هيجان سرتاپايش را فرا گرفته بود.وحشت از اين كه در دويل شكست بخورد او را ديوانه كرده بود.مي دانست كه براي برنده شدن دراين مسابقه بايد تمركز كافي بگيرد و ورد مورد اطميناني انتخاب كند.
به سوي مكان مسابقات به راه افتاد.با اين كه حدود 4 سال بود كه در اين رقابت ها شركت مي كرد ولي هنوز رتبه شايسته اي كسب نكرده بود.دشمن او نام بزرگي داشت ولي از نام او نمي ترسيد.صداي گزارشگر مسابقات از دور مي آمد:
دره ي گودريك بار ديگر ميزبان اين رقابت هاست.فينال اين دوره بين كينگزلي و لسترنج است.
دويل بزرگ شروع شد.
اولين ورد را كينگزلي به سوي او پرتاب كرد و او آن را دفع كرد.او نيز چوب جادوي خود را بلند كرد و فرياد زد:استيوپفاي
ولي تاثيري نداشت.بعد از چند بار كشمكش كيگزلي از اشتباه لسترنج استفاده كرد و او را سرنگون كرد.

نياز نبود كلمات رو بزرگ كنيد، رنگي مي‌كرديد كافي بود با اين حال...تاييد شد!

ارام به جلو حركت كرد.نه وحشتي در وجودش بود نه ترسي.خاك و سنك و درختان دره كودريك معصومانه به نكاه مي كردند.باور نمي كرد.يعني ممكن بود اين همان جا باشد.همان جايي كه بدر ومادرش روزكاري زندكي كرده بودند.زندكي كرده بودند.جقدر عجيب بود.حالا هيجانش به اوج مي رسيد.اما دوستشان,كسي كه به او اعتماد كرده بودند,انها را به دشمنشان فروخته بود و باداش اعتمادشان مرك بود.با اين فكر جوب دستي اش را در جيبش لمس كرد.وبه طرف خانه ها به راه افتاد.

دوست عزيز طبق قوانين مشخص شده پست بزنيد، کلمات بايد رنگي باشه... تاييد نشد

چوب جادو در دستانش می لرزید. هیجان ناشی از دوئل بر وحشتی که از مرگ داشت غلبه کرده بود. به دشمنش نگاه کرد که با قامت بلند و ردای سیاهی که بر تن داشت به او پوزخند می زد. نفس عمیقی کشید و با گام هایی محکم به سمت او حرکت کرد...
چند دقیقه بعد با آرامش به سمت دره گودریک حرکت می کرد. همه چیز تمام شده بود!

تاييد شد!

وحشت سراسر وجودش را فرا گرفته بود.
كسي او را از دره گودريك تا به اينجا تعقيب ميكرد.
چوب جادويش را محكم در دستش فشرد.
با هيجاني آميخته با ترس و وحشت به عقب بازگشت . خود را براي دوئلي بزرگ و شايد حتي مرگ آماده كرده بود.
به سمت دشمنش حركت كرد...در نزديكي او ايستاد و سعئ كرد تا چهره رقيبش را شناسايي كند...پس از چند ثانيه او را شناخت!
خود را بر خاك انداخت ...با التماس از او تقاضاي فرصتي مجدد نمود.
نوري سبز رنگ تاريكي شب را شكافت!!
او با حقارت جان سپرد....

عزیزم
وقتی چوب جادو رو برای دوئل تو دستات میگیری. دیگه دوست و دشمن معنی نداره!
اولین دوئل من در دره گودریک هیجان خاصی رو برام بهمراه داشت.
ولی صورت رقیبم پر از وحشت و ترس بود. یه جورایی هنوز برای کارهای بزرگ آماده نبود.
برای همین پوزه اش رو به خاک مالیدم و به فراسوی مرگ فرستادمش.
سعی کن همیشه اینچنین عمل کنی.

بازي با كلمات نوع ديگري از داستان نويسيست براي كساني كه به نوشتن علاقه دارند.
با بكار بردن 10 كلمه يه داستان كوتاه و زيبا بنويسيد.

مقررات:
1-از 10 كلمه تعيين شده حتما بايد حداقل 7 كلمه در داستان بكار برده شود.
2-از يك كلمه چندين بار و به شكلهاي گوناگون ميتونيد استفاده كنيد ولي يك كلمه به حساب مياد(حركت => حركتي-حركت كردم...).
3-كلمات تعيين شده بايد با رنگي غير از رنگ متن مشخص شود.
4-برداشتن و يا اضافه كردن پسوند به كلمات همچنين تغيير در نحوه گفتن آنها بلامانع است (چطور=> چطوري---دلم ميخواست=> دلت ميخواست).
5- داستانها نباید بیش از ده خط شود.

كلمات جدید:

دوست - دشمن - دوئل - مرگ - وحشت - هيجان - خاك - دره گودريك - بزرگ - چوب جادو

سیلی- باخت- ترس- خنده- دردناک- تمرین- بزرگ- مسابقه- سنت مانگو - شانس"

پس از باخت قبلی به او یک سیلی درد ناک زده بود اما در این مسابقه با تمرین بیش تری حاضر شه بود و ترس کمتر و شانس بیشتری داشت در دل به یکی از رقیبان که در سنت منگو بستری بود خندید و گفت:ببینم کی به این افتخار بزرگ رسید .

تاييد شد!

خیلی ترسیده بود. مسابقه ‌ی بزرگی نبود ولی برای اولین بار بود که در یک مسابقه‌ی کوییدیچ شرکت می ‌کرد. هم‌ تیمی اش در تمرین آسیب دیده و در سنت مانگو بستری شده بود. با بدشانسی و به خاطر دردِ دردناک دستش از شرکت در مسابقه محروم بود. به این فکر می‌کرد که اگر بازی با باخت آن‌ها به پایان برسد، چه می‌ شود!!!؟

تاييد شد!