سلام سلام حالتون چطوره؟
معرفی به این صورت یه جورایی مثل تعریف از خود به یه شیوه‌ی نادرست می‌مونه پس واقعاً نمی‌دونم چی بگم که هم معرفی کرده باشم هم اینطوری نباشه.
بیشترین تعریفی که تا الان از آدم‌های مختلف شنیدم، باهوش بوده.
شجاع نیستم با اینکه گاهی بهم می‌گن ولی اگر هم کار شجاعانه‌ای بکنم به معنی این نیست که نمی‌ترسم. بلکه دارم از درون خودمو خیس می‌کنم صرفاً نمود بیرونی نداره.
با اینکه گاهی خیلی زیاد می‌تونم حرف بزنم و همه چیو بگم اما چندان اهل بروز دادن نیستم و بیشتر گوش می‌دم تا حرف بزنم.
البته زیاد حرف می‌زنما خیلی زیاد. منتها راجع به خودم نیستن.
قبل از اینکه بیشتر از این پرحرفی کنم و فلسفه‌ی زندگیمو بچینم گروهبندیم کنید ممنون.

-هیچ معلوم هست از دیروز تا الان کجایی؟ اعصاب نذاشتی برامون.
وقتی تنها جوابش فقط گریه‌های بیشتر بود، ادامه داد:
-واقعا فکر فرار به سرت زده بود؟ اونم با پرواز کردن؟ یه کدوحلوایی بهتر از تو بلده نقشه بریزه.
در حینی که داشت دستمال چهارمش را برمی‌داشت تا مثلاً اشک‌هایش را پاک کند با نیشخندی گفت:
-اوه واقعاً؟ چرا یه سر به بانک نمی‌زنی تا ببینی چند گالیون تو حسابت داری؟
لبخندش عریض‌تر شد و با صدای پاقی ناپدید شد.



جالب بود! خیلی خوب نوشته بودی. نمیتونم ایرادی ازت بگیرم.
پایان غافلگیر کننده‌‌ای داشت. واقعا خوشم اومد.

تایید شد!

مرحله‌ی بعد: گروهبندی!