نمیدونم.
یه قدرت خاصی داشت.

به شبلایی که زیاد بیدار موندم و تولد 11 سالگیم.
چون اولین تولد بود که دوستامو دعوت کردم.

خب اگه با چوبدستی می تونستم جادو کنم
اول چوبدستی.
بعد شنله.
و در آخر سنگه.


ولی چون نمیتونم
اول شنل بعد چوبدستی.
سنگه ر واصلا دوست ندارم.
چون کسی رو ندارم که مرده باشه.

لرد ولدمورت قوی تر بود.
دارم میزان قدرتشونو میگم نه چجوری به قدرت رسیدنشونو.

روز تولدم دوستم هری پاتر 1 برام تعریف کرد و من عاشقش شدم و همون دوست برام کتاب 1 شو خرید.

نمیدونم. شاید دراکو الگوم باشه. شایدم بلا. آخه واقعا از وفاداری زیاد بلا خوشم میومد. فکر کن. داره طرف جونشو برای یک نفر می ده و خیلی براش مهم ـ این و واقعا چنینی وفاداری ای کم داریم. حالا مهم نیست به کی وفاداره.خود لرد هم نشون داد که چقد به هدفش پایبنده. شاید بتونم بگم لرد. البته نمیشه گفت. آخه الگو... کتاب ـه مثلا !آ

گریندل والد
بعدشم بلا
و اسنیپ
فک کنم بلا و اسنیپ در یه حد باشن.حتی شایدم اسنیپ یکم قوی تر از بلا باشه.

من کلا از کتابای غیر علمی جادویی چیزی یاد نمیگیرم اما...

هری پاتر به من یاد داد که همین جوری برم پیش بزرگ ترین و خطرناک ترین جادوگر قرن، هی رو مخش راه برم و اکسپلیارموس بزنم و در اخر، دمبل و سیریوس و هزار تا مامان بابا بکشم و خودم رو نجات بدم.

دور از شوخی، من واقعا هر چی فکر می کنم چیزی نمی بینم که یاد گرفته باشم از کتاب ـش، جز در حیوون های تخیلی و محل زندگی ـشون.

یخورده نویسندگی و سرعت کتاب خونی بالاتر رو هم یاد گرفتم. چون این کتاب ها دوست مان و به ما همه چیز یاد می دن!

من یاد اون وقتی میفتم که از یکی از وسایل پارکمون موج سواری پریدم و نزدیک بود بمیرم و مرگ سیریوس عزیزم.