهو صحنه سیاه میشه و معرفی بازیگران شروع میشه و تمام)
همون طور که میدونی گفتن خوبی ها خیلی به درد نمیخوره.بدی های پستت رو میگم:
1-شکلک های زیاد!(در حالی که در رای گیری ترین ها یادمه گفته بودی:دامبلدور خیلی شکلک میزنه!!....وقتی میگی باید خودت بهتر از من عمل بکنی...در حالی که خودم فکر میکنم زیاد نمیزنم...به هر حال اثبات باید بشه موضوع!!)
2-قبل از هر دیالوگ باید نشانه ای باشه که خواننده رو گمراه نکنه و دیالوگ رو با داستان اشتباه نگیره....این هیچ وقت یادم نره!...علاوه بر اینکه خواننده اشتباه میکنه به فرم کلی نمایشنامت هم آسیب میرسونه و چهرش رو خراب میکنه.
3-طولانی بودن پست:ظاهرا فکر خوبی داری و میتونه سوژه سازی کنی و از این لحاظ میتونم بگم که استعداد خوبی داری و بهت تبریک میگم...ولی پست خیلی طولانی نمیتونه چیز خوبی باشه...امیدوارم دیگه پست طولانی ازت نبینم!...منم بلدم چهارصد خط بنویسم!...ولی بهتره ننویسم...چون اون موقع کمتر بقیه رغبت میکنن پستم رو بخونن...هر چند هم قشنگ باشه!
پس از این استعدادت درست استفاده کن!
4-در آخر نمایشنامت طوری نمایشنامه رو با اون پرانتز تموم کردی که انگار فیلم بوده!!...در حالی که نوشتن در جادوگران و لااقل در این تاپیک اینطوری نیست!...درسته ما میگیم نمایشنامه...ولی در اصل نمایشنامه نیست...یه جور نمایشنامه ی خاص سایت جادوگرانه....پس دقت کن!
در کل این مشکلات رو برطرف کن تا خودم تاییدت کنم!...از استعدادت میتونی خوب استفاده کنی...مطمئن باش میتونی خیلی بهتر از الان بنویسی و فقط باید تلاش بکنی...آفرین!
(دامبلدور)
تایید نشد!
[img]http://www.filelodge.com/files/room24/643657/ImageUTYU.GIF[/im
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
