نجینی علی رغم اینکه تغییر شکل داده بود، با صدایی که بیش از صدای انسان ها به هیس هیس شبیه بود پاسخ داد:
- یک چیز خاصــــ پدر ! چیزی که به یادشــــون بیاره شما کی هســــتید!یک چیز مخوف !

لرد که از توصیفات نجینی لذت میبرد کمی به طرف دخترخوانده اش متمایل شد.
- مثلا چی پرنسس من؟

صدایی ملایم که طنینی شوم داشت، پاسخ ولدمورت را داد.
- چیزی مثل آتش سرورم!

لرد که نخست از به هم خوردن خلوتش با نجینی عصبی شده بود، به سمت گوینده برگشت که روی هره باریک پنجره نشسته بود! بخاطر پیچک های تیره تا لحظاتی هویت گوینده معلوم نبود، اما چندی بعد، وقتی گربه وحشی سیاهی که چشم های زردش، بوی مرگ میدادند، از پنجره وارد اتاق شد، لرد آگاهانه سری تکان داد.
- مورگانا؟

پیکره سیاه پوش از بین پنجره پایین پرید و به حالتی اشرافی و باشکوه در مقابل سرورش تعظیم کرد.
- گوش به فرمانم ارباب !

صدای لرد جدی به نظر میرسید اما لحنش آزرده بود.
- اینجا چه غلطی میکنی عجوزه؟

مورگانا خم به ابرو نیاورد و پاسخ داد:
- خدمت میکنم!

- فعلا که خلوت ما رو به هم زدی !

مورگانا سرخ شد.
- متاسقم اما از اونجایی که حدودا نیمه شبه و شما باید برای حضور در سازمان حاضر باشید و ضمنا سوژه لباس هم خیلی کش پیدا کرده، لازم دیدم خودمو تلپ کنم این وسط!

لرد با چوبدستی اش بازی میکرد.
- خوب حالا که تمرکز همایونی ما رو به هم زدی مجددا بگو ببینم چی گفتی؟

مورگانا تعظیمی کرد که کمی کمتر از قبل باشکوه بود!
- گفتم آتش سرورم !

- منو مسخره کردی مورگانا؟ مگه صاحب معدن زغال سنگم که خودمو سیاه کنم برم وسط سازمان؟ مگه من عموی بابانوئلم؟

مورگانا چشم هایش را چرخاند!
- ارباب اونی که شما میگید زغال سنگه. اون بخت برگشته هم عموی بابا نوئل نیست! اسمش حاجی فیروزه! هرچند نمیفهمم شما اونو از کجا میشناسید. در هر حال منظور من این نیست! منظور من یه لباس از آتشه! آتش واقعی مثل این!

و چوبش را بالا گرفت تا نشان دهد. ولی طاقت لرد تمام شده بود.
- روی من چوبدستی میکشی؟ گستاخ؟ کروسیو!

مورگانا پیچ و تاب خورد.
لرد که حوصله اش سر رفته بود و جو را خیلی جدی حس کرده بود غرید زود باش!
- بابا چوبدستی کجا بود چرا توهم زدی سرورم؟ میخوام لباسو نشون بدم !

و بعد در حالی که میلقوید( یعنی تکان میخورد) ایستاد و چوبش را به طرف خودش گرفت و چند جور ورد پشت سر هم زمزمه کرد.پیراهنی که به نظر می رسید از آتش باشد و شعله میکشید روی تن مورگانا ظاهر شد!
نجینی که از خود شیرینی مورگانا بدش آمده بود گفت:
- ولی این که زنونه اس!

و مورگانا با لحن ناظم مدرسه جواب داد:
- چون من یک زن هستم!

لرد به لباس خیره شده بود گفت:
- میتونی این زلم زیبوهای دور و برش رو حذف کنی و یک چیز مخوف ازش دربیاری؟

جوری گفت زلم زیمبو که مورگانا غر زد:
- الان به نظرتون من لونا لاوگودم؟

احساس میکرد بهش توهین شده! لرد او را زیر نظر گرفت:
- میخوای به یه شیوه باشکوه بکشمت؟ جوری که بهت توهین نشه؟

مورگانا به طرز غریبی احساس ترس کرد.
- ام...راستش حالا که فکر میکنم، ترجیح میدم بهم توهین بشه!

