سلام
اين اولين پست من هستش كه مي فرستم از ديد من
كه الان 25ساله هستم هيچ وقت فراموش نمي كنم
من سربازيم را با هري پاتر گذراندم و هميشه فكر مي كنم
وقتي در 8 9 سالگي تن تن مي خوندم و هنوز هم دنبال
كتاب ها و فيلمش مي گردم امكتن نداره كه هري پاتر
را فراموش كنم

مسلما فراموشش نميكنيم.اما ممكنه مثل الان فكر و ذهنمون رو مشغول نكنه چون اون موقع دغدغه هاي كافي داريم كه بهشون فكر كنيم .ولي هميشه يادآوريش ميتونه شادمون كنه چون ما رو ياد زماني ميندازه كه ساعتهاي زيادي رو صرف خوندن كتابهاش،ديدن فيلمهاش و نشستن پاي سايتش ميكرديم.

من فكر مي كنم اون موقع مثل الان بهش توجه و علاقه نداشته باشم ولي چون يكي از خاطرات نوجوانيم محسوب مي شه هميشه دوستش داشته باشم و به عنوان يك خاطره هميشه در دلم نگهش داشته باشم

بعیده که دوستش داشته باشیم...احتمالا فقط در اندازه یک خاطره خوب ازش یاد میکنیم...من که همین الانشم دارم علاقمو به پاتر از دست میدم

اين يك واقعيته كه هرچه قدر انسان بر سنش افزوده ميشه اتفاقات گذشته رو فراموش ميكنه اما هري پاتر يه استثناست و امكان نداره كه از خاطرمو ن فراموش بشه هري پاتر تو خونمونه تو گوشتمونه اگر شما تونستيد يا راضي شديد كه دستتون قطع بشه اونوقت ممكنه هري پاتر از يادمون بره
ما روزها رو به اميد هري پاتر پاشديم و با عشقش زندگي كرديم ما بهترين روز هاي زندگي مونو صرف هري پاتر كرديم الان خود سايت هم تو برنامه ي زنگي مونه تا حالا فكر كردين چند ساعت پاي سايت نشستين تا حالا فكر كردين چند تا اكانت خريدين چقدر پول دادين تا شب و روز تو سايت باشين
در كل به هيچ وجه من الوجوه امكان نداره تا آخرين لحاظات مرگم هري پاتر و خاطراتشو از ذهنم فراموش كنم

من اگه 100 سالم هم بشه هري پاتر رو فراموش نميكنم ولي اصلا دلم نميخواد بچم هم به اين تب گرفتار بشه.


لطفا فارسي بنويسين! چو چانگ

هووووم فک می کنم من قبلا توی این تاپیک پست زدم ولی چون انصافا سوال جالبی هستش.... آدم به یه سنی که می رسه عقایدش عوض میشه به عنوان مثال من خودم نارنیا رو خیلی دوست داشتم وقتی 5 سال پیش خوندم! الان به شدت به نظرم بچه گونه اومد دوباره که خوندم... ولی خوب باید دید روحیات آدما چطوره... هر رده سنی علایق خاص خودش رو داره... توی یه سنی آدم دنبال فانتزیه یه سنی جنایی یه سنی رومانتیک! ولی من نهایت تلاشم رو می کنم که 400 سالم هم بشه بازم داستان فانتزی بخونم! از این نظر اصلا دلم نمی خواد بزرگ بشم!

مطمينا نه غير ممكنه خاطره ي به اين شيريني باك بشه .(البته به شرطي كه ارزشش كم نشه) اميدوارم اكه قراره وقتي بزرك شديم هري باترو يادمون بره بهتره بزرك نشيم.

هوم ...
فرد كاملا درست ميگه ؛ مگه شما داستان شنگول و منگول رو از ياد بردين ؟ بابا داريد بيش از حد بزرگش مي كنيد ! تو وقتي هري پاترو شونزده بار خوندي مگه امكان داره از يادت بره !؟ از يادت كه نميره ولي وقتي بزرگ شدي به ريش خودت ميخندي كه مگه اين كتاب چي بوده كه 16 بار خوندمش !!! اين كتاب كه صرفا ماله بچه ها نيست، خود رولينگ بارها گفته كه وقتي داشتم اين كتاب رو مينوشتم اصلا به اين فكر نميكردم كه دارم يه داستان براي بچه ها مينويسم و اين داستان داستاني نيست كه صرفا براي بچه ها نوشته شده باشه .

بد سئوالی پرسیدی من هزار دفعه اینو از خودم پرسیدم
نمی دونم چی بگم اما می گم که تمام سعیمو می کنم که اینطور نشه
این کتاب قسمتی ازمنه پس اگر فراموش شه من هم خودمو فراموش کردم
اگر بعدها متوجه بشم که این دوران رو فراموش کردم ودوباره یادم بیاد حتما از صبح تا شب گریه می کنم
بقیه: بچه ننه