Chapter 1
THE BOY WHO LIVEDفصل اول
پسری که زنده ماندتا آخر فصل اول رو با تمام جزئیات که به پایان برسونید، دو قسمت اطلاعات ویژه و جدید از رولینگ دریافت خواهید کرد.
نقل قول:
ترجمه مورد اول انجام شده قبلا. این بار به مورد دوم یعنیNumber Four, Privet Drive / "خیابان پریوت درایو، شماره چهار" می پردازیم:
خیابان پریوت درایو، شماره چهارافکار جی.کی.رولینگنام خیابانی که دورسلی ها در آن زندگی می کنند، بر میگردد به زیادترین گیاهی که در آن اطراف است یعنی گیاه برگ نو( گیاه برگ نو در زبان انگلیسی Privet میشود. ). پرچین مرتبی در اطراف بسیاری از باغ های انگلیسی نیز از این گیاه تشکیل شده است. من حومه نشینی و حصارکشی را با هم دوست داشتم، دورسلی ها که به طور کوته نظرانه ای در طبقه متوسط قرار داشتند به طور قطع می خواستند خود را از دنیای جادوگری جداکنند. نام منطقه آنها" لیتل وینگینگ" است که باز هم کوته فکرانه و نفرت انگیز است چون " وینگینگ " در انگلیسی بریتانیایی در زبان محاوره ای معنای غرولند و ناله است.
اگرچه من با توجه به موقعیت شغلی عمو ورنون که رییس شرکت بود خانه آنها را جادار و بزرگ توصیف کرده بودم، اما هر وقت در باره آن مینوشتم ناخدآگاه دومین خانه ای را که در کودکی در آن زندگی در ذهنم مجسم می شد که بر عکس خانه دورسلی ها، خانه ای نسبتا کوچک و سه خوابه بود که در حومه "وینتربورن" نزدیکی "بریستول" قرار داشت. من برای اولین بار وقتی متوجه این موضوع شدم که وارد خانه شماره چهار، پریوت درایو که در استودیو " لیستون " ساخته شده بود، شدم و متوجه شدم که دقیقا مانند خانه قدیمی خودم است. محل انباری زیر پله و محل هر اتاق دقیقا مثل خانه قدیمی خودم بود. من هیچگاه خانه قدیمیم را برای طراح صحنه، کارگردان یا تهیه کننده توصیف نکرده بودم و این یکی از تجربیات غم انگیزی بود که ساخت فیلم های هری پاتر برای من رقم زد.
بدون هیچ دلیل قانع کننده ای، هرگز عدد چهار را که همواره برای من عددی شوم و زمختی بود را دوست
نداشتم. برای همین این عدد را بر روی در خانه دورسلی ها چسباندم.