- منو تنها نذارين ! من مي ترسم ..
تامبالي در حالي كه اشك مي ريخت ، به رداي ولدي مي چِسبه ؛
- قبول دارم پدر خوبي نبودي ، ولي مي توني جبران كني !!
در همين لحظه ورونيكا با سبد حصيري بزرگي كه در دست داشت ، وارد مي شه ؛
- بيا عزيزم ، برات قرمه سبزي درست كردم !!
تامبالي :
!
ولدي : چشاتو از حدقه در ميارم ، بي حيا ..
تامبالي از ترس چهار دست و پا خودش رو به ورونيكا مي رسونه ؛
- من مطمئنم كه مامان ورونيكا مي تونه كمبود تو رو برام پر كنه
!!
ولدي :
!
" اين حموم محاصره و ضد هر گونه آپارات شده ، لطفا چوب دستي هاتونو بندازين زمين و با پاي خودتون بياين بيرون ، من خيلي باحالم . "
تامبالي از خوشحالي جيغ مي كشه ؛
- مامان دامبلـــــــــــــــم !!
ولدي به سمت مرگخوارا بر مي گرده ؛
- يه مرگ شرافتمندانه بهتر از تسليم شدن به يه سري بچه محفليه ، خودتونو آماده ي مرگ كنيد .
اين رو مي گه و تامبالي رو از گوشه ي رداي ورونيكا مي قاپه !
- اگه مي خواين تامبالي سالم بمونه ، بدون كوچكترين حركت اضافي ، خودتونو تسليم كنيد .
دامبلدور اشكاش رو با گوشه ي رداش پاك مي كنه ؛
- بذارين صداشو بشنوم !!
- ماا..ماا..ن ! منو از دست اين آقاهه نجات بده
!!
- الهي مادر فدات شه ، الآن ميام .
دامبلدور كه از خود بيخود شده بوده ، با سر مي پره تو حموم و بقيه به دنبالش ، ولدي هول مي شه و تامبالي رو مي اندازه .
اون هم چهار دست و پا بين جنازه هاي مرگخوار ها و محفلي هاي كه هر لحظه روي زمين ولو مي شدند ، پرسه مي زنه !!
- چوب دستيتو بنداز زمين ولدي !
ولدي سنگيني چوب دستي اي رو روي كمرش احساس مي كنه !
اولين كسي كه دم دستش بوده رو به سمت خودش مي كشه و چوب دستيش رو روي شقيقه اش مي ذاره !!
- اگه منو بكشي ، اين رو مي كشم دامبلدور
.
- برات متاسفم كه حاضري عشقت رو بكشي ولدي !
ولدي با تعجب به گروگانش نگاه مي كنه ؛
- ورونيكا ؟!!
ولي براي اين كه جلوي دامبل كم نياره ، آزادش نمي كنه .
- من ؟ عشق ؟ من اين عشق رو به راحتي مي كُشم
!
صداي سوت از جنازه هاي مرگخوارا بلند مي شه ؛
- ايول ارباب ، ايــــــــــــــــول !!
- آوداكداو..
- نــــــــــــــــــــــــــــه !!
تامبالي كه مشغول رد شدن از بغل پاي ولدي بود ، با ديدن اين صحنه پاشو رو گاز مي گيره و مانع اين كار مي شه ..
تامبالي رو به ورونيكا :
!
ورونيكا سبد حصيري قرمه سبزي رو مي كوبه تو صورت ولدي! و به همراه بقيه كه به صورت مداوم مشغول هو كردن ولدي بودند ، اونجا رو ترك مي كنه ..
چند روز بعد ولدي كارت پستالي دريافت مي كنه :
اين عكس ِ من و تامبالي تو جزاير هاواييه ، برات متاسفم كه لياقت عشق منو نداشتي ! حالا مي فهمم كه تامبالي رو به تو ترجيح مي دم ، احضاريه ي دادگاه طلاق پيوست اين كارت پستاله ! ديگه رو من چوب دستي مي كشي بوقي ؟ شرم بر تو !! هر چي سرت بياد حقته ، مي دم داداشام حسابتو برسن ..!
ورونيكا