-آواداكدورا
-کریشیو

نور ممد و کور ممد و گیج ممد پخش زمین میشه
لرد جامعه با یه حرکت انتحاری موفق میشه در جا حق این سه تا رو کف دستشون بگذاره و انتقام مرگخوارش رو بگیره

حالا لرد مونده و بلیز و بلا و بقایای آنی مونی

دهن آنی مونی از روی کمد میگه: کممککککک


لرد جامعه روشو میکنه سمت کمد و میگه آنی جان الان یه کاری برات میکنیم

دهن آنی مونی: باب من که نمیفهمم چی میگی گوشم زیر تخته برو دم گوشم بگو

ملت (لرد بلا بلیز)

دهن آنی مونی:

یه چیزی گوشهی ردای بلیز رو میکشه بالا به یا جیغ میپره تو بقل لرد و پشت سرش رو نیگا میکنه

دست آنی مونی روی زمینه و داره با انگشتش رو زمین ظربه میزنه

بلا میره زیرز تخت در گوش آنی مونی میگه : ها چیته چی می خوای؟

دهن آنی مونی از بالای کمد: برو اون چشم چپ منو از تو سطل آشغال در بیار بگذار دم پنجره بیرون رو دید بزنم

ملت:

دهن آنی مونی: راستی این پای منو از رو بالش لرد بردار بالشش کثیف میشه بو میگیره

بلا دم گوش آنی مونی که حالا از زیر تخت در آورده گرفته دستش بدون اینکه لرد بشنوه میگه: تو با این وضعیتت هم دست از پاچه خواری بر نمیداری؟

چشم آنی مونی از لب پنجره به بلا چشمک میزنه و دهنش از رو کمد با صدای بلند میگه میگه: نه

لرد جامعه: چی نه؟

بلیز : هیچی ارباب من از آنی مونی پرسیدم گشنش نست گفت نه

اون یکی پای آنی مونی یه جفتک به بلیز میزنه

ارباب: اه خسته شدم از این مسخره بازی ها بلیز بلا زود برین یه شفادهنده پیدا کنید بیاد اینو سر همش کنه


با این حرف بیلز و بلا بلا فاصله و با سرعت از اتاق میرن بیرون

حالا تا شفادهنده بیاد لرد جامعه مونده و آنی مونی

دهن آنی مونی: من گشنمه... من گشنمه ... من گشنمه

لرد

_______________________
ملت مرگخوار زود این داستان رو تموم کنید جراحی پلاستیک داریم

چند لحظه بعد .

بلا و بلیز لرد جامعه رو گرفته بودند و سعی داشتند تا در راه رفتن به لرد جامعه کمک کنند . آنها لرد جامعه رو هی از این ور اتاق به اون ور به اون ور اتاق میبردند و برمیگشتن .
لرد : هه ... هه.... هه .... آقا خسته شدم . بی خیال بزارین الان برنامه عمو پورنگ شروع میشه میخوام نگاش کنم . امروز داستانش خیلی حساسه .
بلا : ارباب ، فقط چند دور دیگه مونده .
لرد : نه دیگه میگم خسته شدم .
بلیز : راه میری یا آمپول میخوای؟
ولدی

در همون لحظه در باز میشه و مونتاگ که دستشو به کور ممد داده و خود کورممدم دستشو به نور ممد داده وارد میشه .
ملت
بلا : آنی جوووون چرا دو بعدی شدی ؟
بلیز : آنی جون چرا اینجوری راه میری ؟ نکنه........
کورممد : خودم با همین دو تا چشم خودم دیدم تریلی از روش رد شده . ما رفتیم از روی زمین جعمش کردیم آوردیمش اینجا .
آنی : حالم بده یکی منو بگیره .
و به امید اینکه کسی از پشت اونو بگیره دستاش رو باز میکنه تا روی زمین بیفته .
بلیز : کورممد نزار بیفته ، بگیرش .
کورممد در یک حرکت انتحاری دستاش رو به صورت تماشایی باز میکنه تا آنی رو بگیره اما متاسفانه در خلاف جهت شیرجه میزنه و به همین دلیل آنی با مخ میاد زمین .
بووووم!
آنی

چند لحظه بعد
- توجه توجه از آقای دکتر گیج ممد خواهش میشود به اتاق شماره 4239432 مراجعه فرمایند یک مورد اورژانسی پیش اومده .

