هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۱۵:۲۰ چهارشنبه ۱۹ شهریور ۱۳۹۹

افلیا راشدن


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۳:۴۳ یکشنبه ۲ شهریور ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۱۴:۰۰ جمعه ۵ شهریور ۱۴۰۰
از بدشانس بودن متنفرم!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 54
آفلاین
رون همانطور که روی صندلی لم داده بود به دختری که آهسته وارد اتاق شد نگاه کرد. دختر با بی حوصلگی اتاق را از نظر گذراند و به سمت میز قدم بر داشت.
- بفرمایید.
سپس چند برگه کاغذ را روی میز انداخت و با بی خیالی روی یکی از صندلی های اتاق لم داد.

رون که گیج شده بود زیر چشمی نگاه متعجبی به دختر انداخت و تصمیم گرفت این بار کارش را به نحو احسن انجام دهد و داستان را با دقت تمام بخواند!
رون کاغذ ها را در دست گرفت. چشمانش را تنگ کرد و با عزمی راسخ شروع به خواندن داستان کرد...

درون ذهن رون

مغز: این واژگان عجیب و بیگانه چیست دیگر؟ ما که چیزی قابل فهم نمی بینیم.
- خب یکم بیشتر بگرد تا ببینی!حالا چطور بفهمم تاییدش کنم یا نه؟
- توصیه می کنیم از خودش بپرسی.

- بهش بگم مسئول کارگاه داستان نویسی معنی این کلمه ها رو بلد نیس؟! اونوقت با خودش چه فکری میکنه؟ ها؟
-کافیست! وظایف شخصی ات را بیهوده گردن ما نینداز! اینها به ما مربوط نمیشود! سیناپس هایمان را جزغاله کردی.

- چیییی؟ به شما مربوط نمیشوددد؟ پس معنی کردن کلمات وظیفه کیه؟ بصل النخاع؟
- دِ یچی بپرون باو!!!

-
رون شوکه شد! کم پیش می آمد مغزش انقدر بی حوصله باشد که تغییر مود بدهد! در ان لحظه بود که فهمید بهتر است به نصیحت مغزش عمل کند و برود و یک چیزی بپراند!!
چاره ای نبود...این بار هم باید قضیه را ماست مالی میکرد!

---

سلام پروفسور
این پست قدیمی نبود...ولی خب کمی ایراد داشت که درستشون کردم.


کار من نبود... خودش یهو اینطور شد!


پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۲۰:۵۳ سه شنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۹

زاخاریاس اسمیت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۶ دوشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۲۰:۴۵ دوشنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۰
از وقتی که ناظر بشم پدر همتونو درمیارم.
گروه:
کاربران عضو
پیام: 349
آفلاین
سلام پروفسور موتویوما.

اولین رول عمومیم
اونموقع فرق بین لوسیوس و سورسو هم نمیدونستم.

لوسیوس زیر نگاه های شیطانی بلاتریکس دور شد. میخواست برای اولین بار از زیر سایه بلاتریکس در بیاید و محبوب ترین مرگخوار اربابش شود. دیگر نوبت او رسیده بود تا نظر اربابش را جلب کند و محبوب دل او شود. فقط اگر جمجمه آن حیوان را پیدا میکرد...
با خودش زمزمه کرد:
-پس این میمون ها کجان؟ موقعی که ارباب نیازی بهشون نداره میان و مزاحم ارباب میشن اما الان غیبشون زده.

پایش را بلند کرد تا به شاخه گیر نکند. جنگل بسیار ساکت بود و پرنده هم آنجا پر نمیزد. گویی امروز شانس با لوسیوس یار نبود. ناگهان او صدایی از میان درختان راش جنگل شنید. چوبدستیش را بلند کرد و پاورچین پاورچین دنبال منبع صدا رفت. صدا لحضه قطع شد و سپس صدای ملچ و ملوچ بلند شد. لوسیوس شکاکا تر شد و در پشت درختی پناه گرفت. اگر جانور وحشی در آن پشت بود ممکن بود عمر لوسیوس به محبوب ارباب شدن قد ندهد.آرام
آزام سرش را بیرون برد و منبع صدا را پیدا کرد.میمونی روی درخت داشت پنیر میخورد. چیزی با عقل جور در نمیامد. میمون و پنیر؟ ان هم میمون سیاه؟ یاد دوران جوانی افتاد. دوره ای که با فلک به دانش اموزان شعر روباهی که از کلاغ پنیر میدزدید را یاد میدادند.نکند ان حیوان کلاغی بود در پوست میمون؟ هر چه بود در نظر سوروس مانند بلیط رضایت ارباب بود. ندای ذهنش گفت:
-خودشه. جام جمجمه ای ارباب.

جلوی میمون پرید و سعی کرد با دست پنیر را از دست میمون بگیرد اما میمون زرنگ تر از این حرف ها بود و روی شاخه ای بالاتر پرید. زبانش را رو به لوسیوس گرفت:
-فکر کردی میتونی منو گول بزنی؟

شعر روباه و کلاغ در ذهنش مدام زمزمه میشد. با خودش گفت شاید این راه حل مشکلش باشد:
-به به چقدر زیبایی! چه سری! چه دمی! عجب پایی!

میمون بی ادب صدایی زشت از خودش دراورد و گفت:
-هر هر هر! فکر کردی من احمقم؟ فکر کردی تو هاگوارتز حیوونا به ما از این شعرا یاد نمیدن؟

معلوم بود میمون به این راحتی ها گول نمیخورد. پس لوسیوس به سراغ راه حل های متدوال جادوگری رفت و گفت:
-اونجارو! یه موز پرنده!
-کو؟کو؟

هر چقدر میمون ها باهوش باشند، اما این تکنیک ها رویشان جواب میدهد. لوسیوس معطل نکرد و سریع با پتریفیکوس توتالوس میمون را خشک کرد. میمون تلپی در حالی که هنوز پنیر در دستش بود روی زمین افتاد. بالاخره لحضه موئود فرا رسید. لحضه ای که بعد از ان با نگاه های از روی حسادت بلا و دیگر مرگخواران همراه بود. لوسیوس چوبدستی را به سمت جمجمه میمون برد تا با ورد سکتوم سمپرا پوست میمون را از هم وا کند و جمجمه ان را در آورد. اما در میانه ورد صدای خشن بلا را از پشت سرش شنید:
-کروشیو.



هرکسی از ظن خود شد یار من

از درون من نجست اسرار من

تصویر کوچک شده


پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۴:۲۶ سه شنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۹

سوروس اسنیپ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۱۵ دوشنبه ۹ مهر ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۴:۵۹ شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۲
از هاگوارتز-تالار اسلیترین
گروه:
کاربران عضو
پیام: 218
آفلاین
درود مرلین بر پروفسور موتایاما، ساحره خردمند و توانگر و استادی بی نظیر در حرفه خودش!
سری به ورقه های تاریخ زدم و بالاخره تکلیف این جلسه رو آماده کردم.
امید وارم مورد قبول واقع بشه.

*تکلیف جلسه سوم*

*کلاس تاریخ جادوگری*


سوژه: فرض کن یکاری کردی و الان تو اتاق بازجویی هستی و دارن ازت بازجویی میکنن!

نگاه های سرد و بی احساسی که تا عمق وجودت را می کاود، میتواند از هر بوسه دمنتوری مرگ آور تر باشد!
این جمله حالا سر لوحه همه اعمال و رفتارش شده بود.
برزخی و بی تفاوت به باز پرس خیره شده بود.

-ببینید آقای ـــــ

بازپرس با لحنی کشدار سعی میکرد برای پیدا کرد نام سیوروس در پرونده، آن هم به دور از چشمان تیز بینش، زمان بخرد.
اما هر چه میگذشت زمان خریدن سخت تر و کار طولانی تر میشد، چرا که ناگهان پرونده از دستان لرزان پاز پرس به زمین افتاد و هر صفحه از آن به سمتی رفت.

