به جادوگران خوش آمدید

″فدراسیون کوییدیچ تصمیم گرفته که در اقدامی مرلین پسندانه و سخاوتمندانه به تیم‌هایی که قابلیت برقراری ارتباط راحت رو ندارن، این قابلیت رو در قالب اهدای رختکن های ساخت خود فدراسیون در اختیار تیم‌ها قرار بده. تیم‌هایی که می‌خوان از این قابلیت استفاده کنن، کاپیتانشون به نمایندگی از کل تیم درخواست دریافت رختکن رو در دفتر رئیس فدراسیون کوییدیچ اعلام کنه و لینک یک چت باکس کاملا اختصاصی و پیشرفته رو دریافت کنه. اینجوری تیم‌هایی که بازیکنانی دارن که نمی‌تونن در بستر شبکه‌های اجتماعی با هم‌تیمی هاشون ارتباط بگیرن، داخل چت‌باکس با هم صحبت و هماهنگی های لازم رو انجام بدن.″

″حالا من میخوام بیام و تلاش کنم از طریق وزارت -و قطعاً در تعامل با محفل ققنوس و مرگخواران- سوژه‌ها و داستان‌های جدیدی ایجاد کنم. وزارت من قراره بین این دو جبهه باشه و بعضی وقتا به یکی از اون‌ها نزدیک‌تر بشه و حتی بعضی وقت‌ها از جفتشون دور بشه!″

- خب... اول از همه یه معرفی از خودت بده به خواننده های یکی یه ‌دونه‌مون. مباحثی مثلِ اسم، فامیل، سن، محل زندگی، ویژگی خاص از خودت.
- بم شیمِس اوفلَخریان نُلاگ مک‌اسنو اَنگوس اوسلیت کِرُلفین در خدمتتونم. ولی می‌تونین فقط بم صدام کنین، چون اگه بخواین کل اسممو بنویسین، احتمالاً مصاحبه‌مون یخ می‌زنه. و سنم... دو زمستون و یه هفته. برای یه آدم‌برفی، تقریباً خون آشامی چیزیم. محل زندگیم هم فریزر آشپزخونه‌ی هاگوارتزه. جادار، ساکت، همیشه خنک. هم‌خونه‌ام هم یه کرم یخیه به اسم کرموفیز او کانلهیرن مک‌دونالاگنان او‌شیلینان کِرُلفین. اسمش هم یه جور تمرین زبان الفیه، هم پسورد بانکی احتمالی
- ماشالا آدم برفی ها چه اسمای با اصل و نسبی دارن!
- مال منو که لرد عزیز دیدن اسم بم زیادی کوتاهه و برای مرگ‌خوار «افت» داره، در نتیجه این اسم رو بهم دادن.
- منطقیه... و از ویژگی‌ خاص‌ت بگو.
- ویژگی خاصم؟ خب... آدم‌برفی بودن کلاً خاصه، ولی اگه بخوام دقیق‌تر بگم:
من آدم‌برفی‌ای هستم که پاترونوس شیر ماده داره! می‌تونم از دکمه‌هام تکه یخ پرتاب کنم (برای دفاع شخصی... یا گاهی شوخی‌های دردناک!) شال‌گردن جادوییم با احساساتم رنگ عوض می‌کنه، مثل مود رینگ ولی خیلی گرم‌تر. البته نه دمایی، فقط از نظر دل و... همیشه یه لبخند یخی دارم، حتی وقتی دارم توی خواب، بخار شدن خودمو می‌بینم.
- از بینی‌ت هم هویج پرت نمیکنی احیانا؟
- اوه... هیبرنیوس عزیز، بینی من یه نماد هویجی هوینه، نه سلاح پرتابی! البته می‌تونم باهاش در یخچال رو باز کنم، یا مسیر باد رو تنظیم کنم موقع برف‌بازی، ولی اگه بخوام پرتش کنم... باید اول با دلم خداحافظی کنم
- یعنی از چشماتم لیزر ترشح نمی‌کنی و درواقع مخفیش نکردی که یه سلاح پنهان باقی بمونه؟
- هیبرنیوس، تو زیادی باهوشی برای یه مصاحبه‌گر معمولی. یا واقعاً دنبال حقیقتی... یا یه کم زیادی به چشمام زل زدی. خطرناکه
- این یعنی حدسم اشتباه هم نبوده!
- ببین... من یه آدم‌برفیم. ساخته‌ی تاریکی، بزرگ‌شده‌ی سرما، و با یه قلب کوچیک یخی که خیلی چیزها دیده. اگه چشمام هم یه سلاح پنهان باشن… خب، چه ایرادی داره؟ هرکس باید از خودش محافظت کنه، نه؟ بعضیا چوب‌دستی دارن. بعضیا ورد. من... ممکنه لیزر داشته باشم. یا شاید فقط نگاهم اونقدر یخیه که آدمو از درون منجمد می‌کنه. پس... نه، لیزر ترشح نمی‌کنم. ولی اگه یه روز دیدی کسی بعد از نگاه کردن تو چشمام، دیگه هیچ حرفی نزد... فقط بگو «شاید از شدت سرما، صداش یخ زده.»
پ.ن: کرموفیز یه بار امتحان کرد تو چشمام آدامس بچسبونه. الان هنوزم حرف نمی‌زنه، فقط صداهای خش‌خش یخی درمیاره.
- پس شاید من دیگه نباید نگاهت کنم. چطوره به همدیگه پشت کنیم و بعد مصاحبه رو ادامه بدیم؟
- فکر خیلی خوبیه، هیبرنیوس. پشت به پشت… امنیت بیشتره. تو منو نمی‌بینی، منم تو رو نمی‌بینم… و احتمالاً هیچ‌کدوممون نمی‌سوزیم یا یخ نمی‌زنیم. یه توازن کامل!
- خیلی خب پس...

