بدون شک یکی از پر مشغله ترین و دشوار ترین علم ها... علم پیشگویی هستش!
هزاران هزار سال پیش با گذر سال ها و پشت سر گذاشته شدن فصل ها و تغییرات زمانه ها برخی ساحر ها ستارگان را به طور عواملی مشاهده میکردن که در سیر حوادث بروی زمین؛ محل زیستن انان و سرنوشت انسانها مداخله می کنند!
به نوعی علت و دلیل برخی حوادث رو با چگونگی حالات ستارگان ارتباط میدادند.
حال این حوادث هر چیزی ممکن بود باشد...
در واقع ساحره ها و جادوگران با توجه به وضعیت صورتهای فلکی، سیاره ها، و دیگر اجرام اسمانی با دیدگاهی عمیق تر از بینش معمولی پیشگویی هایی در باب حوادثی که در آینده رخ میدهد می کردند.
به تدریج این اعتقاد در جامعه ما جادوگران ایجاد شد که وضعیت خاص ستارگان با حوادث و پیشامدهای خاصی بر روی زمین ارتباط دارند!
که خب کار هر کسی نیست پروفسور، واقعا نیست...
با اینحال روش تدریس شما متفاوت با انچه در صورت فلکی رخ میده هستش ما با نگاهی عمیق به درون گوی بنفش رنگ پیشگویی هایی درباره خصوصیات  رفتاری یک جادوگر، حوادث زندگی او و یا آینده و سرنوشت انان میکنیم!
که لزوما همیشه درست نیست... بذارید تلاشم رو بکنم!
من ساحلی با موج های پر تلاطم درون گوی میبینم که نمایانگر مسیری نا ارام و نا امن هستش.
همینطور تصویر نقره فام مهتاب بروی امواج اون که چشم هر بیببنده رو مات و مبهوت خودش میکنه... در واقع پرتوی باریک نور ماه و انعکاس آن به روی امواج بدین معناست که حتی در وضعیت نا ارام دریا و مسیر های دشوار اینده نور امیدی خواهد درخشید.
علاوه بر اینها پروفسور من میتونم داغی شن های کنار ساحل و رطوبت اونها رو احساس کنم بروی سطح شن ها اشکال نامفهومی نیز دیده میشه.
از بین اون اشکال تونستم نقش و نگار یک قایق رو تشخیص بدم‌.
احتمال میدم این قایق هم وسیله ایی باشه برای ادامه دادن توی مسیر دشوار اینده یا همان اب های پر تلاطم دریا... این تمام چیزی بود که توی گوی مشاهده کردم پروفسور!

تکلیفتون اینکه تصاویر توی گوی رو تعبیر کنید و بیارید.

تصویر داخل گوی : یک پیانوی سبز دارای نماد مار با کلید های سیاه و نقره ای و معلق در محوطه ای تاریک و دختری با موهای خرمایی به آرامی کلید ها رو نوازش می کرد؛ یک گرگ به سنگینی زوزه می کشید.

تعبیر:
پیانوی سبز دارای نماد مار نشان اسلیترینه و کلید های سیاه و نقره ای نشان از فردی با شکوه داره که عضو گروه اسلیترینه و روحی سیاه داره.
معلق بودن پیانو در تاریکی نشان از قدرته جادوی سیاهه.
نوازش کردن کلید ها به معنای تمایل دختر برای پیوستن به روح سیاهه و خدمت به ایشونه ؛اما اینکه پیانو رو نمی نوازه یعنی هنوز شانس خدمت رو نداشته.
و به سختی زوزه کشیدن گرگ یعنی دختر راه سخت و طولانی رو برای مقبول شدن و در خدمت روح سیاه بودن داره.
روح سیاه، ارباب تاریکی(از شکوه و قدرت پیانو و محوطه ی تاریک معلوم میشه) و دختر ، دوریا بلک (موی خرمایی و گرگ نشون میده که منم)!

تکلیفتون اینکه تصاویر توی گوی رو تعبیر کنید و بیارید.