-اوه ظاهرا برای پیدا کردن مخفیانه اسمم دچار مشکل شدید. اسنیپ هستم، سیوروس اسنیپ! استاد معجون سازی هاگوارتز و شما هم فشفشه احمقی هستید که چون پشت این میز مسخره نشسته و عنوان پازپرس اداره کل رو یدک میکشید، فکر میکنید جادوگری قدرتمند و قابل ستایشید که هر ساحره و جادوگر کم سن و سالی با دیدنتون شب جاشو خیس میکنه یا تو رویاهاش تبدیل به الگو میشید.
ولی متاسفانه باید بگم فرق سر و ته چوب دستی رو هم نمیدونید!

چهره باز پرس از شدت خشم و عصبانیت هر لحظه سرخ تر میشد. در همین حین چوبدستیشو به سمت سیوروس نشانه رفت تا با وردی از نیش و کنایه های این مرد مار صفت، لااقل برای چند دقیقه ای در امان بمونه. آرامش و نگاه برزخی سیوروس با این حرکت به تشویش مبدل نشد بلکه حتی باز پرس با ریلکس ترین حالت ممکن و گردش نگاه جادوگر مقابلش، روی صورت و چوب دستیش مواجه شد.
یک لحظه گرفتن رد نگاه اسنیپ کافی بود برای جلب توجه باز پرس به اشتباه مشخصی که برای دست گرفتن چوب دستی مرتکب شده بود.

-خیله خب جناب اسنیــــــــپ!
شما به جرم شکستن قاب های گربه و افشای محتویات دفتر خاطرات مادام دلورس آمبریج باز داشت هستید.
آیا اعتراف میکنید؟
-همیشه! قطعا من این کارو کردم. در ضمن به پروندتون هم اضافه کنید، من اون زن نفرت انگیز رو توی فاضلاب قلعه زندانی کردم و با ورد اجبار، اونو به نوشتن انشاء بلند بالایی راجب ابهت و اقتدارم اون هم با قلم پر های معروفش کردم. اوه حالا که بهتر به یاد میارم باید بگم من برای فهمیدن محتویات دفتر خاطراتش، معجون راستگویی به خوردش دادم. حیف بودن، لباس های صورتیه نفرت انگیز تر از خودشو میگم البته الان نمیشه بهشون گفت صورتی، اونم بعد از اینکه استبل حیوانات هاگرید رو تمیز کرد!
خب چیز دیگری هم مونده که بخواید بدونید؟

باز پرس که مات و مبهوت این رفتار های جنون وار اسنیپ بود با صدای نچندان آرومی از اون خواست سکوت کنه.

-جناب باز پرس اگر ناراحت نمیشید، باید بگم الان پانزده دقیقه است که فقط جیب سمت چپ لباستون رو دنبال یه قلم پر، برای نوشتن ختم پرونده میگردید. بهتره از قلم پر من استفاده کنید.

اسنیپ قلم پرشو از رداش بیرون کشید و با احترام به سمت بازپرس گرفت.
بازپرس با احتیاط شروع به نوشتن کرد اما چیزی از نوشتن اولین کلمه نگذشته بود که درد عجیبی وجودشو در برگرفت و منشا اون درد، ساعد دستش بود.

-تـــــــــــــو مردک عوضی از قلم پر های دلورس به من دادی؟

و حالا بعد از انفجار خشم باز پرس این دمنتور ها بودند که سیوروس رو تا آزکابان همراهی میکردند.


ویرایش شده توسط سوروس اسنیپ در تاریخ ۱۳۹۹/۶/۱۸ ۴:۳۰:۰۸

نه چون مومم نه چون سنگم،نه از رومم نه از زنگم،همان بی رنگ بی رنگم.....
به طلا همچو سنگ بنگر...
se.sn_sli



پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۱۸:۳۶ جمعه ۱۴ شهریور ۱۳۹۹

تاتسویا موتویاما


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۵۶ دوشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۹:۲۷ سه شنبه ۸ آذر ۱۴۰۱
گروه:
کاربران عضو
پیام: 137
آفلاین
تدریس جلسه ی سوم تاریخ جادوگری

سامورایی با ژستِ "معلم بداخلاقی که جلسه ی آخر وانمود می‌کنه همه ی مدت مهربون بوده" مقابل گویش نشسته بود و لبخند کج و کوله ای روی صورت کاتانا کشیده بود. برگه ی مچاله شده ای برداشت و باصدای گوشخراش شروع به خواندن کرد.
- عزیزان دل کاتانا. خوشحالم که این دو جلسه تاریخ جادوگری رو باهم گذروندیم و زنده موندیم.

به شوخی خودش خندید و کاتانا هم در غلافش تکان تهدیدآمیزی خورد.

- حتما تا حالا شنیدین که گذشته رو نمی‌شه عوض کرد و فقط باید ازش درس گرفت... خب خبر اینجاست! شما می‌تونین گذشته رو تغییر بدین. این چیزیه که توی جلسه ی آخر یاد می‌گیرین.
همتون تا الان تکلیفای نقد شده ای اینجا داشتین. از منتقدای مختلف، نکات زیادی رو یاد گرفتین.
برای این کلاس، ازتون می‌خوام یکی از رولهای قدیمیتون که الان به ایراداتش واقفید رو انتخاب کنین و بازنویسیش کنین. لینک پست رو هم جهت مقایسه ی کاتانا بذارین.


موفق باشید، شونن شوجوهای من.


The true meaning of the
'samurai'
is one who serves and adheres to the power of love.

"Morihei ueshiba"


پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۲:۵۹ جمعه ۱۴ شهریور ۱۳۹۹

تاتسویا موتویاما


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۵۶ دوشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱۹:۲۷ سه شنبه ۸ آذر ۱۴۰۱
گروه:
کاربران عضو
پیام: 137
آفلاین
نمرات جلسه ی دوم کلاس تاریخ جادوگری


لاوندر براون: 19
لاوندر چان! خوشحالم بازم می‌بینمت! ظاهر و محتوای پستت خیلی خیلی پیشرفت کرده! واقعا لذت بردم و ممنونم ازت.
نقل قول:
( ای خاک بر سرم!هی وایِ من! )

درمورد این پرانتزهای نظر نگارنده صحبت کرده بودیم قبلا هم. ولی به هرحال ذکرش خالی از لطف نبود.
نقل قول:
از قضا سرباز صاف روی نقطه ضعف لاوندر دست گذاشته بود.تعریف از قیافه!

کاتانا خیلی بی‌وقارانه خندید. خیلی خوشش اومد!

آرتمیسیا لافکین:
ممنون بابت وقتی که گذاشتین. امیدوارم جاهای دیگه بتونم رولای قشنگتو بخونم.

نویل لانگ باتم: 15
نویل شونن. خوش برگشتی!
پستت به عنوان پست تکی، خیلی کوتاه بود. خیلی سریع زدی روستایی سان ها رو بریون کردی! چند تا نکته برای جلسه بعدی باید بگم.

1- همون اولش، نویل تکلیف رو فراموش کرده و گویش قرمز شده. بعدش با دیدن روستایی ها به یاد میاره. خواننده متوجه این میشه و این استفاده ی خیلی خوبی از سوژه ی شخصیتته. اما روی نحوه ی پرداختن بهش باید بیشتر کار کنی. باید بیشتر توضیح بدی و کمک کنی خواننده ها هم تو احساسات نویل شریک شن! همون اولش استرس بگیرن بابت فراموش کردن چیزی که حتی فراموش کردن چیه و...!
2- نقل قول:
تمام ادم های داخل کلبه بغیر از نویل سوزانده شدند .

