معلومه آلبوس دامبلدور نه لرد ولدمورت نه آلبوس دامبلدور نه ...خوب به كارو زندگي مردم چي كار داري به كار خودت برس

خب معلومه!آلبوس دامبلدور
چون هم تجربه ی بیشتری از ولدمورت داره هم قدرتی داره که ولدمورت نداره که هممونم میدونیم که اون چیه!
در ضمن فکر میکنم دلیل ترس ولدمورت از دامبلدور کمی هم مربوط به خاطرات بچگیشه یعنی اون زمانی که تو یتیم خونه ی مشنگا بود و قدرتی نداشت و به یاد آوردن اون خاطرات برای ولدمرت یه جور نقطه ضعفه
انجام ندادن جادوی سیاه توسط دامبلدور هم دلیل بر نتونستنش نیس

ااااام....خوب صد در صد دامبلدور.اگه ولدمورت قوی تر بود از دامبلدور نمی ترسید که....
دوستان مرگخوار،از قدیم گفتن حقیقت تلخه...

بابا جمع کنید این حرف ها رو!این که دیگه پرسیدن نداره!فقط یه جلدوگر قدرتمند وجود داره اونم لرد ولدمورت کبیر هستش!

خب معلومه كه لرد كبير از اون دامبلي بهتر بود . نياز به گفتن دليل نيست ديه ! لرد كبير طلسم هاي سياهي رو انجام داده كه حتي دامبلي ، توي خواب هم نميتونسته اون ها رو تصور كنه !

*******************دامبلدور***************
چون تام همیشه از دامبلدور می ترسیده و خواهد ترسید و چون دامبلدور قوی تر و باهوش تر از تام بود...

دامبلدور قوی تره.دامبلدور هميشه عاقل تر از ولدمورت بوده.ولدمورت هميشه از دامبلدور می ترسيده اما دامبلدور چه طور؟اون اينقدر در مقابل ولدمورت اون قدر خونسرد بود كه انگار داره با دوستش قهوه می خوره.دامبلدور نه تنها از ولدمورت نمی ترسيد بلكه از مرگ نيز نمی ترسيد.اما ولدمورت هم از دامبلدور می ترسه هم از مرگ.

من نمی خوام تعصبی نگاه کنم ولی به نظر من دفاع بهترین حملس ، توی حمله ولدمورت ورداش کاری تره و لی دامبلدور تو دفاع.ولی وتی یه دفاع خوب کار کنه می تونه حمله رو خنثی کنه .پس در نتیجه دامبلدور بهتر عمل می کرد

خوب معلومه كه آلبوس دامبلدور قوي تره.
البته بايد حساب سنش رو هم بكنيد دامبلدور دو برابر ولدمورت سن داشت و استاد اون هم بود.و چون خيلي پير بود ديگه نميتونست مثل سابق از پس جادوگرهاي سياه بربياد

اگر قوی بودن یعنی سرنوشت نا معلوم و آینده ی مبهم یک کودک با قتل پدر و مادرش بله! ولدمورت قوی است. اگر قوی بودن یعنی حسرت محبت تا امتداد پوست آدامس های بادکنکی دروبلزی که کودکی را تا انتهای تنهایی پیش می برد بله! ولدمورت قوی است.اگر قوی بودن یعنی تاریکی مطلق و وحشت و یاس یک زندانی تا بدل شدن به سگی مجهول و طالع نحس فرزند خوانده اش بله ولدمورت قوی است!
اگر قوی بودن یعنی وحشت از دیدن مجدد عکس های محفلی متلاشی شده که باقیمانده ی خاطرات آدم هایش عضو های تکه تکه شده و خون های به جا مانده بر دیوار هاست، ولدمورت تا این حد قوی است!
اگر قوی بودن یعنی تجمع چاپلوسان،متملقان،حیله گران و نیرنگ بازان زیر پای قدرت،به عنوان خادمان وفادار به عنوان مرگ خواران بله ولدمورت قوی است! و در نهایت اگر قوی بودن ابزاری باشد برای شب های بی ستاره و خواب های فراری انسان ها ولد مورت ارباب شب و قدرت است...
اما آلبوس دامبلدور....که محاسن سفیدش مظهر سپیدی صبح است و سکوتش سمبل خرد است، به عنوان انسانی خاکی و صاحب انواع قدرت های جادویی،کسی است که در عین قدرت ضعیف است.ضعیف بخاطر اقرار به ضعف!!!و در دنیایی که شر و خیر در نبرد همیشگی هستند، مبارزه با تاریکی را همان قدر مهم می داند که سرنوشت غول زاده ی جنگلبان را.سرنوشت آدم ها را همان قدر سفید می خواهد که امنیت فایرنز را ! سپر مدافعش ققنوس است یعنی اندیشه ی مبارزه با یاس دیوانه ساز ها را در امیدی می بیند که ققنوس شادی از خاکستر سال های رنج آن جامعه زاده شود. و رویا و آرزویش در آن آیینه ی نفاق انگیز جورابی پشمی بود و دانشش به اندازه ی زبان موجودات دریایی و بزرگی اش به اندازه ی بارانی از تیر سانتور ها و همسرایی مردم دریایی به عنوان ادای احترام مرگ او...
در دنیای دو قطبی خیر و شر گاهی قدرت تا غلبه ی ولدمورت ها پیش می رود.گاه روز ها.گاه ماه ها.گاه سال ها، اما نه همیشه...به قوا رونان سانتور همیشه بی گناهان اولین قربانیان هستند... گاه قدرت تا قربانی کردن همه ی بی گناهان پیش می رود. اما گاهی نیز قدرت آن حقیقت کوچکی است که در پوست آدامس هایی جلوه گر می شود که خبر از امید به آینده ای روشن می دهند.پس دامبلدور از ولدمورت بزرگ تر است.و گاه بزرگی به بهای سخره ی قدرت و قدرت نمایی پیش می رود!


_____________
امتیاز شما :5 از 5