کمپانی Hco تقدیم میکندگمَ گِم گمُ!بازیگران : بورگین ، دنیس ، لودو بگمن ، اریکا زادینگ ، ورونیکا ادونکر ، پیوز ، آلبوس دامبلدور ، مینروا مک گونگال و دختر پنج از پنج
تهیه کننده و کارگردان : بورگین
نویسندگان : ادوارد جک و بورگین
---------------------------------------------------------------------
انگشت کریچر تو دماغشه |||||| دنیس هافل نیست لودو تو فراغشه
وقتی کریچر انگشتو از دماغش در میاره |||||| لودو فنجون هافل رو به چنگ میاره
دفتر نظارت تالار هافل خالی خالی بود...
به جز دو ناظر عزیز ، اریکا و لودو هیچکس در اتاق بزرگ و وسیع نظارت نبود...
دوربین وارد اتاق میشه و یک دوری تو اتاق میزنه ، یک شومینه دود گرفته که هنوز در آن چوب میسوخت و شعله ور میشد ، در طرفی یک ماشین تحریر بود برای تایپ اعلامیه های تالار و در روی دیوار ها پر بود از کسانی که از همان ابتدا برای هافل افتخار می آوردند....
همچنین دو میز که از چوب بلوط تشکیل شده در گوشه ی اتاق بود که لودو و اریک روی آن مینشستند...
لودو که یک مگس رو گرفته بود هی میپروندش و دوباره میگرفتش! بعد از چند دقیقه آه بلندی کشید و به اریکا که سخت مشغول کار بود گفت: اریکا ، حوصلم سر رفته ، این دنیس کجاست یک پنج شیش تایی مجوز بگیره؟
اریکا بدون اینکه سرش رو از روی کاغذ هایی که رویشانخم شده بود ور دارد خطاب به لودو گفت: آخه پیر مرد! تو که فقط یاد داری بچه های بد بخت رو از تالار معلق کنی ، حالا هم که کسی نیست بهت بهونه بده ، بیا این پست به ها رو نقد کن...
لودو در حالی که به خروار کاغذ ها نگاه میکرد با اکراه گفت: من نمیتونم ، اینجوری به اعصابم فشار میاد!
اریکا: اوا خواهر!
و دیگر اریکا ادامه ندادو به تصحیح و نقد مطالب بچه ها مشغول شد و لودو هم با مگسش مشغول شد...
ناگهان لودو سرفه های وحشتنکای سر داد ، و اونقدر سرفه کرد تا بالارخه اریکت سرش رو از روی کاغذ ها بلند کرد و گفت: آخه ، چت شده؟
لودو باصدایی گرفته گفت: م ... مگس ... ر ... رو ..قو ... قو ... قورت
دادم!
اریکا : آها ! نوش جانت!
لودو ناگهان بالا آورد ولی این با بقیه بالا آوردن ها فرق داشت ، فقط هوا بیرون اومد
اریکا: زهر گوسفند آفریقایی سیاه پوست!
و بعد از چند دقیقه عذاب آور ، بالاخره مگس از دهن لودو بیرون اومد و لودو آهی از سر آسودگی کشید.
* بعد از 15 دقیقه *
آفتاب همچون تیغ از لابه لای پنجره ها به چشم میخورد و لودو در این فکر بودخیلی عجیبه که دنیس تا حالا برای گرفتن مجوز نیومده!
دوربین که از همان ابتدا از همان بالای سقف فوکوس کرده بود ، به طرف صورت لودو رفت...
لودو در حالی که به ساعتش نگاه میکرد به اریکا گفت: بریم ، وقت غذاست ...
اریکا هم دست از کار کشید ، عینکش را از روی چشمانش برداشت و کمی چشمانش را مالید ، آهی از خوشحالی کشید و بلند شد تا با لودو برای خوردن غذا به طرف تالار بروند که در همین هنگام اریکا به طرف پنجره اشاره کرد و گفت: هی لودو ، بیا اینجا ، مثل اینکه یک جغد داره میاد.
و پنجره را باز کرد تا جغد بتواند وارد اتاق شود...
همراه با جغد باد سرد هم وارد اتاق شد ولی اریکا پنجره را به سرعت بست .
جغد مذکر بود با پرهای خاکستری و جوون به نظر میرسید...