بعد از این جمله، احتیاجی به شکلک‌گذاری نبود.
3 - نقل قول:
چیزی نگزشت

"نگذشت" درسته!
موفق باشی شونن!

هوریس اسلاگهورن:
هوریس شونن؟ چرا؟

هلنا ریونکلاو: 19
حقیقتا اولاش خیلی ناامید شدم و گفتم هلنا سان که به باهوشی شهرت داره، چطوری اینقدر توی توصیف قرون وسطی اشتباه کرده؟!
ولی یهو دیدم که خوب دست منو خوندی! باز هم به نوشتن رول‌های زیبا ادامه بده !

گابریل ترومن: 15
گابریل سان قدیمی!
راستش رولهات محتوای جالب و بامزه ای دارن، ولی متاسفانه ظاهرشون باعث میشه خوندنشون سخت بشه. دیالوگ‌های پشت سرهم با تعداد زیاد، خیلی خواننده ررو از اصل هدفی که داری، دور می‌کنه.
نقل قول:
سربازا به فکر میرند رییس اونها رو بع ترومن

نحوه ی روایت، جوری نیست که توی رول ازش استفاده بشه. بهتره بیشتر توصیف کنی و کمتر به تخیل مخاطب بسپاری صحنه ها رو! مثلا: "سربازا وقتی به فکر فرو میرن، چه شکلی میشن؟ فرمانده با چه لحن و قیافه ای شروع می‌کنه به حرف زدن با ترومن؟ ترومن الان حواسش به کیه؟"

موفق باشی گابریل عزیزم.

اما دابز: 20
اما شوجو. تکلیفت به معنای واقعی کلمه، خستگی در کن بود. ممنونم.

سیوروس اسنیپ: 18
سیوروس شونن! خوش برگشتی به کلاس!
درسته شونن، الایژا ساما همیشه به قول‌هاش عمل می‌کنه!
از رولت لذت بردم. منتهی نحوه ی روایتش یکم آشفته بود. خون‌آشام‌های اصیلی که توی رولت استفاده کرده بودی، برای من خیلی جالب بودن چون باهاشون آشنایی قبلی دارم اما ممکنه خواننده ی ناآشنا رو گیج کنن. برای همین بهتر بود از خواهرش (ربکا؟ ) و این‌ها اینقدر به وضوح استفاده نمی‌کردی.
موفق باشی. کاتانا بدرقه‌ت می‌کنه!

زاخاریاس اسمیت: 19
زاخاریاس شونن!
ظاهر پستت به قدری درجه یک شده که فقط می‌خوام بایستم به تماشا! :دی عالی کار کردی روش! همین فرمونو برو که کاتانا خیلی راضیه ازت!

نقل قول:
هیچکدام از آنها به زاخاریاس نگاه نکردند ولی معلوم بود که هیچکدام چوبدستی ندارند.

تکرار هیچکدام توی یه جمله و برای همون اشخاص، یه مقداری توی ذوق می‌زنه.زیاد قشنگ نیست. به طور کلی سعی کن از تکرار بپرهیزی مگه اینکه برای تاکید و قشنگ‌تر کردن متنت استفاده بشه.

ملموس بودن توصیفات، از هنری بودنشون خیلی مهمتره. یعنی چی؟
برای مثال کمتر کسی هست که حس مور مور شدن رو تجربه نکرده باشه یا توی سرما از پیچیده شدن زیر پتوی گرم لذت نبرده باشه؛ با همچین توصیفاتی، خواننده راحت می‌تونه توی رولت غرق بشه. اما یه سری از توصیافتت واقعا برای کاتانا ملموس نبودن. مثلا:
نقل قول:
اما احساس کرد چیزی در پشتش قل میخورد

می‌دونی چی می‌گم؟ کاتانا متوجه منظورت شد ولی نتونست چشماشو ببنده و حس کنه چیزی در پشتش قل می‌خوره.

به همینطوری پیشرفت کردن ادامه بده. مطمئن باش وزیر شدن رو شاخشه!


The true meaning of the
'samurai'
is one who serves and adheres to the power of love.

"Morihei ueshiba"


پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۱۲:۵۶ پنجشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۹

زاخاریاس اسمیت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۱:۵۶ دوشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۲۰:۴۵ دوشنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۰
از وقتی که ناظر بشم پدر همتونو درمیارم.
گروه:
کاربران عضو
پیام: 349
آفلاین
تکلیف جلسه دوم


با بشکن معلمش در خانه ای چوبی افتاد. زمین کلبه گلی بود و تر و سقف ان هم مدام جیر جیر میکرد. مانند فردی که از خوابی پا می شود، از روی زمین بلند شد و در برابر کلبه ایستاد.کلبه پنج متر مربع بیشتر نبود و حتی برای زندگی یک نفر هم کافی نبود. یادش آمد برای چه انجا آمده است. در حالی که صدایش می لرزید زمزمه میکرد:
-چوبدستیم کو؟ چوبدستیم کو؟

کلبه خالی خالی بود و فقط یک تخته از کف آن کنده شده بود. به سمت آن رفت تا چوبدستیش را در آنجا جست و جو کند. اما صدای اسب هایی امد که به سرعت به سمت کلبه می آمدند تا او را دستگیر کنند. زاخاریاس حتی فرصت نکرد پشت سرش را نگاه کند که سربازانی با لگد در را باز کردند. همه آنها نقاب داشتند و فقط سر دسته آنها نقاب نداشت. به زیر دستانش اشاره کرد و گفت:
-اول جیباشو بگردین و بعد دستگیرش کنین.

سربازان وحشیانه به زاخاریاس هجوم بردند و تمام لباسش، شلوارش و حتی داخل کرواتش هم گشتند ولی چیزی پیدا نکردند. زاخاریاس با نگرانی میگفت:
-من چیکار کردم؟ منو کجا میبرید؟
-خفه شو جادوگر احمق. بندازینش تو گاری.
-من بی گناهم. من بی گناهههههههمممم!

او را به داخل گاری انداختند که با کاه پوشیده شده بود. در آنجا پنج مرد و یک ساحره دیگر نیز نشسته بودند و با غم به زمین نگاه میکردند. در گاری از پشت بسته شده بود و زاخاریاس سر پا ایستاده بود. به جادوگران نگاه کرد و گفت:
-هیچکدوم از شما چوبدستی ندارید؟

هیچکدام از آنها به زاخاریاس نگاه نکردند ولی معلوم بود که هیچکدام چوبدستی ندارند. زاخاریاس نا امید شد و نشست اما احساس کرد چیزی در پشتش قل میخورد. دست در پشتش کرد و چوبدستی خودش را پیدا کرد. ناگهان یکی از جادوگر ها که سرش را بالا آورده بود، چوبدستی را دید و خوشحال شد و به بقیه خبر داد. ناگهان جو انجا عوض شد و یک از جادوگران گفت:
-چجوری چوبدستیت رو اوردی تو پسر جون؟
-الان وقت صحبت نیست. بیاید در رو باز کنیم. فقط آروم از گاری برید پایین.

زاخاریاس چوبدستی را به قفل در نشانه گرفت و گفت:
-آلوهو مورا.

در باز شد و جاده روستایی پشت سر خود را دید. زاخاریاس و بقیه جادوگر ها ارام آرام از در پایین پریدند تا اینکه ساحره شنلش به میخ ی گیر کرد و راننده او را دید.
-آهای! با شمام کجا در میرید؟

زاخاریاس و بقیه جادوگران شروع به دویدن کردند و سربازان به سرعت دنبال آنها میرفتند.بقیه جادوگران چون پیر بودند به سرعت دستگیر شدند اما زاخاریاس را نتوانسته بودند گیر بیاورند. کم کم زاخاریاس خسته شد اما در لحضه آخر یاد وردی در کلاس تاریخ جادوگری افتاد که ذهن سربازان را پاک میکرد و در ذهن آنها تلقی میکرد که آنها جادوگر نیستند. چوبدستیش را در اورد و به سمت سرباز شلیک کرد و گفت:
-بروتوس فروتوس.