درود بی کران پروفسور تورپین.
ما دستمون رو گذاشتیم روی گوی و منتظر موندیم تا تصاویر داخل گوی ظاهر شه و تعبیرش کنیم. ولی تصویری ظاهر نشد. منتظر موندیم. خیلی منتظر موندیم. دستمون رو برداشتیم و دوباره گذاشتیم. گویا گوی پیشگویی ما جنسش چینی بود. ولی درست در لحظه ای که فکرش رو نمیکردیم، دود داخل گوی به رنگ قرمز و طلایی درومد. توی کتاب گشتیم ولی چیزی پیدا نکردیم. ناگهان تصویر یک درخت ظاهر شد. اما باز هم چیزی تو کتاب پیدا نکردیم. نگاهی به جلد کتاب انداختیم. دیدیم کتاب اشتباهیست. کتاب آشپزی مالی بود.
فورا کتاب تعبیر تصاویر گوی را آورده و به آن خیره شدیم. رنگ قرمز و طلایی نشانی از جنگ های پادشاهی بود. درخت هم نماد زنده شدن و استوار بودن. ولی این دو چه ربطی به دنیای جادوگری ما داشت؟ دستمان را از روی گوی بر نداشتیم و به آن خیره ماندیم. تصویر شخص ناشناسی با تاج و چوبدستی دیدیم که در یک قبرستان ایستاده بود و ناگهان تصویر محو شد و آتشی نمایان شد. داخل کتاب نوشته شده، شخصی که توی قبرستان ایستاده، مُرده. تاج، روی سر یک شخص نماد پادشاهیست. چوبدستیش هم نماد قدرتش بود. آتشی که نمایان شد هم نشانه انتقام و کینه است.
با این همه تعبیر از تصاویر میشه گفت جنگی در راه است. جنگی سخت. کسی که جنگ را شروع میکند، مُرده. زنده خواهد شد و قدرتش را پس خواهد گرفت و از همه ما انتقام میگیرد. میشه گفت که تعبیر تصاویر این بوده و نتیجه کلی این است که آرسینوس جیگر زنده خواهد شد.
تا درودی دیگر.

جواب نمی‌ده اکثر اوقات. گویم خرابه گویا. (جمله رو حال کردین؟ ) ماجرا از وقتی شروع شد که دختر همسایمون یه گوی جدید گرفته بود و فال همه رو می گرفت و هی پزشو می‌داد. من به مامانم گفتم برای منم یکی بخره ولی خب گوش نداد. منم فکر کردم که خودم باید برم یه دونه جور کنم. حسودیم می شد خب.
بنابراین راه افتادم سمت دیاگون. رسیدم اونجا با خوشحالی و با عجله رفتم سمت مغازه گوی فروشی. ولی خب از شانس بد من بسته بود. می‌تونستم برم یه وقت دیگه بیام ولی خب من اون گوی رو همون موقع می‌خواستم. به همین خاطر راه افتادم برم مغازه های دیگه رو ببینم که شاید یه گوی مدل جدید پیدا کنم.
همین طور که می‌رفتم رسیدم ته دیاگون. داظتم پشیمون می‌شدم که برگردم که چشمم به یه مغازه‌ی گوی فروشی‌ای افتاد. رفتم تو. مغازه‌ی تاریک و کوچیکی پر از قفسه بود. یه گوی مدل جدید گرفتم و خوشحال و خندان راه افتادم سمت خونه.
تا رسیدم خونه رفتم تو اتاقم و در رو بستم. گوی رو گذاشتم جلوم و در حالی که حس خفنیت خاصی داشتم با این قیافه دستم رو گذاشتم روی گوی تا چند تا پیشگویی خفن بکنم با خفنیتم اضافه بشه.
خلاصه دستم رو گذاشتم رو گوی و اون یه چیزی نشون داد... و اون هیچی بود. منم با نا امیدی تمام در حالی که اصلا یادم نبود خفنیت چه حسی داره به گوی زل زدم.
مامانم یهو اومد تو اتاق و من هم گوی رو سریع انداختم یه گوشه. چون گوی بی رنگ بود معلوم نبود اونجاست. بعد یهو مه های رنگی رنگی درون گوی ظاهر شدن. مامانم هم توجهش به سمت گوی جلب شد. از نگ های متفاوت به تمام رنگ‌های رنگین کمون در اومدن و در آخر مثل آتیش بازی توی گوی منفجر می شدن. مثل اینکه گویه درس جلسه پیش رو با این جلسه قاطی کرده بود. گوی که یهو متوجه اشتباهش شد جوری شروع به تصویر نشون دادن کرد که انگار از اول عمرش زاده شده برای نشون دادن تصویر نه کارایی دیگه‌ای مثل استفاده به عنوان وسیله تزئینی.
من هم که پیشگوییم خیلی خوب بود() و همچنین سر کلاس به حرفای پروفسورمون گوش می‌دادم همون لحظه تونستم تصویر رو تفسیر کنم. تصویر یه غول رو نشون می‌داد که با یه چماق اندازه خودش دنبال یه موجودی بود و در آخر زیر پاش لهش کرد. من اصلا از منظره له شدن موجود زیر پای غول یا بهتر بگم همون مامانم اصلا خوشم نیومد.

