چیزای زیادیو تغییرمیدادم که قطعا اولیش، نحوه به تصویر کشیدن گروه هافلپافه.
تو کتاب،هافلپافیا جوری به تصویرکشیده شدن که انگار هیچ اراده ای از خودشون ندارن و فقط پیروی بقین، تو سال دوم و چهارم که هری به کمک نیاز داشت،اکثرا هری رو ول کردن و...
در حالی که با توجه به ویژگی های هافلپاف، چنین تصویری اصلا درست و منصفانه نیست!
و این که، فرد و جرجو با سدریک دوست می کردم. درسته که مثل هری و دراکو یا جیمز و سورس با هم دشمن نبودن، ولی به نظر میاد زیاد از هم خوششون نمی اومده.
[نقل قول:
ساکت بودنش به خاطر اینه که زیادی کودنه و نمی تونه کلمه ها رو دنبال هم ردیف کنه
شاید احمقانه به نظر بیاد،ولی به نظرم می تونستن دوستای خوبی باشن. سدریک می تونست برای فرد و جرج یه دوستی تو مایه های ریموس برای جیمز و سیریوس باشه.
و این که، داستانو جوری پیش می بردم که جای فرد،پرسی بمیره. نه این که ازش بدم بیاد،بلکه دوستش دارم. به نظرم اگه می مرد، فرد و جرج یکم باهاش بی رحمانه رفتار می کردن{ قبول دارم یکم زیادی مغرور بود، ولی هیچ لزومی نداشت وقتی پشیمون شده و برگشته، بهش بگن " روانی وزارتخونه پرست تشنه قدرت"! اون خودش به اندازه کافی عذاب وجدان داشت و خودشو سرزنش می کرد، دیگه لازم نبود به روش بیارن!} عذاب وجدان می گرفتن و این باعث می شد یکم بیشتر به حرفاشون فکر کنن تا به کسی آسیب نزنن.{ خودم دوستشون دارم،ولی زبونشون گاهی اوقات مثل نیش مار می موند... هرچند که می دونم منظوری نداشتن..}
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!