طلسم نارنجی از کنار سر سرباز رد شد و به دور دست ها رفت. ناگهان پای زاخاریاس به سنگی خورد و افتاد. سرباز گردن او را گرفت و گفت:
-بالاخره به چنگم افتادی ****زاده. امروز راحت قراره توی آتیش بسوزی.

میدان اصلی شهر

همه از رعیت های فقیر تا ارباب های ثروتمند در میدان اصلی شهر جمع شده بودند تا سوزاندن شش جادوگر و ساحره را جشن بگیرند. ثروتمندان بر روی سایه بان ها و مرد فقیر در نزدیک محل سوختن جادوگران ایستاده بودند تا کشیش حکم اعدام آنهارا بخواند. در گاری شش نفر این بار با دست بند به گاری بسته شده بودند و چوبدستی زاخاریاس هم شکسته شده بود.در گاری را باز کردند. شش نفر را با لگد به بیرون پرتاب کردند.زاخاریاس از هر طرف فحش هایی را میشنید که نثارش میشد و کفش ها و سبزیجات گندیده ای که به سمتش پرتاب میشد. زاخاریاس را با طنابی محکم به چوبی بستند که دور تا دور آنرا هیزم چیده بودند. کشیش رو به روی متهمان ایستاد و گفت:
-به نام پدر، پسر و روح القدس. آقایان زاخاریاس اسمیت، ...

زاخاریاس صدای کشیش را نمیشنید. در اصل صدای هیچ کسی را نمیشنید. روز هایی را به یاد آورد که در ناز و نعمت زندگی میکرد و تنها آرزویش وزیر سحر و جادو شدن بود.میخواست مشهور شود، بلند مرتبه شود، در صدر اخبار باشد، اما هم اکنون تنها آرزویش زندگی کردن بود.
- به جرم جادوگری و استفاده از سحر و جادو مرتد اعلام شده و اعدام میشوید.

مشعل ها را به آتش انداختند و شعله های آتش بالا آمد. دیگر زندگی باری زاخاریاس تمام شد. تمامش هم برای یک کلاس مسخره...
-دست نگهدارید! دست نگهدارید!

فلش بک

-اعلا حضرت! باز شما با یک خرگوش برگشتند.

کسی که از باز پادشاه نگهداری میکرد با باز برگشت در حالی که خرگوشی را به دندان گرفته بود.
-بسیار خوب. ما میخواهیم به قصر برگردیم.
-بفرمایید از این طرف. من شما رو همراهی میکنم.

طلسمی نارنجی به سنگی خورد و کمانه کرد و به سر پادشاه خورد.ناگهان پادشاه گیج شد. چشمانش را بست و ناگهان گویی که چیزی را احساس کرده باشد دهانه اسبش را به سمت شهر کج کرد.
-افرادی در میدان شهر به ناحق در آتش میسوزند. من باید آنها را نجات دهم.
-اما علیا حضرت، ملکه منتظر شما هستند.
-ملکه میتوانند منتظر من بماندد. اما کشیش ها خیر.

پایان فلش بک

-چه فرمودید؟
-گفتم همین الان آتش را خاموش کنید.

سربازان به سرعت از چاه نزدیک آبی آوردند و روی هیزم ها ریختند. ناگهان زاخاریاس حس کرد حرارت آتش کم شده. چشمانش را باز کرد و پادشاه را دید که داشت دستور میداد:
-همین الان طناب ها را از دور آنها باز کنید. آنها گناهکار نیستند.
-ولی قربانتان کردم.آنها در حال جادو کردن دیده شده اند.
-من بیشتر میدانم یا تو؟

کشیش ها با عصبانیت از میدان دور شدند و بقیه مردم هم متفرق شدند. پادشاه رو به جادوگران کرد و گفت:
-من معذرت میخواهم که شما را در این دردسر انداختم. چه کاری میتوانم برای شما انجام دهم؟

هر کدام از جادوگران پول یا ملکی میخواستند اما زاخاریاس گفت:
-فقط منو به کلبه ام تو بیرون شهر برسونید.

بقیه راه در کالسکه ای سپری شد که پادشاه برای آنها اورده بود. وقتی زاخاریاس از کالسکه پیاده شد خداحافظی کرد، دوباره همانگونه که در کلبه بیدار شده بود روی زمین خوابید و لحضه ای بعد خود را در عمارت اسمیت ها جلوی گوی جادویی خود دید.



هرکسی از ظن خود شد یار من

از درون من نجست اسرار من

تصویر کوچک شده


پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۳:۳۹ پنجشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۹

سوروس اسنیپ old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۰:۱۵ دوشنبه ۹ مهر ۱۳۹۷
آخرین ورود:
۴:۵۹ شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۲
از هاگوارتز-تالار اسلیترین
گروه:
کاربران عضو
پیام: 218
آفلاین
*ارائه تکلیف جلسه دوم*


کلاس تاریخ جادوگری

با تدریس پروفسور موتویاما



درد شدیدی که در استخوان هایش پیچید باعث شد ناله ای سر دهد.
کم کم هوشیاریش را به دست می آورد.
بوی رطوبتی که ریه هایش را قلقلک میداد خبر از بودنش در کلبه ای کاهگلی میداد.
این درد باید اثر جادویی میبود که او را به اینجا فرستادِ.

- درو باز کنید.
- بله قربان.
- ایـــ اینـــ جا چــ چـــ چخبره!
-حرف نزن مردک ساحر.
-چی؟

با شنیدن این حرف به یاد آورد چه اتفاقی در انتظارش است.

صدای ارابه ای که برای انتقالش به زندان اورا می برد در سرش اکو میشد و روحش را به نا آرام ترین حالت میکشاند.

*بازداشتگاه موقت*

-کسی اون بیرون هست؟
آهای!
کسی نیست؟
بگید چه جرمی انجام دادم؟

*پچ پچ سربازان*

-چرا جوابشو نباید بدیم؟
-دیوونه شدی مت؟ اون یه جادوگره ممکنه با چشماش و نگاهش جادوت کنه. :hwo:
-ولی من صلیب دارم.
-اصلا به من چه هر کاری دلت میخواد بکن.
-چخبره اینجا؟ چرا انقدر زندانی داره داد و بیداد میکنه؟
-اوه کنت آلایژا.
-تعظیم لازم نیست اینجا چخبره؟
-یه جادوگر جدید گرفتن فردا با طلوع آفتاب میسوزونندش.
-باید باهاش صحبت کنم.
-اما خطر ناکه!
-لازم نیس نگران من باشید.

-لباست شبیه به سرباز ها نیست!؟
-سرباز نیستم!
-هوم، نمیترسی؟
-چرا خوناشام اصیل باید از یه جادوگر جوان بترسه؟
-خوناشام؟ پس واقعا وجود دارید؟
-چطور ممکنه جادوگر باشی و با خونآشام ها برخوردی نداشته باشی؟
-من دروئید نیستم.یا حتی فرقه! جادو هم بلد نیستم.
-مگه ممکنه؟یعنی یک جادوگر بی جادو هستی؟
-نه ...گفتم که جادوگر نیستم.
-باید بدونی من فعلا دشمن تو نیستم.
-و چرا باید اعتماد کنم؟
-در تاریخ همیشه جادو گر ها به اجبار یا اختیار راز دار خونآشام ها و برقرار کننده نظم طبیعت بودن!
ما نمیتونیم اجازه بدیم انسان ها همه چیز رو خراب کنند.
نیازی نیست بترسی، نجاتت میدم فقط به ما وفا دار باش.
-وایسا کجا میری؟ صبر کن ...

