شومینه، افکار، تاریکی، قهوه، بی تردید، چوبدستی، پیچیده، قرمز، لبخند، گرما
__________________************___________________
بر روی مبل جلوی شومینه نشسته بودم و یک لیوان قهوه مینوشیدم . به شعله های قرمز آتش نگاه میکردم . منو یاد سالن اجتماعات گرفیندور می انداخت ،گرمای شومینه لذت بخش بود و احساس خوبی به من میداد . ناگهان با صدای ترسناک و عجیبی که از بیرون خانه به گوش میرسید از جا بلند شدم . بی تردید در آن لحظه افکار پیچیده ای به ذهنم رسید . به کنار پنجره رفتم و به بیرون نگاه انداختم . تاریکی همه جارا فرا گرفته بود . با کمی دقت متوجه شدم بین گروهی از مرگ خواران و چند تن از اعضای محفل در گیری شدیدی به وجود آمده . سراسیمه به بیرون خانه رفتم تا به کمک افراد محفل بروم . چوب دستی را از شنل بیرون کشیدم ، و با طلسمی که به اجرا درآوردم توانستم مرگ خواران را از آنجا دور کنم . فریاد زدم همه سالمن ؟ خوب که دقت کردم دیدم یک نفر نقش زمین شده ، به بالا سر آن فرد رفتم . آن فرد در حالی که کشته شده بود لبخندی بر لب داشت ، در آن لحظه نفرت تمام وجودم را فرا گرفت بود ، همان جا باخودم پیمان بستم انتقام این افراد کشته شده را از ولدمورت و افرادش بگیرم...

تأیید شد!
قبل از علائم نگارشی فاصله لازم نیست.
موفق باشی.