سه ماه قبل

سلامی به گرمی هوای این روز ها به همه بینندگان عزیز و ارجمند، دوستداران برنامه دانش جادوگری.
امروز از پیامک های شما خبری نیست ولی یه چیزی براتون آوردم تا درموردش با هم صحبت کنیم ... بله این چیزی که در دست من می بینید گوی پیشگوییه، همین امروز خریدمش و از تولید به مصرف آوردم تصاویر موجود در اون رو تعبیر کنیم و متوجه بشیم که گوی چه چیزی رو میخواد به ما بگه.

از اونجایی که وقتی برای تلف کردن نداریم سریع میریم سراغ گوی. خب گوی رو در دست می گیرم ... دارم یه درخت سالم میوه در میون یه باغ بزرگ می بینم ... الان دارم مشاهده می کنم که هزار تا خورشید وجود داره و یکی یکی دارن خاموش میشن... وای اینجا رو باش، هاگوارتز نابود شده و هوریس اسلاگهورن نمیتونه جلوی خنده شو بگیره ... اینجا جغد های نامه بر رو می بینم که بال هاشون شکسته و به سختی و با سرعت خیلی کمی پرواز میکنن ... الان دارم می بینم که گالیون ها یه حکومت تشکیل دادن و بر مردم حکمرانی می کنن ... و در این لحظه دارم یه آدمی رو می بینم که یه کله گنده داره و توی یه وان اسکناس در حال استراحته ... الان دیگه چیزی نمی بینم فکر کنم دیگه تموم شد.

دقایقی بعد

خب دوستان ... تعبیر چیزهایی که توی گوی گفتم رو براتون نوشتم ... فقط یک درخت سالم میوه در یک باغ یعنی کشاورزی کشور بسیار کم رونق میشه و به دلیل کم بودن محصولات، تورم به وجود میاد ... اون خورشید هایی که خاموش میشن یعنی اینکه با قطعی برق روبرو میشیم ... تعبیر نابود شدن هاگوارتز اینه که وضع آموزش کشور کلهم الاجمعین فاسد میشه و خندیدن اسلاگهورن یعنی وزیر آموزش و پرورش به بند کفش چپش خم نمی گیره ... اون جغد هایی که بالشون شکسته یعنی این که وضعیت ارتباطات کشور هم خیلی داغون میشه و سرعت کم جغدها هم نشان از سرعت کم اینترنته ... حکمرانی گالیون ها یعنی اینکه دلار گرون میشه ... تعبیر بخش آخر هم می دونید دیگه .

خب تعبیر نهایی اینه که از این به بعد گوی هایی که تولید میشن بسیار شوخ طبعن و سعی میکنن با تصاویری که نشون میدن، بقیه رو بخندونن.
شاید الان سوال پیش بیاد که چرا چنین تعبیری کردم ... چون از اونجایی که مسئولان کشور ما بسیار مسئولیت پذیرن نمیذارن هیچوقت چنین بلایی سر کشور بیاد و هیچ مشکلی جامعه رو تهدید نخواهد کرد.

تا درودی دیگر، بدرود.

تصاویر توی گوی رو تعبیر کنید و بیارید.

راستش من عاشق نماد ها و علامت هام. این کتاب هم عالیه.
تصاویر توی گوی من پشت سر هم عوض میشدن... یعنی اولش یه آتیش بزرگ ظاهر شد که یعنی تشنگی! بعدش یه موجود شاخدار ظاهر شد که فکر کنم گاو بود... که اینجا نوشته یعنی غذای زیاد! بعد از اون یه چاقوی خونی ظاهر شد، که یعنی قتل و سریع تبدیل شد به درخت کاج که نوشته کریسمس یا خواب طولانی. آخرشم یه چراغ چشمک زد که میشه راهنمایی!