درون اتاق

بالاخره ملت با تلاش و همکاری توانسته بودند که آنی رو بر روی یکی از تخت ها بزارند . و حال همگی دورش جمع شده بودند .
آنی : آی ... وای..... من چرا این شکلی شدم . شبیه اعلامیه شدم . آخه کدوم آدم بووووقی به اون راننده تریلی گواهی نامه رانندگی داده بود ؟ مگه منه به اون بزرگی رو ندیده بودش ؟
بلیز : نگران نباش الان میان خوبت میکنن !

در همون لحظه در باز شد و دکتر گیج ممد وارد شد .
ملت
گیج ممد در حالی که یه تلمبه رو از ناکجا درمیاورد رو به جمعیت گفت :
- نگران نباشین الان توی یک چشم به هم زدن درستش میکنم . فقط وایسین عقب .
گیچ ممد خواست شلنگ تلمبه رو بزاره توی دهن آنی اما هدفش اشتباهی از آب درومد و رفت توی چشم بلا .

چند لحظه بعد

گیج ممد موفق شده بود با کمک بروبچ شلنگ تلمبه رو بزاره توی دهن آنی و حالا مشغول باد کردن بود .
- پیس پیس پیس پیس

لرد : من واقعا خوشحالم که آنی رو داره یک دکتر قابلی معاینه میکنه .
بلیز : واقعا برعکس اسمش تا به حال بدون اشتباه ظاهر شده .
ملت : آفرین گیج ممد
گیج ممد : نگران نباشید من حواسم جمعه !
بلیز : فقط یه ذره زیادی باد نشده ؟
گیج ممد : کورممد نگاه کن فشار درسته ؟
کورممد : آره باد بزن !
ملت
بلا : بابا .... این آنی مونی نصف اتاق رو گرفته چی خوبه ؟
در همون لحظه آنی کمی از زمین فاصله گرفت . و در این بین ملت چشمشون به صورت آنی افتاد . صورت آنی قرمز شده بود و چشمهاش زده بود بیرون .
بلیز : آقا بی خیال خوبه دیگه ممنون .
گیج ممد : نگران نباشین حواسم هست .

بووووووووووووومممم

ملت
لرد : این چرا ترکیدش ؟
در همون لحظه بقایای هیکل آنی در سرتاسر اتاق به چشم میخورد .
بلیز : یکی بیاد این آنی مونی رو جعمش کنه .
در همون لحظه گیج ممد نعره ای کشید و توجه ملت رو به خودش جلب کرد .
گیج ممد : اهههههه انقدر حرف زدید حواسم پرت شد دیگه

------------------

نکته : آنی هنوز زندست . فقط یه دو سال دیگم باید بستری بمونه

ماموران " تاگوارتز آف انیمالز" (نکته اسم شناسی: تاگوارتز تیمارستان جاویی هست!) با رداهایی به رنگ سیاه! وارد سنت مانگو میشن و به سرعت وارد اتاق ولدی می شن و جغدینه رو می ندازن توی قفس و به سمت ساختمان تاگوارتز آف انیمالز به راه می یفتن!