اول 360 درجه می‌چرخم و بعد دوباره به کاغذ سوالاتِ توی دستم خیره میشم*

-من طبق تحقیقاتم فهمیدم که شما یکی از اعضای تیم ″اسم نداره″ توی فدراسیون هستین. دلیلِ انتخاب این اسم برای گروهتون چی بود؟
- اون اسم نیست، بیانیه‌ است. ما می‌خواستیم چیزی باشیم که تعریف‌ناپذیر باشه، دقیقا مثل خودمون، به همون مرموزی و وقتی اسمی نداشته باشی، هیچ‌کس نمی‌تونه تو رو دسته‌بندی کنه. نمی‌تونه ازت انتظار خاصی داشته باشه. "اسم نداره" یعنی: ما می‌تونیم هرچیزی باشیم — یا هیچ‌چیز. مثل برف. بی‌شکل. ولی وقتی بخوایم، می‌شیم بهمن.
- چقدر خفن و عالی! خوشم اومد. و چیشد که شمارو به این تیم دعوت کردن؟ یا تا الان دعوا و مرافعه‌ای هم بینتون پیش اومده؟ میخوام از باقی اعضا و رابطه‌ای که بینتون شکل گرفته برام بگین.
- بهرحال، ما از اول قرار نبود معمولی باشیم. وقتی دروازه‌بانت یه آدم‌برفیه، و جستجوگرت یه سیاهچاله‌ست، وقتی مهاجمای تیمت یه کتری و گاز پیکنیکی‌ان… دیگه چرا باید دنبال اسم «نرمال» بگردی؟
- بله منطقیه.
- و دعوت شدنم به تیم «اسم نداره»؟ خب، یه جورایی مثل این بود که یه آدم‌برفی بخواد توی بیابون تابستون دووم بیاره. غیرممکن ولی هیجان‌انگیز! کاری که من انجامش دادم
یکی از داورا دنبال یه دروازه‌بان می‌گشت که نه فقط توپ رو بگیره، بلکه یه جور خاص باشه. منم با اون پرتاب‌های یخی و هاله سردم توجهش رو جلب کردم. و گفتی دعوا؟ تو یه تیم با اعضایی مثل: سیبل و ماروولو که مدافعای خونسرد و استوارن، اسنیپ سیاه، گاز پیکنیکی و کتری که هرکدوم یه سبک خاص دارن، سیاهچاله جستجوگر که خیلی وقتا توپ رو قورت می‌ده، و مربی‌ای که مثل دونالد ترامپ عجیب و غریبه... طبیعیه که بحث پیش بیاد! مثلا من به شخصه با گازپیکنیکی رابطه جالبی ندارم. اما تو این هرج و مرج، رفاقت ما عجیب و محکم شده
- با این توصیفات با اینکه وضعیت برای خودتونم دشواره، یه هارمونی و هماهنگی عجیبی بین خودتون پیدا کردید و در نتیجه قراره یه مسابقه‌ی به شدت هیجان انگیز رو کنار هم به تصویر بکشیم! پس حالا کدوم تیم رو توی فدراسیون، یه تهدید واقعی و جدی می‌دونین؟
- تهدید واقعی؟ خب... راستش من توی دنیای فدراسیون‌ها خیلی حرفه‌ای نیستم، بیشتر اهل یخ و سکوتم. ولی یه حس عجیبی دارم نسبت به تیم برتوانا! شنیدم توی این تیم آلبوس دامبلدوره، اون جادوگر بزرگ و افسانه‌ای هست و البته خود تو، هیبرنیوس. وقتی اینا کنار هم باشن، یعنی قدرت و تجربه‌ای که باید به حساب بیاد.
- پس فقط آینده‌ست که از سرنوشت ما اطلاع داره! حالا که بحثش پیش اومد، یه آدم برفی چجوری قراره از دروازه محافظت کنه؟ مثلا توپ به بدنه‌ت بخوره، متلاشی نمیشی؟