لرد چشمهایش را چرخاند.
- خوبه!

وقتی طلسم های مورگانا به پایان رسید ، ردایی روی تن لرد ظاهر شد که پس از چند دقیقه لبخند را روی لبهای لرد ظاهر کرد. مورگانا گفت:
- لازمه بگم که این لباس، هر وقت عصبانی شید آتیش هم پرت میکنه سر خود!

چشمان لرد برقی زد و چند لحظه بعد شراره های آتش دست مورگانا را سوزاند و فش فش ساتین را هم در آورد.
- خوب من الان چه گناهی کردم آخه؟؟ ما اینجا تضمین جانی نداریم آیا؟

هنوز لرد جواب نداده بود که صدای تلق تلوقی از پشت در شنیده شد! و بعد صدای تق تق در که عملا بی فایده به نظر میرسید! لرد غرید:
- کیه؟

- ایوانم سرورم! اسکلت!

- بیا تو!

هنوز ایوان کامل وارد نشده بود که هدف طلسم لرد قرار گرفت.
- به کدام جهنم دره ای گریخته بودی؟ نمیگی ما دلمان تن... اهم ما که دل نداریم..... نمیگی نگر.... ای بابا ما که نگران نمیشویم!!!! اصلا هرچی ؟ کدام گوری بودی؟

ایوان تلق تلوق کنان گفت:
- عرض میکنم ارباب ! اما چیزی که اومدم الان بگم مهمتره ها!

لرد آتشی به طرفش پرت کرد.
- بگو!

- اهم... از سازمان ملل جادوگران... درست گفتم اسمشو اصن؟؟؟ حالا هر چی! از اونجا براتون احضاریه فرستادن!
لرد:
- احضاریه؟

- اهم نه چیزه... ابلاغیه!

مجددا لرد:
- ابلاغیه؟

ایوان:
- ممم اینم نبود؟ خوب اطلاعیه اصن من چه میدونم ! فقط گفتن موقع اومدن باید با خودتون یه هئیت همراه بیارین!!

لرد.. نجینی ... مورگانا:
- هئیت همراه؟

چند لحظه بعد پرنسسشون(!)به همراه یکی از مرگخواران منفعلِ بی نام و نشان در حالی که نجینی پونه به سر را از تاج سرش پایین میگذاشت؛بوسه ای بر نزدیکی پای لرد نشاند.
نجینی هیس هیس میکرد.چهره لرد در هم پیچید:
-کدوم مرگخوار احمقی این پونه ها ر...
با یاد آوری موضوعی سخنانش را بلعید.به طور بسیـــــــــــــــــــــار طبیعی صدایش را صاف کرد و محض آرام ساختن جو کروشیویی رها کرد.هیس هیس نجینی شدت گرفت.لرد با خشم رو به مرلین کرد:
-سریع یه آیه ای،چیزی!میخواهیم هیچ کروشیویی به پرنسسمان بر خورد نکند.
همان طور که مرلین مشغول نازل کردن آیه بود،لرد رو به مابقی مرگخواران منفعل و غیر منفعل کرد:
-بیرون!
و بازهم محض تظیم شرایط جوی(!)چند کروشیو ی بی هدف رها ساخت!
ملت مرگخوار که صحنه را ترک کردند؛لرد رو به نجینی کرد:
-دخترمان!تغییر شکل بده!
نجینی هم با هیس هیسی رضایت آمیز تغییر شکل داد.با ناز مژه ای به هم زد.ولدمورت با بینی چین خورده،گفت:
-چطوریم دخترمان؟لباس شایسته ماست؟!
نجینی اخم شیرینی کرد:
-هیچ لباسی شایسته بابایی من نیست!
ولدمورت بادی به غبغب انداخت:
-حق با پرنسس ماست!خب؟!
-معلومه که نه!
اخم های لرد در هم شد:
-نه؟!؟!
نجینی که کمی از این پدر مهار نشدنی ترسیده بود؛گفت:
-من میگم یه لباس خاص...شاید یه لباس عجیب...یه لباسی که...
لرد چشمهایش را ریز کرد:
-منظورت چیه،نجینیِ ما؟

بعد از رفتن اونا، لرد دوباره لباسو بالا می‌گیره و شروع به ورانداز کردنش می‌کنه.

