من تا اخر عمر هری پاتریست میمونم و کتاباشم می خونم

من مطمینم که در اوقات فراغتم [حالا کو اوقات فراغت؟] یه سری به کتابهای هری پاترم میزنم چون قصد دارم اونا رو نگه دارم...

فکر نکنم دیگه علاقه ی چندانی به هری پاتر و کتابهاش داشته باشم چون اون موقع چیزهایی دیگه ای جای هری پاتر و اینجور چیزها رو برام پر میکنن

اکران فیلم هری پاتر و جام آتش را به همه تبریک می گویم

خودم که نه
ولی سری کتاباشو می خواهم داشته باشم تا اگه...
ازدواج کردم بدم بچه هام بخونن

خب اون موقع ديگه آدم وقت هري پاتر رو نداره!ولي خب مطمئنم كه حتي اون موقع هم بازم دوستش دارم! (اوق...!)

مسلما نه هر چیزی در جا و دوران خودش

شايد در اون موقع يادم بياد كه روزگاري منم هري پاتريست بودم ولي حتما اين موضوع به اندازه دوران كودكيم از من دور خواهد بود ...

نظر من اينه:

ممكنه مشغله و مشكلات زندگي مانع از اين بشه كه تا اين حد هري پاتريست باشم ولي ياد هري پاتر هيچ وقت از روح و روان و قلب من پاك نميشه چون باهاش زندگي كردم
و تا آخر عمر فراموشش نميكنم

بعضی وقایع در زندگی انسان هستند که حتی اگر فراموش شن بر روحیات، اعتقادات و رفتار ما تاثیرات دائم می گذارن.

وقتی من 40 ساله بشم اینقدر گرفتاری و مسائل مهمتر پیش خواهد اومد که فکر نمی کنم فرصت کنم که یه نگاه کوچیکم به کتابا بکنم. اما تاثیرات آگاهانه یا نا آگاهانه کتاب همیشه با من خواهد بود. مثلا اگه یکی مثل دامبولدور را پیدا کنم همه وجودمو صرف یاد گرفتن ازش و کمک بهش می کنم؛ مثلا از آدمای هم تیپ فاج یا امبریج نفرت خواهم داشت؛ با امثال والدمورت خواهم جنگید و ... .

مهم هم همینه که ما تو دنیای واقعی هم بتونیم از اون چیزایی که تو کتابا یاد گرفتیم استفاده کنیم. جادوی واقعی این کتابها هم همین تاثیرات خواهد بود.