***در راه تیمارستان***
اتومبیل اختصاصی تاگوارتز آف انیمالز سیاه رنگ با سرعت جنون آوری در حال حرکت بود و هر از چند گاهی آنی مونی مومیایی شده که شبیه توپ شده بود، در قسمت عقب ماشین هی اینور و اونور قل میخورد. یکی از ماموران با دیدن این صحنه یاد بازی مهیج گل کوچیک میفته و پیشنهادش رو مطرح میکنه. مامورا با آغوشی باز این پیشنهاد رو قبول میکنن.
بعد از پنج دقیقه طاقت فرسا برای آنی مونی، حس میکنه که یه خورده بانداژایی که دورش پیچیده شدن براش تنگ شده، با گذر اندک دیگه ای زمان، کاملا مطمئن میشه که بانداژ واسش تنگه.
- : و حالا یه پاس بلند برای گیج ممد، گیج ممد با گیجی تمام با سرش به توپ ضربه میزنه تا اونو وارد دروازه خودشون بکنه، دروازه بان کورممد دقیقا به سمت مخالف میپره و توپ در حال وارد شدن به دروازه اس ولی.....
ولی اون توپ دیگه توپ نیس، بلکه آنی مونیه، آنی مونی از حالت جغدی خودش در میاد و از تیرک بالایی (افقی) دروازه آویزوون میشه و درواقع وارد دروازه نمیشه.اعضای تیم هورا میکشن و میرن آنی مونی رو بغل میکنن.
آنی مونی : واییی، من چقده محبوبم، آقا هول نزنین، به همتون میرسه، بذارین واستون امضا کنم، میتونین حتی عکس هم بگیرین.....
بعد از مدتی مامورا به این نتیجه میرسن که آنی مونی کوچکترین جنبه ای نداره، یه مشورت کوچولو میکنن و بهترین راه حل رو برای خلاصی از دست این موجود پیدا میکنن : پرت کردنش از ماشین به بیرون!

یکی از مامورا به سرعت در ماشین رو باز میکنه، دو مامور دیگه دو طرف آنی مونی وایمیستن.
المامورانِ : یک.....دو.......سه!!
و آنی مونی از ماشین پرت میشه بیرون و وسط خیابون میفته.
آنی مونی : بی نزاکتا....بی فرهنگا....بی کلاسا......بی جنبه ها.....بی ناموسا......بی .....گوپس!!
کامیون 18 چرخی به آنی مونی برخورد کرده، فی الواقع تیتراژش میکنه!

_ عجب جغد پر رویی هستیا!...د ول کن د!...آه...چرا پنجول می کشی؟!... چخه!...کیش کیش!...آی...بلا؟....بلیز....بیاین این جغد فقسلی رو از دست من خلاص کنید!!... چی گفتم؟!...اوهوی!...
یهو در چهارتاق(؟) باز میشه و بلا و بلیز با مخ می یان تو اتاق آنی مونی! و میبینن که یه جغد خپل و مشکوک، از ولدی آویزونه و داره با پنجه هاش، سورتش سیفید میفید و جیگر(!) ولدی رو چخول می کشه!
بلیز سریعا میره جلو و پرای جغد رو می گیره و بلا یه کروشیو میخونه و جغده ولدی رو ول میکنه!
بلا در حالی که داره خودش رو عقب می کشه تا پرای جغد و پنجه هاش تو چش و چالش نرن، با عصبانیت میگه:
_ ارباب؟... این چه مرگخوار بی مصرفیه؟!...ایش!... این چرا اینجوری میکنه؟!.. بیششووور!!!
آنی مونی هنوز داره بال بالک میزنه! بلیز در یک حرکت آنتحاری_ آکروباتیک، گوشی رو بر می داره و به سرعت شماره ی" تاگوارتز آف انیمالز" رو میگیره!:
_ الو؟...تیمارستان حیوانات؟!... سلام عرض شد!... اقا ما توی سنت مانگو یه جغدینه ی خطرناک داریم!... آقا خیلی عصبیه!... داره ولدی جامعه رو چخول می کشه!... بله آقا... می یاین؟... ما منتظریم!
* دید( صدای خاموش کردن فیلیفون!)
ولدی هنوز داره صورتش رو که یه ذره خش افتاده بوده و نگاه میکنه و میگه:
_ ای بابا... صورت ما هم خش افتاد!...
بلیز میگه:
_ ارباب تصادفی شده! زیر قیمت هم همچین قیافه ی نحسیو نمی خرن!
_ کروشیو!
_ مــــــــــــــــــــــاااااااااااااااا ! ( صدای بلیز بود!)
بلا تا اون موقع آنی مونی ِ جغدینه رو باند پیچی کرده و به صورت مومیایی در آورده تا زیاد سعی در چینگ چینگ کردن و پنجول کشیدن نکنه!
** 10 دقیقه بعد**
ماموران " تاگوارتز آف انیمالز" (نکته اسم شناسی: تاگوارتز تیمارستان جاویی هست!) با رداهایی به رنگ سیاه! وارد سنت مانگو میشن و به سرعت وارد اتاق ولدی می شن و جغدینه رو می ندازن توی قفس و به سمت ساختمان تاگوارتز آف انیمالز به راه می یفتن!