لودو به طرف نوک جغد رفت و سعی کرد نوکش رو باز کنه : باز کن نوکت رو ، لا مسب ، نمیخوام بیناموسی کنم که
اریکا در حالی که لودو رو به کناری هل داد گفت : آخه خدا ، یا منو از ناظرب رکنار کن ، یا اینو ! لودو جان ، نامه به پاهاش وصل شده!
سپس نامه رو از پاهای جغد باز کرد و یک تکه نان به دهن جغد گذاشت و پنجره را باز کرد تا جغد بتواند برود.
در این هنگام دوربین روی نامه زووم میکنه.
اریکا در حالی که به لودو نگاه میکنه گفت: نامه مال توست!
و نامه رو به لودو میده...
لودو نامه رو باز میکنه و نگاهی به اون میندازه...
با هر خطی که میخونه رنگش سفید تر و سفید تر میشه تا وقتی که بالاخره نامه تموم میشه و خودش رو نا توان روی صندلی اش ولو میکنه...
دنیس توسط مرگ خواران دستگیر شده بود و تنها بهای آزادی او ، فنجان هافلپاف بود!
دوربین دوباره به سر جای خود در بالای سقف برگشت ولی اینبار بر روی صورت لودو فوکوس کرده بود...
عرق سردی بر پیشانی لودو نشسته بود و تند تند نفس میزد.
زمزمه کنان خطاب به اریکا گفت : اریکا...سریع باید برگردیم تالار!هیچی نپرس باید خیلی سریع بریم.
اینبار دوربین بر روی صورت اریکا رفت ...
میشد اضطراب و پریشانی ای رو که از لودو بیرون میرفت بر روی چشمان اریکا منعکس میشد به وضوح دید.
هر ثانیه آن ها ارزش مند بود!
چند ثانیه بعد دوربین سیاه شد و کمی بعد تالار هافل به نمایش در آمد.
تالار هافل
دوربین بر روی در بزرگ و چوبی رنگ که عکس گورکنی طلایی بر روی آن هک شده بود ثانیه ای مکث کرد و کمی بعد لودو و اریکا با عجله و هراسان وارد تالار شدند.
_ هیچ کس نیست!
تالار به هم ریخته بود ... تمام کاغذ دیورای های زرد رنگ پاره شده بودند و تمام مبل ها و کوسن هاپاره و پوره شده در یک گوشه تالار افتاده بودند...
دوربین بعد از مدتی که دور تالار چرخید دوباره بر روی دو ناظر که در آستانه در ایستاده و با عصبانیت توام با نگرانی به دور و بر نگاه میکدند ایستاد...
لودو چنگی بر موهایش زد و با صدایی که اضطراب در آن موج میزد گفت : چاره ای نیست!فنجون رو باید بدیم... ولی بقیه بچه ها کجان؟ولی الان نکته مهم اینه که بریم دنبال فنجون...اریکا تو هم برو دبنال بچه ها احتمالا تو حموم قایم شدند و دارن بی ناموسی میکنن!مواظب بورگین باش
و با گام هایی بلند از اریکا جدا شد و به طرف جایی که از فنجان مراقبت میشد حرکت کرد.
ادامه دارد...
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بگمن خجالت نميكشي
)اينجوري پشت ميز نشسته و منتظره كه لودو براش در مورد اين اتفاق توضيح بده مينروا هم بالاي سر لودو و دختره وايساده
جنازه ی مرا بسیار آبرومند دفن کنید و مراسم بسیار بشکوهی برایم بگیرید تا همه انگشت به دهن بمانند وکف بنمایند ، یه مشت هم برید بزنید تو دهن حاج ممد پارچه فروش محله...عجب مرد بوق صفتی بود، هی می گفتم تخفیف بده می گفت به جون شما این پارچه ای که من دارم می فروشم همه ش ضرره....خخخ .
شکل درآمدند ، در این حین دوربین به ترتیب روی صورت آن سه زوم میکنه ، آن ها در حالی که انواع واقسام فحش های چیز دار را بار بلیز نمودند بالاخره به صندوق رسیدند .
)
...بعد چوچانگم ضایعش کرده!:اگه یهو یه لولوخرخره جلوت ظاهر بشه ،چه شکلی میشه؟
....آخ آخ سرم
...چرا زد؟