سیوروس با رفتن مردی که صلابتی مشابه لرد سیاه داشت و وعده آزادی در قبال وفا داری را به او داده بود کمی آرام گرفت اما هنوز هم نمیتوانست به کسی اعتماد داشته باشد که خود را خونآشام اصیل معرفی کرده بود و در حکومت کلیساها آزادانه زندگی اشرافی داشت.
زمان برگردان را از ردایش بیرون کشید، باید طوری تنظیمش میکرد که قبل از به آتش کشیده شدن نجاتش دهد.

*میدان شهر ـ محل محاکمه ـ ساعت دو بامداد*

-چی تو فکرته؟ اون پسر چه چیز بخصوصی داره که حاضری موقعیتت رو به عنوان نائب رئیس هیئت موسسین و مبارزین رو به خطر بندازی؟ بخاطر یه جادوگر؟
-یچیزی راجبش هست که باید ازش سر دربیارم! پیش از اون هم چند نفری رو مشابهش دیدم، اون ها از چوب دستی برای جادو کردن استفاده میکنن انگار که هیچ قدرتی از خودشون نداشته باشن.
-پس برای یه بی قدرت میخوای همچیو به خطر بندازی؟ وقتی باهات حرف میزنم و اینطوری صاف ایستادی دستاتو پشتت قلاب کردی و به نا کجا آبادخیره شدی نمیتونم باهات راحت باشم.
-اینطوری به تو خیره بشم و بشینم روی لبه های این سکوی آتش خوبه؟
-نچندادن! چون پر از چوب هاییه که قاتل خونآشام هاست!
- شاید حق با تو باشه اما اینی که من الان دست گرفتم، دارم با نگاهم ور اندازش میکنم شبیه اون چیزی که قاتل یه اصیل باشه نیست خواهر!
-خیله خب لبخند مرموزت رو برای خودت نگهدار! نقشت چیه؟
میخوای به همه نفوذ ذهنی کنی و اونو فراری بدی؟ فکر کنم آدم هایی که قراره شاهد جزغاله شدن اون باشن بیش از سی صدتا هستن!
-نه میخوام بهش قدرت فرار بدم!
-چطوری؟
-بهتره الان بریم...

*میدان شهرـ یک ساعت پیش از طلوع خورشید*

-جارچی، تومار را بخوان!
-بله جناب پاپ!
بنام مسیح روح القدس!
امروز مورخه بیستم اوت، سیوروس اسنیپ، طبیب دهکده، به جرم جادوگری اعدام میشود!
شاهد و شواهد و مشهوداتی هست که ثابت میکند وی طبابت را به وسیله جادوگری انجام میداده، و اگر چنین نبود مردی که سینه اش پاره پاره شده را چگونه میتوان شفا داد!
و اما گفتنی است مجرم مدتی تحت تعقیب بود و برای جنگیدن با سرباز ها از چوبی استفاده میکرد که از آن نور هایی بر انگیخته میشد و به سربازان آسیب میرساندند.
و چنین چیزی بی شک ساخته جادوگران است.
-متهم آیا دفاعیاتی داری؟
-بله قربان! دارم.
مردی که میگویید را من درمان نکردم، او مست بود و چیز هایی میگفت شبیه به ورد های جادوگران. از من خواست آنها را بنویسم و دست هایش را به دست من گره زد و درخواست کرد ورد ها را با او بخوانم،سپس درمان شد! او خود جادوگر است.و بعد از نجاتش به عنوان تشکر چوبی خوش تراش به من هدیه داد و بر آن وردی خواند، کتابچه کوچکی را هم به من داد و گفت هر وردی را خواستی از کتابچه بخوان چوب دستی برایت آن را عملی میکند.
-تو چطور جرئت میکنی به پسر شهر دار تحمت بزنی؟
-من اعتراف میکنم همه حقیقت است!
-اوه نه پسرم...
-منتظر چی هستید مجرم را بجای طبیب بیگناه بسوزانید.
-جناب پاپ!
-شهر دار سکوت کنید، وگرنه مجبور میشویم برای آرام کردن مردم شما را هم به جرم همکاری با مجرم به صلیب بکشیم...

*چند متری دور تر*

-واو برادر عجب نمایشی بود! شایسته است ایستاده برات دست بزنم واقعا افتضاح بودنت در چیدن سمینار ها رو خوب نشون دادی!
-خب، کافیه! من به هدفم رسیدم. فقط با نفوذ ذهنی به پسر شهر دار و جادوگر جوان، جان همه ی جادوگران چوبدستی دار نجات پیدا کرد.
- بله درسته.
-باید بفهمم چه چیزی پشت جریان چوب دستی هاست.

سیوروس نگاهی به منجی اش کرد! کمی جلو رفت برای قدر دانی اما همین که کنت رو به سوی سیوروس چرخاند ، در همین لحظه صدای تیک تاک زمان برگردانی گوش های سیو را پر کرد.
زمان رفتن فرا رسیده بود.
دردی در جانش پنجه افکند و دقایقی بعد خود را در خوابگاه اسلیترین یافت.

*پایان*


نه چون مومم نه چون سنگم،نه از رومم نه از زنگم،همان بی رنگ بی رنگم.....
به طلا همچو سنگ بنگر...
se.sn_sli



پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۲۲:۳۸ چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۹

اما دابزold


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۵:۰۱ چهارشنبه ۶ شهریور ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۷:۰۶:۴۶ شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 172
آفلاین
کنیچیوا تاتسویا سنسی!

- هی کوچولو! پسر کوچولو!؟

پسرک گیج و منگ اطرافش را نگریست تا ببیند چه کسی او را صدا می کند. اطراف میدان خالی از جمعیت بود؛ همینطور دنبال صدا می گشت که ناگهان چشمش به دختری افتاد که به کنده وسط میدان، با طناب بسته شده بود.

- با منی؟
- بله. یه دقیقه میای اینجا!؟کارت دارم.
- چه کاری؟ من با تو کاری ندارم! مامان و بابام گفتن به هیچ جادوگری نزدیک نشو! و منم باید برم.

پسرک خواست از آنجا برود که صدای فریاد دختر او را از جا پراند:
- هی خواهش می کنم یه لحظه وایسا! من فقط می خواستم بهت یکم آبنبات بدم... تو آبنبات دوست داری؟

پسر کوچک از حرکت ایستاد. چشمانش بدجور می درخشید.گویا دختر توانسته بود نظر کودک را به خوبی به خود جلب کند. البته تا حدودی!

- می دونی چیه. مامانم بهم گفته هیچ وقت از یه جادوگر و غریبه خوراکی نگیر پس من نمی تونم...
- اسم من اما ست و جادوگر نیستم. در واقع من یه ساحره هستم. مامان تو هم نگفته که از ساحره ها خوراکی نگیر، گفته؟
- نگفته... ولی غریبه....
- نیستم دیگه! الان تو می دونی اسم من اما ست و این به این معناست که با من آشنا شدی و من دیگه غریبه نیستم. راستی تو تا حالا آبنبات با طعم همه چیز خوردی؟ می دونی این آبنبات ها چقدر خوشمزه هستن؟ دلت می خواد امتحان کنی؟
- آره!
- بیا جلو. من همه ی آبنباتام رو به تو می دم و در عوض تو هم باید به من کمک کنی.

تمام شادی ها و خیال پردازی های پسرک (بعد از شنیدن جمله اما) یک دفعه ای نیست و نابود شد و جای خود را به ترس و اضطراب داد.
- کمکت کنم؟ نکنه می خوای فراریت بدم!؟ .. از الان می گم من چنین کاری رو نمی تونم انجام بدم؛ آخه تنبیهم می کنن... اصلا من باید برم.