شب همه خوابيده بودند به جز لرد كه امشب بر حسب اتفاق مسابقه تيم مورد علاقش بود. كلي تخمه و پفك و بند و بساط دور لرد به چشم مي خوره.
_اي ول...اين دفعه همتون سوسكيد! برو...برو...تو مي توني!
لرد همان طور كه دستانش را به هم مي ماليد اين حرف ها را زد و سپس در بالشتش فرو رفت و غرق در مسابقه شد!
اندك زماني بيش براي آرامش ولدي نگذشته بود كه صدايي بلند تر از صداي تلوزيون بلند شد:
_من يه جغدم....من يه جغدم....من يه جغدم...من يه جغدم....من يه جغدم!
ولدي كه از اين جمله متعجب شده بود سرش را از بالاي تلوزيون بالا آورد و نگاهي به آني موني انداخت كه همان طور كه در تختش تقلا مي كرد اين جملات را گفت!
_به سرش زده....جغد هم نداشتيم كه حالا داريم...البته باز از اون گشنگيش بهتره!
و دوباره سرگرم كوييديچ شد كه دوباره قضيه تكرار شد:
_من يه جغدم...من يه جغدم....من يه جغدم....من يه جغدم...من يه جغدم....من يه جغدم!
بليز در خواب گفت:
_باشه...باشه....باشه.....باشه.....باشه.....باشه!
ولدي بار ديگر نگاهي به آني موني انداخت به بدجوري تكان مي خورد. از جا بلند شد و به سمت پنجره رفت. اما با ديدن صحنه ايي وحشت زده از اتاق بيرون دويد و به سمت پرستارا رفت:
_نيمه ماهه....نيمه ماهه....اون الان يه جغدينه ميشه....خيلي خطرناكه!
يكي از پرستارا يه برانكار آورد و آني موني رو بردن!
ولدي دوباره نشست پاي كوييديچ ولي اعصابش به شدت به هم لوليده بود.
_آواداكدورا....آواداكدورا!
يكي يكي بازيكنان تيم حريف مي مردند. تا جايي كه لرد وقتي لرد به خودش آمد ديد تنها بازيكنان تيم محبوبش در زمين هستن و دارن كاپ قهرماني رو بالا مي برن!
بليز و بلا كه از صداي فرياد هاي ولدي نخوابيده بودند به اين صورت شدند!
ولدي از خوش حالي بالا پايين مي پريد و چوب دستي اش را دوباره برداشت و گفت:
_چون امشب تيم ما برد فقط چند تا كروشيو! باشه؟
و لحظه ايي بعد آن دو دوباره بروي تخت به حالت رو به قبله دراز شدند!
ولدي همان طور كه خوش حالي مي كرد ناگهان در اتاق باز شد و دكتر وارد شد!
_تو نمي دوني وقتي وارد اتاق لرد جامعه مي شي بايد در بزني؟ اكسپليارمس!
و دكي خورد به سقف و اومد پايين:
_جناب لرد اين مرگ خوارتونو ببريد دامپزشكي....من نمي تونم كاري براي يه حيوون وحشي كنم! لامسب دم به ديقه نوك مي زنه!
و به سرعت از اتاق خارج شد. ولدي به اين گونه ماند!
واقعا هم همين طور بود كه جغد نداشتن و حالا دارن! ولدي به آرامي از درب اتاق خارج شد و به سمت اتاق آني موني به راه افتاد!
و او را به اين گونه( به صورت همون آواتارش) ديد! حالا مي فهميد كه چرا هي آني موني آواتارشو عوض مي كرد!

