نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
نسخه موبایل
برای شروع پست معمولی 256 خوبه؟
لرد صد و هشتاد درجه چرخید و با آشکار کردن نهایت ابهت خویش چشم غره ی بسیار مخوفی به افق رفت!
آن دور دورها در افق ابری بارید و ترس افق را نمایان ساخت و گویا با زبان بی بانی می گفت:صورت مرگخوارات مال خودت!
بلاتریکس در حالی که با استفاده از لگد به شکم و گاز گرفتن انگشتان و کندن آن ها جنازه ی هوگو را از دست دافنه درآورده بود،گفت: دختره موذی!اگه جنازه هارو نمینداختی تو آب الآن هر کی یه جنازه واسه خودش داشت!سر جنازه این موهویجی آبدارچی دعوا نبود!
اما پیروزی لودو دوامی نداشت چون اما،همچون مادری خشن و عصبانی،قاشقی از غذاهایش را درون حلق لودو فرو کرد و هنگامی که لودو مشغول تخلیه غذا از معده اش بود جنازه ی هوگو را برداشت و در دیگی گذاشت!
میدونم بیشتر میشد کشش داد.اما طولانی میشد.(گفتم خسته نشید برام اینو بنویسید.)
تام ریدل میره و میره و میره و میره و همین جوری میره و میره. هوا آفتابی بود و تامی(!) هم داشت به خورشید نگاه مییکرد تا ثابت کنه از پس همه چی بر میاد که خورد به یک دیوار.ناگهان سری از سوراخ وسط دیوار در اومد وگفت:
من وزیر آینده هستم و تاییدم.در ضمن این دوتا شعار هم اصلا واسه هوکی و مورف نبوده.من خودم درستش کردم.میخوام رد بشم.
لب و لوچه دلورس آویزون شد و گفت:
-مستر معما، یکی از خبرنگاران من میخواد باهاتون محاسبه، ببخشید، مصاحبه کنه.البته شما میتونین این دیوار رو دور بزنین.
تام ریدل گفت:
-اول باید بگم که من تا نفهمم شما تو کدوم بیمارستان کار میکردی و کفشات رو از کجا خریدی؛ به چیزی جواب نمیدم.
و تام باز هم در آن برهوت راه رفت و راه رفت و راه رفت * تا این که یادش اومد میتونه آپارات کنه!
تام با خوشحالی در خانه ریدل را به صدا در آورد
تام با خوشحالی در خانه ریدل را به صدا در آورد.بعد با راهنمایی بلاتریکس به اتاق لرد رفت.تام در را بست و گفت:
لرد ولدمورت چشمانش را ریز کرد، به طوری که او را متفکر و شکاک جلوه میداد.
لرد ولدمورت به آرامی از صندلی چرمیش بلند شد و به سمت طاقچه ای روی دیوار اتاقش رفت.
-پسر بابا!میدونستم روی بابا رو زمین نمیندازی...چقد بابایی دوست داره!
لرد ولدمورت یک پرونده از روی صندوقچه ی روی طاقچه برداشت و به جای اولش برگشت. همان طور که به اسناد نگاه میکرد رو به پدرش گفت:
پدر جان شما به اون استخون های پوکت اعتماد کردی رفتی کاندید شدی، یا به خون جادوگریی که نداری؟
-یعنی در اصل شما باید از مورفین اجازه بگیرین!...اگه اجازه داد اونجا موقتا تا پایان انتخابات میشه ستاد شما!
ارباب شوخی شوخی ورمیداره 7 تا هورکراکس درست میکنه، یه آدم خوارو آشپز مخصوصش میکنه، همه ی مرگخوار هاشو از روی سرسره ی آماندا سر میده، یه اتاق تو شیروونی خونه ی ریدل بهت میده که طبقه ی هشتمه، بعد میاد برای اینکه تو سختت نباشه میبرتش هشت طبقه زیر زمین،
دیالوگ آخر تام و پایان پستتون خوب بود.جواب لرد و حتی تلاش احتمالی تام برای راضی کردن لرد رو گذاشتین به عهده نفر بعد.
ناگهان همه به اتاق لرد ریختن ولی بعد با چند طلسم به بیرون پرتاب شدند!لرد در اتاق را می بندد و به مگس نگاه می کند: لودو، لودو بلند شو فیلم بازی نکن.
و لودو روی شانه لرد می شیند و می گوید: کی زد تو سر من؟
لردخیله خب پاشو.
- وینسنت خر!
ناگهان کسی در می زند.
- کیه؟
- منم سرورم بلاتریکس.
- بیا تو ببینم چی کار داری.
بلا با غرور همیشگی وارد می شود و میگوید: خوشحالم که حال مگس خوب است.
- بلا یعنی برای تو شونه ارباب که درد می کنند مهم نیست؟
- چرا البته حالتون بهتره؟
- بلا یعنی واقا فکر می کنی شونه اربابت با یک ضربه معمولی زخمی میشه؟
- نه...نه البته که نه - کارتو بگو. - ارباب با کراب چی کار کنیم؟
- فعلا زندونی باشه تابعد.
- بله ارباب با اجازه.
و بلاتریکس با اجازه لرد خارج شد.
- من ابمیوه می خوام!
)
خانه ی ریدل
بیل رو به پرسی زمزمه کرد: پرسی زنتو جمع کن... پرسی؟ پرسی؟!
بعد صدایش را صاف کرد و گفت: پنه...آببخشید خانم جان در را باز نمی کنی؟ ما کارو زندگی داریما هو! -نه... پرسی...این تو نیستی
ایوان با دوشاخ روی کله اش پرسید: بازی؟! چطوری؟
-ببین وایسا برم تو گیما... اهان چی می خوای؟ نیدفوراسپید، کشتی کج، فیفا؟
-هان؟؟؟ یه ذره بازی که اشکالی نداره. نارسیسا نمی فهمه