اما که دید پسر در حال رفتن است با کمی دستپاچگی فریاد زد:
- نه من از تو چنین چیزی نمی خوام. نیازی نیست که به من کمک کنی تا فرار کنم. من فقط می خواستم چند تا سوال از تو بپرسم، همین!

- سوال؟
- بله! بله! سوال. می خوام چند تا سوال ازت بپرسم. چیز دیگه ای ازت نمی خوام کوچولو. آبنبات های من خیلی خوشمزن!

اما دستش را در جیب لباسش فرو برد؛ مقداری برتی باتز (با طعم همه چیز) از آن خارج کرد سپس دستش را تا جایی که می توانست (قطعا زیاد نمی توانست چون با طناب بسته شده بود) به سمت پسر دراز کرد.
پسرک اول دو دل بود که برود یا نه ولی بعد از اینکه آبنبات ها را دید وسوسه شد و به سمت دختر رفت؛ اما در میانه راه ایستاد.

- چی شد پس؟ چرا نمیای جلو؟
- قول می دی به من آسیب نرسونی و گولم نزنی!؟ تازه قول می دی به کسی نگی که من باهات حرف زدم؟
- بله قول می دم. به کسی هم نمیگم با من حرف زدی؛ نگران نباش.

کودک با دقت اطرافش را بررسی کرد که کسی نباشد بعد از زمین مقداری سنگ جمع کرد و به سمت اما رفت.

- چرا از زمین سنگ برداشتی؟
- واسه اینکه اگه یه وقت خواستی من رو فریب بدی و بدزدی، این سنگ ها رو به سمتت پرتاب کنم و خودم رو نجات بدم.
-
- خب چه سوالی از من داشتی که می خواستی در عوضش به من آبنبات بدی؟

اما لبخندی شیطانی زد. بالاخره یکی پیدا شده بود که به سوالات بی پایانش پاسخ بدهد.
- خب... راستش انقدر سوال برای پرسیدن دارم که نمی دونم از کجا شروع کنم! من الان داخل تاریخ هستم و این خیلی هیجان انگیزه! کوچولو تو چه حسی نسبت به اینکه داری تو قرون وسطا زندگی می کنی داری؟ از اینکه همه چیز تو دست فئودال هاست ناراحتی؟ از اینکه تو روستایی چه طور؟ اصلا مفهوم شهر نشینی رو می دونی؟ جنگ های صلیبی چی؟ به نظرت چرا کلیسا از نظام فئودالی حمایت می کنه؟ چرا می خوان سر به تن جادوگرا نباشه؟ اصلا چرا کلیسا ها انقدر قدرت دارن؟ مردم اعتراض نمی کنن؟ کسی چیزی به این نظام نمی گه؟ اصلا تو می دونی از قرن 16 به بعد قراره چه اتفاقاتی بیفته؟ نظرت رو درباره... .
- اصلا من آبنبات هات رو نمی خوام. فقط خواهش می کنم تمومش کن!
- چی؟ ولی من که هنوز جواب سوال هام رو نگرفتم!

اما با مظلومیت به پسرک چشم دوخت. این همه راه تا گذشته آمده بود ولی حتی جواب یک سوال را هم نگرفته بود.

- چرا اونجوری نگاه می کنی؟ من... من نمی تونم جوابت رو بدم آخه... آخه مامانم گفته قبل از اینکه خورشید از وسط آسمون به سمت غرب حرکت کنه خونه باش.
- ولی خورشید که حرکت نمی کنه! این زمین که به دور خورشید می چرخه و شب و روز به وجود میاد.
- چی؟ تو این ها رو از کجا می دونی؟
- همه این ها رو می دونن! برام جالبه که تو چرا نمی دون... اوه فراموش کرده بودم تو گذشته هستم. هیچکس اینجا چیزی نمی دونه و فکر کنم حتی از اینکه زمین گرد و کرویه هم خبر نداری، داری؟
- چی؟ نه!

پسرک با تعجب اما را می نگریست و سعی می کرد حرف های او را هضم کند.
- دور خورشید می چرخه... کروی... اگه کروی پس چرا ما از روش نمی افتیم؟
- چون جاذبه این اجازه رو نمی ده.
- جاذبه؟
- آره. نیوتون کشفش کرده. می دونی اینکه زمین به دور خورشید می گرده رو کی کشف کرده؟
- گالیله!؟
- آفرین! درسته!
- گالیله مگه من نگفتم به جادوگرا نزدیک نشو!؟
- مامان.

اما هنوز به خود نیامده بود که ناگهان چند عدد تخم مرغ با لباسش برخورد کرد و بعد از آن زنی عصبانی نزدیکش شد. سپس دست پسر را گرفت و به سمت خودش کشید.

- مامان من... من توضیح می دم.
- چه توضیحی آخه؟! گالیله مگه من صد دفعه نگفتم نزدیک میدون نیا!؟ مگه من نگفتم با عفریته ها حرف نزن!؟ مگه نگفتم قبل از اینکه خورشید به سمت غرب حرکت کنه خونه باش!؟
- مامان خورشید حرکت نمی کنه و در واقع این زمین که به دور اون می چرخه! اون جادوگر بهم گفت.
- چشمم روشن! دیگه چیا گفت؟

زن محکم گوش پسرش را پیچاند و او را به سمت خانه هدایت کرد. صدای داد و فریاد زن کل مردم را در میدان جمع کرده بود و حتی چند سرباز از موقعیت استفاده کرده و آمده بودند تا حکم اما را اجرا کنند. ولی حواس اما اصلا به این اتفاقات نبود.
- اون واقعا گالیله بود؟ یعنی من به گالیله گفتم زمین گرده!؟... من با کودکی های گالیله حرف زدم و این عالیه!

پچ پچ مردمی که در میدان جمع شده بودند (بعد از دیدن امای از خود بی خود شده) بلند شد. بعضی ها برای دختر بخت برگشته دعا می کردند و دلشان می خواست کلیسا او را ببخشد و همچنین برخی دیگر او را لعن و نفرین می کردند و آرزو داشتند زمین از وجود چنین هیولاهایی پاک شود.

- ای مردم ساکت باشید! اکنون وقت اجرای حکم این عفریته ی ملعون است. خب ساحره، چه حرفی برای زدن داری؟
- می شه به گالیله بگین بیاد یه امضا به من بده؟
- مردم می بینید که این هیولا ها چگونه ذهن کودکان ما را با گرفتن امضا فریب می دهند؟! می بینید این جادوگران خبیث چگونه می خواهند شورش و نا امنی ایجاد کنند؟! شرم بر تمامی شما (جادوگران و ساحره ها)باد!

صدای شعر های مردم بلند شد:
- شرم باد! شرم باد!
- خیلی خب مردم، اکنون وقت آن است که این ساحره ی زشت را به سزای اعمالش برسانیم. آتش را آماده کنید!

چند نفر با مقدار زیادی کاه و چوب، سمت اما آمدند و آن ها را پای تیرک چوبی ریختند.
اما بی توجه به آنها، در میان جمعیت به دنبال گالیله می گشت. او برخلاف دیگران، از اینکه وارد قرون وسطا شده بسیار هم خوشحال بود. زیرا فکر می کرد در آنجا می تواند جواب سوال هایش را بیابد.

- آتش را روشن کنید تا جهان را از این آلودگی ها خلاص کنیم.
- فکر کنم الان دیگه وقت فراره.

اما دیگر به خود آمده بود. آرام دستش را وارد جیبش کرد تا چوبدستی اش را بردارد ولی...
- یا مرلین! پس این چوبدستی کو؟
- بسوز! در آتش خشم کلیسا بسوز!

