http://www.jadoogaran.org/modules/xcg ... 9671_256967_5175359_n.jpgنمیدانست دقیقا چرا بعد از این همه مقاومت به آنجا رفته بود و داشت به چهره زنی با موهایی همچون بوسه، آتشین و چشمانی جنگلی در حالی که او را در آغوش گرفته بود چشم دوخته بود.
زنی که با اولین دیدار توانست قلب او را تصاحب کند.
به چشمان زن خیره شد، تو آن دو جفت جنگل سبزِ چشم های زن هر بار با نگاه کردن به او درخت عشق جوانه میزد.
اسنیپ به سختی بغضش را قورت داد و ناگهان به طرز دیوانه واری شعله های خشم و تنفر در تمام وجودش زبانه کشید تنفر از آن جیمز از خود راضی، از هری پاتر معروف که باعث و بانی تمام این مصیبت ها بود....
اما... اما او بیشتر از هر کسی مقصر بود. اگر به مرگ خواران نمی پیوست.... اگر پیشگویی را به دست لرد سیاه نمیداد...
لی لی حالا زنده بود.
او باید بیشتر از همه از خودش متنفر میبود نه کس دیگری.
اینکه دیگر خونی در رگ های لی لی جریان نداشت فقط و فقط تقصیر او بود.
خیلی خیلی کوتاه نوشتی! اما توصیفات خوب و قشنگی داشتی که منو قانع میکنه تا اینجا متوقفت نکنم.
تایید شد.
مرحله بعد: گروهبندی