شنیدن صدایی که ورد کروشیو را به زبان آورده بود و پس از آن صدای جیغ بلند یک دختر حواص لوسیوس را از وردی که میخواست به زبان بیاورد پرت کرد پس به سمت صدا برگشت و بلاتریکس را دید که داشت یک دختر را شکنجه می کرد
_چیکار میکنی بلا؟این بیچاره کیه؟
_داشت یواشکی منو تعقیب می کرد
_اه نکن بابا منم مرگخوارم
بلاتریکس دست از شکنجه دختر برداشت وگفت:
_پس چرا منو تعقیب می کردی
_می خواستم یه چیزی بگم
_چی بگی؟
_خب می خواستم بگم شما که دنبال یه جمجمه برای ارباب میگشتین خب میتونین از جمجمه اون دختره که یه ساعت پیش کشتیش استفاده کنین
بلاتریکس و لوسیوس با این حرف به فکر فرو رفتند
بلاخره بعد از دو مین بلاتریکس به خودش آمد و گفت:
_اینم فکر بدی نیستا
_اما پس میمونی که من شکار کردم چی ؟
_با چه طلسمی شکارش کردی ؟
_با پتریفیکوس توتالوس
_خب پس چرا ولش کردی
_صدای شما رو شنیدم اومدم ببینم چه خبره
_پس احتمالا تا حالا طلسمش خنثی شده و رفته
لوسیوس با شنیدن این حرف به سمت درخت دوید تا ببینه میمون اونجا هست یا نه
_بلا این میمونه که هنوز اینجاست
_اما باید تا حالا طلسمش خنثی شده باشه!
لوسیوس نشست تا از نزدیک میمون را برسی کنه که ناگهان میمون با پرش بلندی خود را روی گردن لوسیوس انداخت و همزمان دست هایش را روی چشمان او گذاشت لوسیوس که دیگر نمیدید فقط صدای خنده بلاتریکس را میشنید
لوسیوس متوجه شد که دیگر امیدی به بلاتریکس و اینکه او کمکش کند نیست پس خودش باید دست به کار می شد و خودش را از دست این میمون زیرک نجات میداد
پس با این استدلال دستش را به جیبش برد و چوبدستی اش را بیرون کشید
ولی تا میخواست به این فکر کند که از چه طلسمی استفاده کند چوبدستی از دستش بیرون کشیده شد میمون که انگار چیزی گیر آورده بود که بیشتر از اتقام گرفتن از لوسیوس به دردش میخورد پس دستش را گرفت به شاخه یکی از درخت ها و خودش را بالا کشید لوسیوس که حال از دست میمون روی گردنش راحت شده بود ولی نگرانی مهم تری داشت اونم این بود که حالا چوبدستی اش به دست میمون افتاده بود و او هم نمیدانست که باید چجوری چوبدستی اش را پس بگیرد پس نگاهی به بلاتریکس کرد به این امید که او میمون را خلع سلاح کند اما بلاتریکس گفت :
_من باید برم جمجمه اون دختره رو در بیارم تو هم هر وقت چوبدستیتو پس گرفتی بیا
_حالا نمیشه تو میمونه رو خلع سلاح کنی؟
_نه نمیشه خودت چوبدستیتو دادی دستش حالا هم باید خودت پسش بگیری
لوسیوس با شنیدن این حرف از کمک او ناامید شد و بلاتریکس هم با این که متوجه این موضوع شده بود رفت بعد از این که کاملا دور شد لوسیوس نگاهی به دخترک انداخت و گفت:
_تو خلع سلاحش کن
_من نمی تونم
_ چرا؟
_چون چوبدستی ندارم
_چی ؟ منظورت چیه ؟
_من از وقتی درسم تموم شد چوبدستیمو گذاشتم کنار
_مگه میشه ؟ یه ساحره اونم بدون چوبدستی ؟
_من همیشه کار با چوبدستی برام بی مزه بود چون فقط کافیه یه ورد مسخره رو بگی
_یعنی من الان باید چیکار کنم ؟
_من میتونم کمک کنم.
_چه کمکی ؟ تو که گفتی چوبدستی نداری!
_من میتونم دو تا از مار هام رو بفرستم تا اونو برات پس بگیرن
_دو تا از مارهات رو بفرستی؟ مگه مار داری؟
_خب معلومه که دارم
بعد از گفتن این حرف یک کیف کوچک را باز کرد و وارد آن شد و پس از مدتی با دو تا مار بیرون اومد
مار ها بدون معطلی از درخت بالا رفتند و با چوبدستی از آن پایین آمدند لوسیوس دستش را دراز کرد که چوبدستی را بگیرد اما آنها چوبدستی را به دست دختر دادند و دختر سریعا اونو به لوسیوس داد و با هم به سمت جایی که لرد به سر می برد رفتند
که با صحنه ای مواجه شدند که اصلا فکرش را هم نمی کردند همه مرگخوار ها به هم ریخته بودند هرکسی به طرفی میدوید حتی لرد!
لوسیوس یک نفر را گرفت و پرسید:
_اینجا چه خبره؟!
_اون روحه از این که جمجمه جسدشو در آوردیم عصبانیه و همه جارو به هم ریخته
دختر که کنار لوسیوس ایستاده بود با شنیدن این حرف به شکل نا مشخصی ناپدید شد
***
حالا باید روح را آروم میکردند اما چجوری؟