بیرون اتاق

مونتاگ و بلا و بلیز بالاخره باند پیچی ها رو باز کردن مشستن پشت در اتاق

مونتاگ: ارباب از کی تومور داشت؟

بلا: ارباب تومور نداشت که فکر کنم بعد از خوردن اون معجون خواب تومر پیدا کرد؟

بلیز: مگه معجون تومر میاره؟

بلا : الان از یکی میپرسم

بلا از جاش بلند میشه و یه شفا دهنده رو که داره از اونجا رد میشه خفت میکنه و سوال مربوطه رو ازش میپرسه

شفادهنده بعد از مدتی خفت شدگی اعطرف میکنه که معجون تومر نمیآره

مونتاگ و بلز و بلا دارن پشت رد بحث میکنن

مونتاگ: پس اینا میخوان کجای ارباب رو عمل کنن؟

بلیز: نمیدونم این دکتره میگفت سرش رو

بلا: این دکتره آشنا نمیزد؟ خیلی شبیه جغد ها بود

بعد از این حرف هر سه مرگخوار فورا به اتاق عمل حمله میکنن
ولی اولین چیزی که میبینن باعث میشه در جا خشک بشن

هدوگ بالا سر ارباب واساده و یه چاقو تو دستشه ولی تکون نمیخوره انگار مثل سنگ شده

مرگخوار ها میرن جلو تر
یه نمه که نگاه میکنن میبینن جذبه یارباب هدوگ رو گرفته هدویگ مثل یه جغد تاکسیدرمی بالی سر ارباب واساده

ارباب

مرگخوار ها

بعد ارباب یع نیگا به هدویگ میکنه که یعنی

ارباب به مرگخوار ها دستور میده برن بیرون و چند تا شفادهنده رو پیدا کنن بیارن ارباب رو به اتاقش منتقل کنن

نیم ساعت بعد

ارباب در اتاقش مستقر شده و سهع مرگخوار هم که هنوز اثرات خشم ارباب هنوز در بدنشون از بین نرفته روی سه تا تخت دیگه خوابیدن

ولی شفادهنده ها یادشون رفته به این سه تا آمپول بیداری بزنن

ارباب داره کویدیچ نگاه میکنه غافل از اینکه امشب شب وحشت ناکی با این سه مرگخوار پیش رو داره