پس انگار گوی میگه که ما تشنه مون میشه ولی هیچ آبی نداریم و به جاش غذای زیاد داریم! بعدشم یکی کشته میشه و ما توی کریسمس یه خواب طولانی خواهیم داشت که در خواب بهمون راهنمایی میشه. اوه یه چیز دیگه هم ظاهر شد... کفش پاشنه بلندی که پاشنه ش شکسته... تعبیرش اینجا نیست استاد.

سلام پرفسور تورپین. خوبید؟ خوشید؟ سلامتید؟

من وقتی دستم را روی گوی گذاشتم، گوی زرد رنگ شد.
زرد نه مثلرنگ زرد خورشید. زرد نه مثل رنگ گل های آفتاب گردان، زرد نه مثل مینیون ها. زرد مثل رنگ نشان هافلپاف.
گروهی که کلاه برای من انتخاب کرد.

وقتی که کلی تر نگاه کردم، زمین کوییدیچ هاگوارتز را دیدم.
که پرچم چهار گروه هاگوارتز سردر آن برافراشته بود.
کمی آن طرف تر جاروهایی که بچه های تیم هافلپاف روی آن نشسته بودند در هوا معلق بود، و بر سر آنها کاغذ رنگی هایی زرد رنگ می ریخت.

دانش آموزان هافل شادی کنان بالا و پایین می پریدند. و اعضای این لبخند زنان به سمت زمین حرکت می کردند.

« تعبیر: تیم کوییدیچ هافلپاف در این ترم بازی قابل قبولی انجام می دهد. نه اینکه قهرمان شده، اما قشنگ بازی می کنند.»

درود پروفسور

به آرامی رو صندلی نشستم و کتاب را روی پایم گذاشتم. نمیدانم چرا هر بار که روی صندلی می نشینم یک صدای عجیب و خجالت آور می دهد. چندین بار از هاگرید خواسته ام که صندلی ام را روغن کاری کند ولی انکار به هیچ جایش حرفم را نمی گیرد.
یک دستم را روی کتاب گذاشتم تا هم از افتادن کتاب جلوگیری کنم و هم کتاب را در صورت نیاز باز کنم و بگردم. گوی را کمی نزدیک تر آوردم.
انگشت هایم را به هم مالیده و پس از چند ثانیه به آرامی گوی را لمس کردم و رویش دست کشیدم.
به یکباره گوی کلاً خاکستری شد و شروع به پیچیدن کرد. دقیقاً مثل یک گردآب در دریا و بعد از چند ثانیه گوی به حالت اولیه برگشت ...
-پروفسور!؟
-بله آقای لنوکس.
-میشه یک لحظه تشریف بیارید؟
-حتماً آقای لنوکس.

پروفسور با آرامش به سمتم حرکت کرد و به من نزدیک شد.
-بله.
-پروفسور من تو گوی چیزی دیدم ولی با عرض معذرت حوصله ندارم توی کتاب رو بگردم! میشه برای من تعبیرش کنید؟

حالت صورت پروفسور تغییر کرد و طوری که انگار ناامید شده گفت:
-خیلی خوب. بگو آقای لنوکس. چی دیدی؟
-پروفسور گوی یک دفعه کاملاً خاکستری شد. انگار که یک تکه ی بزرگ ابر تمون گوی رو گرفت. بعد از اون همه گوی شروع به پیچیدن کردن درست مثل یک گرداب دریایی.

پروفسور لبخند تمسخر آمیز گوشه لبش پیدا شد و سپس دستش را جلوی دهانش گرفت. انگار می خواست جلوی خنده اش را بگیرد.
-چیز خاصی نیست.
-میشه دقیقاً تعبیرش رو بهم بگید.
-واقعاً میخوای بدونی؟
-آره.
-احتمالاً در چند روز آینده بخاطر یک کار غیر قانونی مجازات خواهی شد.
-خب. همین؟ پس چرا شما می خواستین بخندین؟

پروفسور دوباره خنده اش گرفته بود. وقتی توانست جلوی خنده اش را بگیرد گفت :
-تو طلسم خواهی شد. طلسم دل پیچه. مدتش رو نمی دونم.
-طلسم دل پیچه ؟
-بله آقای لنوکس. فقط مراقب باش ردا و وسائل دوستانت رو به گند نکشی.