- راستش، آدم‌برفی بودن یعنی یه ریسک دائمی... توپ ممکنه به بدنه‌ام بخوره و یه ذره متلاشی شم، ولی من همیشه تمام تلاشم رو می‌کنم که مراقب خودم باشم. یه جورایی مثل یه شیشه‌ی یخی ظریف ولی مقاوم. کرموفیز هم همیشه کنارمه که هر وقت لازمه قطعاتی رو برام جور کنه و دوباره بسازه، پس حتی اگه یه گوشه‌ای ازم شکست، نگران نباش! اون قطعه مثل یه یادگاری از مبارزه‌ست که همیشه همراه منه خلاصه‌ش این که:
ممکنه متلاشی شم، ولی هیچ وقت تسلیم نمی‌شم. هر بار که توپ میاد، من آماده‌ام، و یه آدم‌برفی واقعی همیشه دوباره برمی‌خیزه و از دروازه مراقبت می‌کنه.
- پس فکر اونجاشم کردین! خیلی هم عالی... حالا بیا یکم از فضای کوییدیچ دور بشیم. نظرت راجع به انتخابات چیه؟ توی انتخابات شرکت کرده بودی؟
- خب… راستش من خودم رای ندادم… چون طبق قوانین جادویی، موجوداتی که احتمال آب شدن دارن، رایشون رسمی محسوب نمی‌شه… ولی رایم مامی بود. چون مامی… مامی بهم آب نبات داده بود یه بار. اونم از اوناییش که وسطش ژله‌ایه! و خب… هیچ‌کس تا حالا برام اونجوری آب‌نبات نیاورده بود. یعنی آورده بودن، ولی آب‌نبات نبود، سنگ مانتیکور بود!
- مامی هلگا محبوب دل ها شده گویا. حتی دل آدم برفی رو هم تصاحب کرده.
- دقیقا! مامی با قلبش رأی می‌گیره. اگه بم برف باشه، مامی برف اول زمستونه… نرم، آروم، قشنگ، و یه‌کم شیرین.
- بله همینطوره... بگذریم، دیگه کم کم باید مصاحبه رو به پایان برسونم که به دلیلِ عدم رعایتِ حد نصاب، پیام امروزمو تخته نکنن. حرف آخرت با خواننده هامون چیه؟
- خب... حرف آخرم؟ اگه یه روز دیدین یه آدم‌برفی کوچولو با دماغ هویجی تنها توی حیاط نشسته و زیر لب با کسی که نیست حرف می‌زنه… لطفاً فقط از کنارش رد نشین. اگه نمی‌تونین کنارش بشینین، لااقل با کفش‌هاتون از رو قلبش رد نشین… همین. مراقب خاطره‌هاتون باشین، اونا زودتر از خودتون آب می‌شن.
- نازی... با جون و دل حرف آخرت رو به گوش‌می‌سپاریم.
- ببخشید... اگه حرف آخرم درد داشت. من... خیلی از آدم‌برفی ها رفتن، بدون اینکه خداحافظی کنن. واسه همین، یاد گرفتم همیشه یه ذره از دلمو نگه دارم واسه بعد. واسه وقتی که شاید... کسی واقعا بخواد برگرده. اگه هنوز کسی اون بیرونه که دلت براش تنگ شده… برو پیداش کن. نذار مثل ما، توی برف بمونه. حتی اگه دلت می‌گه دیر شده، شاید هنوز یه قند کوچولو، توی چای یخ‌زده‌اش حل نشده باشه. بخندین... حتی اگه دلتون بخواد گریه کنه. بخندین تا شاید یه روز، گریه‌هاتون هم از ته دل بخندن.
- تاثیر گذار بود واقعا.. مرسی ازت که تا اینجا همراهی‌مون کردی! حالا در پایان، به روزنامه نگاری من از ده چند میدی؟
- یه یازده یخ زده بزرگ
-