به دلیل باند پیچی خیلی خفن مرگخوارا لرد جامعه تا شب به راحتی جام جهانیشو نگاه می کنه و حالشو می بره!
پرستار هم سر ساعت میاد و آمپول ضد خواب سه مرگخوار بیچاره رو می زنه.ولی گویا موقع تزریق آمپول به مونتاگ دستش می لرزه و تیکه ای از باندپیچی مونتاگ پاره می شه!
مونتاگ که متوجه این پارگی می شه با تکون دادن خودش به صورتی ارزشی و به طوری که هیچکس متوجه نشه باندپیچی خودش رو مقداری شل می کنه به طوری که بتونه به راحتی دستاشو که قبلا به بدنش بسته شده بودن تکون بده.
لرد در حال نگاه کردن مسابقات جام جهانی کوییدیچ:
لرد:ایول...برو...خودشه...اه گل نزد!...آواداکداورا.
بازی کنی که توپ رو خراب کرده بود به صورت کاملا مرموزی خشک و نقش زمین می شه!
همینطور که لرد در حال نگاه کردن تی وی بود مونتاگ هم خودشو باز کرد و ناله ای خفیف سر داد:
مونتاگ:من گشنمه!
لرد با دیدن مونتاگ که دیگه کلا از باندپیچی خارج شده بود عصبانی می شه و بهش تشنج دست می ده و مثل سرعی ها می لرزه و روی زمین می افته.
مونتاگ:پرستار ، پرستار ، پرستار ، پرستار ، پرستار!!!!!!!
پرستار نفس نفس زنان وارد اتاق می شه.
مونتاگ:لرد ، لرد ، لرد ، لرد ، لرد!!!
پرستار:باب ساکت شو بیمارستانو گذاشتی رو سرت...این چش شد؟
مونتاگ:تشنج کرد ، تشنج کرد ، تشنج کرد ، تشنج کرد ، تشنج کرد!!!
صدای بلیز و بلا به صورتی کاملا نامفهوم شنیده می شه:
بلا و بلیز:اووووو...اییییییییی...آآآآآآآآآآآآآآ...اواو.....هوووووووووو!
ناگهان در باز می شه و صورت چلنگر میون چهارچوب در پدیدار می شه!!
چلنگر:اینا گفتن که سریعا عملش کنید تا لردمون از دست نرفته!
پرستار به سمت در می ره و با گفتن " ممنون " در رو می بنده و دوباره به سمت لرد میاد.
پرستار:باید عمل بشه...مغزش تومور داره!!!
ملت مرگخوار:چه توموری؟لردمون از دست رفت!
پرستار:تومور بدخیم داره!در ضمن بیماریش مسریه!
آنی مونی با شنیدن این جمله سریعا به روی تختش می پره و با سرعتی وصف ناشدنی دوباره باندی که قبلا دورش بود رو به طور کاملا سفت و محکمی دور خودش می بنده!!!
پرستار:چی شد؟
مونتاگ:می ترسم!
پرستار سرشو به نشانه تاسف تکون می ده و از در اتاق خارج می شه.
مونتاگ و بلیز و بلا:اوووو....اییییی....اووووووووووووووو!
دوباره این یارو چلنگر میاد و می گه:
_اینا گفتن که ما رو با این تنها نزارین!باید اینو قرنطینه کرد!
بعد از رفتن چلنگر در دوباره باز می شه و ایندفعه پرستار با یه برانکارد به سمت لرد میاد و با چوبدستیش اونو روی برانکارد می زاره.
دیری دیری دیری دیری....(صدای گذاشتن فیلم رو دور تند!!!)
لحظاتی بعد
یووووووووو(صدای برگشتن فیلم به سرعت عادی)
پرستار برانکارد رو به اتاق عمل می بره و لرد رو روی تخت می زاره.رو به دکتر می کنه و میگه:
_مریض آماده است دکتر!
دکتر دستکشاش رو روی پرش می کشه و آماده عمل میشه.
سپس عینکش رو روی نوکش جابجا می کنه وپس از ور انداز کردن مریض به پرستار می گه:
هدویگ:چاقو لطفا!

به دلیل ترس از ارباب لرد ولدمورت کبیر جرعت نزدیکی به اتاق عمل موجود نمیباشد

از درون اتاق صدا های خخ ... خخ..... خخ ..... به گوش میرسد

پشت در اتاق عمل بلیز و آنی مونی و بلا نشستن رو در نوشته : شفادهنده ها مشغول کارند وارد نشوید

باز هم خخ ... خخ..... خخ .....

شفادهنده یارزشی شماره 4756634 : اوی پرستار اون معجون ضد مسمومیت شماره ی 76325 رو بیار

پستار: بله قربان

لرد جامعه: خخ ... خخ..... خخ .....

دقایقی بعد همچنان عمل ادامه دارد شفادهنده ها مشغول شستشوی معدهی لرد جامعه هستند

البته در کارشان پیشرفت چشمگیری حاصل شده چون لرد جامعه به جای گفتن خخ ... خخ..... خخ ..... میگه : کریشیو ...کریشیو... کریشیو...

