برایان سیندر فورد در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود (جدی). از همون سالهای اولیه ی زندگی و خردسالی ش، اعضای خانواده و اطرافیانش متوجه شدن که برایان یه کودک عادی نیست. برایان برای هدف بزرگتری به این دنیا اومده بود... سرنوشت برایان رو فرامیخوند. برایان فرستاده ی خداوند، در برهه ی تاریک و خوفناکِ سلطه یابی مرگخواران به انگلستان بود. با هر پیشگویی و بعد از هر طالع بینی، پدر و مادر برایان بیشتر و بیشتر از برگزیده بودن فرزندشون مطمئن میشدن.
برایان در سن یازده سالگی به هاگوارتز دعوت شد، و اینگونه بود که زندگی اون در مسیر سرنوشت پر افتخاری که در انتظارش بود، قرار گرفت. پس از نه ماه برایان برگشت و پدر و مادرش با توجه به عملکرد درسی ش، متوجه شدن که شاید سرنوشت پر افتخار برایان ربطی به هاگوارتز نداشته باشه. بالاخره دنیا به رخت شور هم احتیاج داره! اما برایان قرار نبود این نیاز رو برطرف کنه. برایان قرار بود یه قهرمان باشه... مگه ممکنه چند تا پیشگو باهم اشتباه کنن؟
عملکرد برایان هر سال بدتر و بدتر میشد. پدر و مادر اون هر یکشنبه در کلیسا برای اون دعا میکردن،
چرا که نمیخواستن پسرشون، حامی و ناجی آینده ی جادوگران لندن، بعنوان تنها قهرمان طول تاریخ که توی کارنامه ی سمجش چهار تا "غول غارنشین" داره معرفی بشه. اما زندگی بازی بیرحمیه... و بعضی وقتا مهم نیست چقدر یه چیز رو نخوای، اون چیز بالاخره پیدات میکنه و یه گوشه ی تاریک یقه تو میگیره.
برایان پس از نتایج بی نظیرش در آزمون سمج، کم کم به شک افتاد که شاید فشفشه باشه و این باعث شد به این فکر بیفته، که توی دنیای ماگل ها دنبال اون پیشگویی بگرده. اما اون پیشگویی درست جایی که ابدا فکرش رو نمیکرد منتظرش بود... درون هاگوارتز!
لرد سیاه و مرگخواران به لندن و هاگوارتز سلطه پیدا کرده بودن، جادوگران بیگناه هر روز کشته میشدن و آرامش در جامعه جادوگری تبدیل به یه رویای دوردست شده بود. دنیا بیشتر از هر وقتی به یک قهرمان نیاز داشت. اون موقع بود که برایان سیندر فورد، پسر برگزیده، درست همونطور که از کودکی انتظار این لحظه رو داشت برخاست و...
قهرمان لیگ مسابقات بازی های رومیزی جادویی شد.
ظـــاهــــر
برایان موهای طلاییِ فرق کج گرفته داره، عینک میزنه و باور کنین این چیزی از زیبایی چشمان آبی و درخشانش کم نمیکنه! قد متوسط و وزن متوسط و چهره ی متوسطی داره، چرا که به کل آدم متوسطیه. بجز از نظر بهره هوشی البته. و بجز از این نظر که اون یه قهرمانه، قهرمان لیگ بازی های رومیزی جادویی!
لباس پوشیدنش بطرز افراطیی مرتبه و رنگا بطرز وسواسی ای باهم هماهنگن. علاقه ی غیر قابل وصفی به پوشیدن پولیور یقه هفت داره.
لبخند جذابیم داره! ولی فقط وقتی به نمایشش میذاره که میخواد نشون بده یک کلمه از حرفای مخاطبشو نفهمیده. که این یعنی... اکثر اوقات. بعلاوه ی وقتی که قهرمان لیگ بازی های رومیزی جادویی شد و از روزنامه ها و خبرگزاری های سراسر کشور برای پوشش دادن این اتفاق میمون هجوم آوردن!
سی و پنج شیش سالی ام عمر گرفته از خدا. در این سی و پنج شیش سال افتخارات زیادی کسب کرده، مثلا قهرمانی لیگ بازی های رومیزی جادویی!
بــاطــن
ببینین من قرار نیست رو کسی اسم بذارم ولی برایان واقعا نابغه نیست. عوضش بسیار شریف، رئوف، دلسوز و فداکاره، مثل یه شوالیه ی لاغر مردنی و گوگولی که از روم باستان به قرن بیست و یک منتقل شده باشه. تک تک مسائل زندگیش رو با کائنات، نور درون، عشق و یگانگی نیروهای طبیعت -و بازی های رومیزی جادویی
- حل میکنه. دیگران رو هم مجبور میکنه مسائل زندگیشونو اینجوری حل کنن.
درکش از کل مقوله ی طنز، پیچیده و... نامتعارفه.
انسان مغروری نیست، بواقع تمام تلاشش اینه که هیچ یک از هفت گناه کبیره رو انجام نده.
اما با این حال، شاید باعث تعجبتون بشه و تا به اینجا اصلا بنظر نمیرسید، ولی به قهرمانی لیگ بازی های رومیزی جادویی ش افتخار میکنه.
هیچکس نمیدونه کدوم یک از داستان هایی که درباره لحظه ی قهرمان شدنش و روند مسابقات تعریف کرده واقعا حقیقت دارن. هیچکس حتی نمیدونه اون شب، روی اون میز چه بازیی انجام شده... و برایان از این مسئله نهایت استفاده رو میبره.
شناسه قبلیدرباره گروهتون چیزی نگفته بودین. اگر دسترسی گروه خصوصی رو می خواین، اطلاع بدین.
تایید شد.
خوش برگشتین!
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!
، صاحب ثمره زندگیش یعنی فرزند دلبندش لرد سیاه میشه که به وجودش بسیار افتخار میکنه. هم اکنون مروپ سرگرم نگهداری از فرزندش و خانه داری در خانه ریدل هست.
موهامم خیلی خوشگل و خوش فرمه. 