من که نمی دونستم چی باید بگم و هیچی هم به ذهنم نمی رسید گفتم :
-خیلی ممنون!!

پروفسور خنده اش گرفت و این بار نمی خواست جلوی خنده اش را بگیرد و یک دل سیر به من خندید.
تا اتمال کلاس هر بار به من نگاه میکرد خنده اش میگرفت.

اوس، پرفسور تورپین!

حقیقتش رو بخواین، من و کاتانا تو یه لحظه دستمون رو گذاشتیم رو گوی و اولش گوی سیاهِ سیاه شد. ماهم گفتیم که خب... ارتباط رو از دست دادیم و باید وایسیم تا دوباره وصل شیم. شاید به خاطر بیسکوئیتی بود که صبحونه خورده بودیم.

در همین حین یه دفه یه ماهِ دلبر و بلوری ظاهر شد! کلی ذوق کردیم و خواستیم تو کتاب دنیالش بگردیم که ناگهان...! چشمتون روز بد نبینه! یه کلاغِ بزرگ اومد و ماه ما رو درسته بلعید و یه لیوان آبم روش! کلِ گوی هم شد رنگِ خون!

ماهم ماتم گرفتیم و رفتیم دنبال تعبیرش.

"در چند روزِ آینده ماه گرفتگی ای رخ خواهد داد و تا مدت ها گریبان جامعه ی جادوگری را خواهد گرفت."

تجربه ی هیجان انگیزی بود برای کاتانا!

سلام پروفسور تورپین!

یکی از پیچیده ترین و پر رمز و رازترین شاخه های جادو، علم پیشگوییه که هرکسی نمیتونه توش موفق باشه.
پیشگویی هم خودش به شاخه های مختلفی تقسیم میشه که مهم ترین اونا، تعبیر شکل ها و تصاویریه که توی گوی بوجود میاد.
افراد زیادی هستن که توی این بخش از پیشگویی هیچ سررشته ای ندارن و همیشه تعبیراشون غلط از آب درمیاد. علت اصلی این اتفاق اینه که اونا کوچک ترین و در عین حال مهم ترین نکات تعبیرو فراموش و توجهی بهشون نمیکنن.

نکته ی اصلی ای که برای تعبیر باید رعایت کرد، توجه به وارونگی شکله؛ اگه شکل موجود توی گوی به حالت وارونه باشه، یعنی اون اتفاق کاملا برعکس رخ میده.
نکته ی بعدی، شفافیت تصویره. هرچقدر شکل توی گوی واضح تر و شفاف تر باشه احتمال وقوع اون اتفاق بیشتره.
آخرین مورد، توجه به کوچکی یا بزرگی شکله. هرچی تصویر بزرگتر باشه، زمان وقوعش سریع تر میشه.

برای این که بیشتر متوجه بشید، اخرین شکلی رو که توی گوی خودم دیدم براتون تعبیر میکنم.
شکل من شامل یه جغد زخمی وارونه بود که به منقارش یه بسته ی غیر وارونه بسته شده بود. تعبیر اصلی این شکل یعنی این که قراره بسته ای بدست من برسه؛ اما نه به وسیله ی جغد، چرا که تصویر جغد به حالت وارونه بود و این یعنی این که قراره بسته کاملا به صورت غیر جغدی و به روش ماگلی به دستم برسه.
تصویر من به قدری شفاف بود که انگار پشت گوی یک جغد واقعی نشسته بود! بنابراین میتونم بگم که احتمال این که یه بسته به دستم برسه در حد صددرصده.
اما می رسیم به آخرین نکته؛ جغد من بی اندازه کوچک بود. به همین خاطر میدونم که بسته تا یه ماه زودتر بدستم نمی رسه و البته از این بابت زیاد ناراحت نیستم؛ چون خیلی مطمئن نیستم که چیزی که درون بستست به دردم بخوره!

امیدوارم این نکات ارزشمند بدردتون بخوره و تعداد افرادی که از این علم سخت و در عین حال شیرین بهره ی چندانی نبردن، هرلحظه کم تر و کم تر بشه!