به جادوگران خوش آمدید

به نام خدا بر میگشتم و میرفتم پی کارم. خود آموز جادو یاد بگیری راحت تره

عومم..چه سوال جالبی...خب معلومه با چوب دستیم ورد ابلیوییت:obliviate رو میگفتم تا حافظه طرف پاک بشه به همین سادگی

دست میندازین منو! پس منچه شکلی از دروازه رد شدم؟ نکنه اینا همش توهمه! نکنه من روحم! نهههههههه!

از نظر من همچین چیزی امکان نداشت اصلا و ابدا
اگر من اشتباهی فرستاده شده بودم به هاگوارتز یعنی یک مشنگ بودم و اصلا یک رگ جادوگری نداشتم توی بدنم و تا جایی که من میدونم هاگوارتز از دید مشنگ ها کاملا پنهانه و همینطور بین سکوی 9 و 10 فقط جادوگرا میتونستن رد بشن و سوار قطار بشن پس با این حال با کله فقط به دیوار برخورد میکردیم

شده خودمو بکشم کاری می کردم منو راه بدن.

نقل قول:
من یادمه وزارتخونه ذهن ماگل هایی که جادو و از این چیزا رو دیده بودن رو پاک میکردن که دیگه این چیزا رو به خاطر نیارن. مثالش عمه مارچ دادلی که بادکنک شده بود!
شما هم خیلی بخوای کَنه بازی در بیاری، دوتا از همون طلسما بهت میزنن + یه طلسم بیهوشی و تو کینگزکراس آزادسازیت میکنن!

این سوال خیلی جالبیه که میتونه یکی از سوژه های ناب ایفای نقش باشه منتها پرسیدنش در انجمنی که قراره بحث های هری پاتری جدی در اون انجام بشه جالب بنظر نمیاد ولی چون باز هم تا حدودی جای بحث کردن داره قفل یا پاکش نمیکنم.

اگه من توی همچین موقعیتی قرار میگرفتم، اوووم حتما خودمون توی موقعیت هایی شبیه این قرار گرفتیم من هم به هاگوارتز نرفتم ولی جایی رفتم که همچین سوالی رو در ذهن برام تداعی میکنه و جوری باهام برخورد کردن که همچین حسی برام تداعی شد، یادمه برخوردم این بود که با مدیر اونجا جر و بحث کردم و گیر دادم و هر چند بودن در اون محیط بینهایت رو اعصابم بود و کلی ماجرای دیگه م تو زندگیم بود ولی با همه اون تفاصیل جوری تلاش کردم که در نهایت اونجا موندم.

منظور اینکه حتی در بدترین حالت هم باید تلاش کرد و اینکه وقتی کسی هاگوارتز و دنیای جادوگران رو ببینه معلومه دیگه نمیتونه توی دنیای مشنگ ها زندگی کنه. کسی که بهشت رو ببینه زندگی عادی روی زمین براش جهنمه. بنابراین بنظر من حتی اگه همه آدم های محیط اطرافتون و همه محیط هم بر علیهتون باشه و انگشت نما و تحقیر بشید و به معنای واقعی کلمه توی جهنم باشید هم نباید دست از جنگیدن برداشت چون حتما شما هم مثل من نمونه هاشو دیدید یا شنیدید که میشه پیروز شد در هر صورت.

یه لبخند عریض بر لب می نهادم و بعدش یهو بروسلی وارد می شود رو همه زنده می دیدن.بعدشم هویت تک تکشون رو زیر سوال برده و با توجه به قانون نسبیت مجازی و توهمی بودن همشون رو اثبات می کردم.

می‌رفتم دورمشترانگ چون به خونمون نزدیک تره.

به زور اونجا می موندم.