به یاد آورد که دیروز چوبدستی اش را در کلبه متروکه جا گذاشته و مطمئن شد که اینجا پایان کارش است.

- حالا چی کار کنم؟ اینجا می میرم. آقا نمی خواین آخرین خواسته منو بر آورده کنین؟
- نه! ما به جادوگران فرصت دوباره نمی دهیم. دیروز این فرصت را به تو دادیم که یک روز دیگر زنده بمانی ولی حالا زمان مرگ توست.
- مرگ تو تاریخ! هم هیجان انگیز و هم ترسناک!... ولی من نمی تونم بمیرم... باید حتما یه راهی واسه فرار باشه...

فلش بک_ جلسه اول تاریخ جادوگری.


- درویدها، جادوگرایی بودن که قدرت خودشون رو از طبیعت و عناصرش می‌گرفتن. مسائلی مثل روز و شب، محیطی که توش بودن و زمانی از سال که میخواستن جادو کنن، روی قدرتشون تاثیر می‌گذاشت. اونا با حیوانات رابطه ی خیلی خوبی داشتن و بهشون احترام می‌گذاشتن. اگه به اندازه ی کافی قدرتمند بودن، می‌تونستن به حیوانات تغییر شکل بدن. مراسم‌های خاص برای شفای مریض‌ها یا پرباری محصولات مزارع برگذار می‌کردن.

پایان فلش بک.

- فهمیدم!

اما با اینکه در جلسه اول شرکت نکرده بود ولی چیز هایی از دوستانش راجع به درس آن جلسه و دروید شنیده بود پس سعی کرد از دانش درویدی اش استفاده کرده و خود را نجات دهد.
- دروید ها...عناصر... نماد ها... شاید بتونم آتش رو با مقداری آب خاموش کنم. پس....

او با دقت به آسمان بالای سرش خیره شد. نزدیک غروب بود و تعداد کمی ابر در آسمان حضور داشتند. نمی دانست می تواند موفق شود یا نه ولی باید امتحان میکرد.
- باید فقط تمرکز کنم.
- ای پلید چرا چسمانت را بستی؟
- هیس! اجازه بده تمرکز کنم.
- تمرکز برای چ... این ابر ها از کجا پیدا شدند؟
- دارم موفق می شم!

باد شدت گرفت. ابرها با هم برخورد کردند و باران شدیدی آغاز شد.

- طوفان! همه پناه بگیرید! عجله کنید.
- آخ جون! تونستم! تونستم! حالا که همه رفتن باید این طناب ها رو به کمک رعد و برق باز کنم... و الان دیگه وقت فراره!

اما موفق شده و از این بابت خوشحال بود. سریع خودش را به کلبه ای که دیروز در آن ظاهر شده بود رساند و بعد از اینکه چوبدستی اش را از آنجا برداشت؛ با کمک زمان برگردان* به زمان خودش برگشت.

یک هفته بعد_ کتابخانه هاگوارتز

- گالیله دانشمند ایتالیایی، اولین نفری بود که فهمید زمین گرد است. او به همگان ثابت کرد که زمین کروی است و به دور خورشید حرکت می کند ولی مقام های کلیسا با او مخالفت کرده و گفته های او را نادرست دانستند و او را مجبور کردند توبه کند و ادعای خود را پس بگیرد. گالیله در اواخر عمر، وقتی در بستر بیماری بود همیشه از دختری یاد می کرد که گویا مدت ها پیش به دست کلیسا کشته شده بود و می گفت اگر آن دختر که کشته شد به من درباره خورشید اطلاعات نمی داد من هرگز این قضیه را نمی توانستم کشف کنم.

اما کتاب را بست و لبخند زد. او از اینکه توانست بود با یکی از انسان های مهم تاریخ ملاقات کند خیلی خوشحال بود.

------
*زمان برگردان: معمولا مدرسه به دانش آموزانی که کلاس های زیادی دارند و وقت نمی کنن به همه ی اون ها برسن یه زمان برگردان می ده تا با برگردوندن زمان تو کلاس مد نظرشون شرکت کنن و از هیچی عقب نمونن.


مزه خونه به همینه... همیشه می دونی درش به روت بازه... می تونی سر تو بندازی پایین و بیای تو و لازم نباشه توضیح بدی به کسی که چیکاره ای اونجا... چون جوابش معلومه... خونت اونجاست... حتی اگه فقط گهگداری بهش سر بزنی!


پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۲۰:۱۳ سه شنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۹

هافلپاف

گابریل ترومن old


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۹:۳۲ شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۷:۵۰:۱۲ سه شنبه ۸ اسفند ۱۴۰۲
از ایران
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 66
آفلاین
-خب استاد چجوووووووو....

چند دقیقع بعد ترومن در کلبه ایی افتاده بود.

-این همان ساحره است که میگفتند؟
-به نظر همان است!
-خب نادان نقاشی را بنگر!!

دو مرد با لباس هایی که روش صلب بود بالای سر ترومن ایستاده بودند که تروم بهوش اومد:

-آآآآآآخ پروفسور میذاشتی کا کا کا ....شما کی هستید؟
-بگیرینش الااااااان
-ولی چرا مگه چیکار کردم؟
-به جرم سحر و جادو کردن قرار است به دار آویخته بشی!
-اما....صبر کن ...صبر کن ثابت کنید که من جادو کردم

یکی از مامور ها چوبدستی از جیب ترومن درآورد و به ترومن خیره شدند:
-این!
-
-ببرینش چرا درنگ میکنید؟
-گب به خودت بیا تو یک هافلی هستی تو به زرنگی معروفی...هوووووووووووومممممممم

ترومن رو خودش فشار میاره و فکر میکنه

- قربان چرا شکل عوض میکند؟
- توجه نکنید ببریدش!

ترومن یکهو به حالت عادی برمیگرده

-
-قربان کار های عجیب غریب میکند!چه کنیم

ترومن یکدفعه سرجاش وایساد

-یه پیشنهاد دارم
-چه پیشنهادی؟
-یه پیشنهاد خوب! :
-وای بر تو اگر پیشنهاد الکی و گزافی باشد
-نه ،من میتونم کاری کنم که شما به پول دار ترین افراد شهر تبدیل بشید
-گزافه گفتی الان؟
-نه به مرلین قس..یعنی به جون جفتمون تازه اگر من یک ساحره ام پس هرکاری از دستم برمیاد
-قربان فک نکنم گزافع گویی باشد

سربازا به فکر میرند رییس اونها رو بع ترومن

-خب یک سوال میکنم اگر جواب بدهی معلوم است تو گزاه گو نیستی ،باشد؟

ترومن چند لحظه فکر میکنه و با ترومن درونش صحبت میکنه

-چیکار کنم حالا؟
-قبول کن!
-خب شاید سوال سختی بکنه
-خب قبول کن یا مرگ یا زندگی خخخخخخ شوخی کردم سوال خاصی نمیپرسه از فکر ننه هلگا پرسیدم گفت سوال سختی نمیکنه!
-بااااشه

از فکر در میاد
-خب باشه سوالتون چیه؟
-خب دررویای من چه میگذرد اگر ساحره ایی گزاف نمیگویی و تو مارا ثروتمند میکنی و ما از شهر فرار میکنیم و ما شتر دیدیم ندیدیم و غیر ازین خودت میدانی...
- باید فکر کنم!
-سریعتر!!