صدای داد و هوار شفادهنده ها به گوش میرسد

بعد از چند ساعت پراضطراب عمل لرد جامعه با موفقیت به پایان میرسد و لرد از اتاق خارج میشود
البته روی برانکارد و در هنکام عبور از محل استقرار سه مرگخوار پریشان طلسم های فجیح تقدیم ایشان میکند که باعث وارد شدن ظربات شدید فیزیکی و شیمیایی به آن سه مرگخوار میشود

شفادهنده ها لرد جامعه را در یک اتاق بسیار بزرگ بستری میکنند و میرن که یه فکری به حاله بلا وبلیز و آنی مونی بکنن

زمان: ساعاتی بعد

مکان: اتاق لرد جامعه

لرد جامعه بعد از بهبودی نصبی روی تخت اتاق خود جلوس نموده و مشغول تماشای مسابقات جام جهانی کویدیچ که از جادوگر تی وی پخش میشود میباشد

در اتاق باز میشه و سه تا تخت رو میارن تو

سه مرگخوار معلوم الحال به شکل کاملا ارزشی باند پیچی شدن فقط دم دهن و دماغشون بازه (یه چیزی عین مومیایی)

خلاصه لرد جامعه تا چشمش به این سه عنصر نامطلوب میخوره دوباره آمپر خونش میره بالا و یواش یواش به درجه ی آتشفشانی نزدیک میشه

ولی با تذکر خانوم پرستار که : اگه زیاد حرص بخوری بهت آمپول میزنم ها

بالا خره لرد جامه با یه شرط موافقط میکنه اون سه تا تو اتاقش باشن

شرط لرد: هر یه ساعت یه بار باید به این سه تا یه آمپول ضد خواب بزنید

همان شب .

بالاخره مونتاگ و بلیز سلامتیه خودشونو بدست آورده بودند و مرخص شده بودند . آن دو در حالی که بسیار خوشحال به نظر میرسیدند به سمت میز خانوم پرستار رفته بودند تا با آنجا حساب کنند .

آنی : سلام خانوم پرستار
خانومه
بلیز : خانوم پرستار ، میشه بگین چقدر باید بدیم تا از اینجای کوفتی بیایم بیرون ؟
خانومه اخمی کرد و شروع کرد با ماشین حساب ، حساب کردن .
خانومه : خوب .... انقدر که خوردنی خوردید ... مقدار زیادی آلودگیه صوتی .... ملاقات کننده های ناجور.... عجیب غریبم که هستید .... اون یارو هم الان به من خیلی بد نگاه کرد اصلا حال نکردم .... هووووم جمعا میشه 343208430
آنی و بلیز
بلیز : آنی جون خیلی وقته منو مهمون نکردیا . خودت حساب کن
آنی : اتفاقا منم الان توی همین فکر بودم .
خانوم پرستار
بلیز : نه اصلا راه نداره . من کیف پولمو با خودم نیاوردم که تو حساب کنی .
آنی : نخیرم ، عمرا یک نات هم بهت بدم
خانوم پرستار : بالاخره پول میدین یا نه ؟
آنی و بلیز :no:
خانوم پرستار نعره زد :
- پس باید انقدر اینجا کار کنین تا پولتون در بیاد
آنی و بلیز

پرستاره در هوا وشکنی زد و گفت :
- این دو تا رو ببرید اتاقا رو تمیز کنند . فکر کنم یه ماه اینجا باشند کافی باشه
بلافاصله در باز شد و دو آدم هاگرید مانند وارد شدن . ابتدا آنی و بلیز خواستند از سوراخ در فرار کرده و خود را نجات دهند اما خیلی زود فهمیدند که تلاششون بی فایده بوده .

یک ساعت بعد مصادف با زمان خوابیدن لرد سیاه .

بلیز و آنی به زور لباس کارکنان بیمارستان رو پوشیده بودند و مشغول تمیز کردن زمین ها بودند ( اونم از روش مشنگی )
بلیز : آقا این چوبدستیه من دست کیه ؟
آنی : نمیدونم
بلیز : هوووووم چه مشکوک .
بلیز : یکی هم به دفترچه خاطراتم دست زده . تو که نبودی ؟
آنی : مگه من بیکارم بیام ارزشی گویی هات رو بخونم ؟
بلیز

در همون لحظه صدای آمبولانسی از دور به گوش رسید و این بحث شیرین رو خاتمه داد .
بیییی بووووو بییییی بوووووو بیییییی بوووووو
و به دنبالش صداهای فریاد بسیاری .
- ارباب ... ارباب ....
- بجنبین بیارینش بیرون .
- ممکنه تموم کرده باشه .
- بجنبین .... اتاق عمل رو آماده کنین .