برد جون!
به جون خودم نباشه به جون خودت! تو جریان جنگ یه بمب مشنگی خورد نزدیک سالن به چه بزرگی! غلط نکنم مادِربُمب بود! خلاصه پشمام ریخته بود به جان برد! اینطور شد که تا دیدم آتیش بس شده بار و بندیلو بستم و رهسپار ویلام تو سوییس شدم! الان از اونجا دارم برات جغد میفرستم!
برد جون! جون تو و جون سالن! به جان خودم اگه بعدا برگردم ببینم یه گالیون ازش کم شده آنفارکتورس میزنم! هر گلی زدی به سر خودت زدی! مراقبش باش! جبران میکنم! تا میتونی هم مراسم برگزار کن و گالیون درآر! سهم منم کنار بذاریا جان برد! میدونی که من حساسم رو این چیزا!
کیلیدشم همراه نامه برات فرستادم. اگه خواستی کمک دستم بیار فقط غیر روبیوس هاگرید! خودت میدونی دیگه! شِلَخته پِلَخته س ظاهرش! واسه بیزینس سالن خوب نیست!
مراقب خودت باش
هوریس

روبیوس!
بار و بندیلو ببند پاشو بیا پیش خودم که نونِمون تو روغنه! هوریس رفته! سالن خالیه! هر شب، پارتی و عشق و حال
بِرَد

سلام بردلی جووووون! چطوووووری؟

آقا بی مقدمه بریم سر بحث بیزینس و گالیون!
یه پیشنهاد خفن برات دارم:

میخوام یه باغ بزنم توش مهمونی و پارتی بیگیریم! کلی حال میده! تو هم میای وَردَستم؟
نگو نه که ناراحت میشم به جون بِرَد! بابا این کیمیاگری چیه آخه خودتو علاف کردی؟ ماهی چندرغاز گالیون میندازن جلوت! پاشو بیا اینجا که میخوایم گالیون پارو کنیم و کلی اسم و رسم در کنیم!

منتظرتم جیگر!
مخلص
هوریس