دوباره با ترومن درونش شروع میکنه صحبت کردن

- خب ترومن جان خر بیار باقالی بار کن
-برات سوپرایز دارم ننه هلگا اینجاس!!
-الکیییییییییییی
-سلام فرزندم
-سلام نن جون
-نن جون چیه الان یکی تازه میاد میخونه میگه احترام نداره برا خودش این هلگا
-ببخشید! سلام بر مادر
-حالا خوب شد ،خب به نظرت یک سرباز همیشه چه ارزویی داره ?
-چمیدونم! شما اینجایی که بگی!
-خب حالا یکم فسفر بسوزونی بد نیس ، خب یک سرباز همیشه آرزو داره جای پادشاه باشه !
-دستت درد نکنه نن جو...یعنی مادر هلگا
-تشکر از من نکنی فکت درد میگیره؟
-تورو همیشه میبینم که عشقم

از حالت تفکر در میاد

- خب باید مراسماتی اجرا کنم تا بفهمم
-باشد بازش کنید !!

دستای ترومن باز میشه

_هیبالابلابلابلابلابلابلا بوووووووووووووو ییییییا

دستاشو بهم میزنه و دور خودش میچرخه

-اوووووووووو...

چشماشو باز میکنه

-تو در سرت رویای پادشاهی داری

ریسسشون به وجد میاد

-واای چطوری فهمیدی
-گفتم که من ساحره ام و همه چیو میفهمم!
- خب مارا ثروتمند کن سریع
- خب سه نفرتون روه به روی من وایسید کنار هم

اون هاهم همین کارو میکنن

-باید منو ببخشید ولی براکیاننننندو

دستای سه نفرشون بسته میشه

-ای ساحره حقه باز مارا رها کن
-ببخشید ولی برای اینکه چیزی یادتون نیاد اینم نیازه اُبلی ویت

سه تاشون همه چیو از یاد میبرن و با فکر کردن به کلاس تاریخ جادوگری به اونجا میره

-آآآآآآآخ درد داشت فک کنم سره راه خوردم به شاخه درخت ....اع لاوندر توهم اینجایی؟
-آره مجبور شدم حافظه چند نفرو از بین ببرم
-هوف منم مجبور شدم سه نفرو ببندم بعد حافظشون پاک کنم
-آره بخیر گذشت
...پایان...




روزی میرسد تمام جهان را تاریکی میگیرد و مرا میبینی که روشنایی را میاورم🖤🖤


تصویر کوچک شده




پاسخ به: كلاس تاريخ جادوگري
پیام زده شده در: ۱۸:۴۶ دوشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۹

هلنا ریونکلاو


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۵۸ جمعه ۱۰ مرداد ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۱۸:۳۷ سه شنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۹
از نا کجا آباد
گروه:
شناسه های بسته شده
پیام: 34
آفلاین

تکلیف جلسه دوم


از خواب بیدار شدم. تنها چیزی
یادم بود، این بود که روی گوی شفافی در کلاس تاریخ جادوگری خوابم برده بود.هیچ نوری وجود نداشت تا بدانم کجا هستم .نوک چوب دستی ام را روشن کردم و توسط نور ضیعفش اطرافم را دیدم . خیلی عجیب بود . من در هاگوارتز نبودم .پس اینجا کجاست؟
ناگهان در اتاق باز شد و دو مرد قوی هیکل ، جلوی در حاضر شدند. بجای لباس برگ پوشیده بودند. صدای های عجیبی از خود در می آوردند و با دستشان به چوب دستی ام اشاره میکردند. چند لحظه گذشت تا اینکه یکی از آنها آمد و با یک دستش من را بلند کرد.

_هی غول بیابونی! خودم پا دارم میتونم راه بیام .مگه کوری ؟نمبینی؟

اما او بجای اینکه من را زمین بگذارد، با چماقی که در دست داشت به سرم محکم ضربه ای زد و دیگر هیچ چیز را نفهمیدم.

بعد از مدت زمانی نامعلوم

چشمانم را باز کردم .سرم هنوز درد می کرد.تعداد آن غول بیابونی ها ده برار شده بود،یکی از آنها داشت از روی کاغذی چیزی را میخواند و بقیه نیز با حرکت سرشان حرف های او را تایید میکردند. در همان حال یکی از آنها به سمت من آمد و شروع به حرف زدن کرد. خیلی عجیب بود. او میتوانست به زبان ما حرف بزند.پس انسان های اولیه هم زبان آمیزاد بلد بودند.

_هی غریبه اسم تو چیست؟
_خوب شد ، لااقل یکی از شما زبون آدمیزاد حالیش میشه.
_گفتم اسم ،نه شر و ور اضافه. تازه تو آدم نیست ، تو بیماری.
_درست حرف بزن ، تازه شم بابات بیماره نه من.

از قیافه او میشد که فهمید جمله آخرم را نفهمید است، اما رو به آن کسی که داشت چیزی را میخواند کرد و چیزی به همان زبان عجیب و غریب گفت.

_میشه بگین گناه من چیه؟
_تو با اون چوب ، نور درست کرد ، در جابی که نباید نور باشد . برای همین تو بیماری و باید تو را به دورترین جایی که ممکن است ، پرتاب کرد و تو کتلت شوی .

تازه متوجه حرف غول بیابونی شدم . من را به یک کمان بزرگ بسته بودند که از بزرگی اش میشد فهمید که قدرت پرتاب زیادی دارد.

_خب من که کاری نکردم ، نمیشه ول کن شین.
اصلا من دوست ندارم کتلت شم . من میخوام تو آتیش بسوزم.
_نه نمیشه ، تو مقدسات رو زیر پا گذاشت. در جایی که نور نیست نباید نور روشن کرد. بعد شم، ما آدم نمی سوزونیم ،کتلت میکنیم. فهمیدی بیمار؟

یعد از اینکه این حرف را زد رفت و به بزرگترین فرد آنجا اشاره کرد که به سمت من بیاید . بزرگترین غول بیابونی آمد و کش کمان را کشید. بقیه آنها شروع هو کردن کردند ،اما تا بزرگترین غول آمد کش را ول کند، ناگهان خشکش زد . انگار زمان ایستاده بود ،دیگر صدای هو غول بیابونی ها نمی آمد و همه آنها خشکشان زده بود ‌.ناگهان صدای آشنایی به گوشم خورد.

_خب همین جور که انتظار میرفت، خیلی راحت تسلیم سرنوشت شدی. و از کتلت شدن خودت رو نجات ندادی.
_جان !سرنوشت ! کتلت!واقعا؟ چی زدی اینجوری هزیون میگی؟
_هیچی. فقط ممکنه یهو کنترل کاتانا از دستم در بره.

صدای آشنا ، بلاخره از خود رونمایی کرد و باعث شد من به غلط کردن بیفتم.

_استاد موتویا ، غلط کردم، مغز تسترال خوردم. من چه میدونستم حرف ها تون سر کلاس واقعی ای بود.
_بسه دیگه‌. بیا بریم تا دو باره اینا بیدار نشدن و اثر جادوی خشک زدگی بپره.بعدشم دیگه نبینم سر کلاس من خوابت ببره.

_چشم استاد !ولی یه چرت ریزه خواب حساب نمیشه. یه نکته ی دیگه ای هم هست، مگه نگفتین قرون وسطا؟پس چرا منو تو زمان دایناسورا انداختین ؟

استاد همین جور که داشت یک سنگ را به پورتکی تبدیل میکرد رویش را به‌ سمت من گرفت .

_برو مرلین رو شکر کن اینجا افتادی .یکی از بچه ها افتاده توی یه محدوده زمانی که هنوز ،جهان درست نشده . زود باش نوک انگشتت رو بذار رو این، سریع برسونمت سر کلاس . هزارتا کار دارم.

ما بدون هیچ حرف دیگری با پورتکی به کلاس برگشتیم و من هم از شر غول بیابونی ها راحت شدم.


ویرایش شده توسط هلنا ریونکلاو در تاریخ ۱۳۹۹/۵/۲۷ ۱۸:۴۹:۵۴

Kind,Calm,smart
Be yourself and do not change your self in any way







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.