آنی و بلیز نگاهی به هم انداختند و دوان دوان از اتاق رفتند بیرون .

بیرون اتاق

شفا دهندگان همراه با برانکاردی با سرعت به سمت اتاق عمل میدویدند . عده ای از آنها سرم اون شخص رو بالا نگه داشته بودند . عده ای هم در نقش گلدون دونبال برانکارد بودند . درست در پشت شفادهندگان بلا آنها رو همراهی میکرد .
بلا : ارباب.... منو ببخش ..... خواهش میکنم ....
بلیز و آنی یه نظر به شخص روی برانکارد نگاه کردند .
بلیز و آنی : ارباب لرد کبیر ؟
لرد
بلا : ارباب ... حواسم نبودش .... ارباب .....
لرد : خخ ... خخ..... خخ ..... ( ترجمه : یه آواداکدورا مهمون منی )
بلا : نه خواهش میکنم
یکی از شفا دهندگان : سریع اتاق عمل رو آماده کنید !

بلا که از نامه لرد به شدت ترسیده بود دیگه توجهی به صدای بلیز و آنی که در حال جنگ و دعوا هستن نمیکنه.
-حالا چیکار باید بکنم؟ارباب منو به هزار قسمت مساوی تقسیم میکنه.فرار هم که نمیتونم بکنم..دستام بسته است...بسته است؟؟؟نه نیست.
درهمین لحظه بلا متوجه موضوعی میشه.شفادهنده وقتی صدای بلا رو قطع کرده بود و داروهاشو به زور به خوردش داده بود اشتباها دستهاشو باز گذاشته بود و بلا میتونست به راحتی از اونجا فرار کنه.ولی بلا هنوز هم چوب دستی نداشت و بدون چوب دستی فرار غیر ممکن بود.
در اوج ناامیدی چشم بلا به جیب بلیز افتاد که گوشه چوب دستیش از اون بیرون اومده بود.گرچه چوب دستی بلیز احتمالا به درد هیچ کاری نمیخورد ولی چاره دیگه ای نداشت.
بلا آرام آرام به تخت بلیز نزدیک میشه و چوب دستیرو از جیبش بیرون میکشه .
بلیز در خواب:نه...چوب دستش منو نخور...خودم گشنمه..فردا میخوام بخورمش.
بلا که میدونست اگه همینطوری سرشو بندازه پایین و پیش لرد بره امکان اینکه زنده برگرده صفره اول صدای خودشو برمیگردونه وبعد به فکر فرو میره.
پنج دقیقه بعد لامپ زیبایی بالای سرش روشن میشه.
-فهمیدم...فهمیدم...مگه اینجا بیمارستان نیست؟من برای ارباب یک داروی آرام بخش خواب آور میبرم که شبها راحت بخوابه و دست از سر ما برداره.
با این فکر مشغول جستجو در اتاق میشه.
-این کمد چیه؟کفش..جوراب...5000 تا چوب دستی اضافه...لباس بابانوئل..دفتر خاطرات صورتی گلدار ..این احتمالا کمد بلیزه..
و به سراغ کمد بعدی میره..
- اینجا چه خبره؟چیپس...پفک...ران سرخ شده اژدها...اینم که حتما کمد آنی مونیه..
بلا که از جستجو خسته شده با نا امیدی بطرف کشوی کوچکی که در گوشه اتاق قرار داشت میره.
-آهان..پیداش کردم..داروی ضد خارش...داروی ضدگرسنگی..(بلا تصمیم میگیره بعدا اینو به عنوان هدیه تولد به آنی مونی بده)...داروی ضد مرگخواری ...داروی خواب آور .
بلا بدون معطلی داروی خواب آور رو برمیداره و با عجله میره که اونو به اربابش برسونه...
ولی متوجه عکس اسکلت در پشت شیشه دارو نمیشه...