- نجینی! بیشتر دقت کن، مطمئنی نمی‌پسندی؟

نجینی با فش‌فش‌های تهدید آمیزی از لباس فاصله می‌گیره و به دورترین نقطه از اتاق می‌خزه. لرد که همچنان حس می‌کنه لباس شیک و زیباییه، جلوی آینه ی قدی‌ای می‌ایسته و خودش رو در حالی که لباسو به تن کرده تصور می‌کنه.

- واقعا برازنده مون نیست؟

نجینی که از ابتدا مخالفت خودش رو اعلام کرده بود و برای بیشتر نشون دادن ابراز نارضایتش به سمت در حرکت می‌کنه، دمشو عقب می‌بره و محکم به در می‌کوبه. در می‌شکنه و نجینی فش‌فش‌کنان از رو در کنده شده رد می‌شه و می‌ره!

لرد که همچنان یه چشمش به لباس بود و علت این رفتار نجینی رو درک نمی‌کرد، با بیخیالی شونه‌هاشو بالا می‌ندازه و می‌گه:

- لباس بهتر می‌خریم خب!

لرد اینو می‌گه، اما این گفته ش مانع از این نمی‌شه که نخواد جیبای لباسو خالی کنه و ببینه چیز به درد بخوری توش پیدا می‌شه یا نه.

- شامپو ایوان؟ در فرصت مناسب اینو تحویل اسنیپ می‌دیم.

همینطور که لرد مشغول بیرون ریختن محتوای لباسه که اصلنم نمی‌فهمه چرا باید یه لباس نو این همه خرت و پرت توش باشه، چیزی توجهش رو جلب می‌کنه.

- هممم؟ پونه؟

رز ویبره کنان از در شکسته عبور می‌کنه و وارد اتاق می‌شه.

- وای من شنیدم تو یه کشوری به اسم ایران یه ضرب المثل هست که می‌گه مار از پونه بدش میاد دم خونه ش سبز می‌شه! پس واسه همینه نجینی ازتون می‌گرخید؟ اصلنم ربطی به دنیای مشنگا نداره، یه چیز طبیعی و علمیه حتما خب!

لرد پونه‌هایی که مسلما جاش هرجایی باید می‌بود جز تو این لباس رو از پنجره می‌ندازه بیرون و بعد رو به رز می‌گه:

- ضمن واگذاری مجازات تو به خاطر وارد شدن به اتاقمون بدون در زدن ...

لرد بی توجه به نگاه رز که رو درـه بی در متمرکز شده ادامه می‌ده:

- پرنسسمون و یکی از مرگخوارا رو صدا بزن بگو بیان. بالاخره یکی باید تاوان حضور این پونه‌ها نزدیکی ـه نجینی رو پس بده. مطمئنم این بار پرنسسون دلیلی برای رد لباس پیدا نمی‌کنه.

خلاصه:

قراره روز تولد لرد به نام "لرد ولدمورت مذگان" نامگذاری بشه.این مصوبه از دیوان عالی هم عبور کرده و رسمی شده و قراره که لرد در صحن علنی سازمان ملل جادوگری شرکت کنه و این اتفاق رو رسمی کنه. لرد مشغول آماده کردن مقدمات و لباس و متن سخنرانیش می شه.
مرلین که مسئول آماده سازی لباس لرد هست، بعد از چند تلاش نافرجام از جمله لباس تغییر رنگ پذیر و کت و شلوار دومادی، آیه ای نازل میکنه که مغازه ها شب باز باشند تا بتونه لرد رو به مغازه ردا فروشی ببره و از اونجا لباس تهیه کنه. اما وقتی به مقصد مغازه آپارات میکنند، با قفل آهنی بر روی درب مغازه مواجه میشوند.لرد از مرلین لباسی از پوست او می خواهد مرلین هم بخاطر نجات جانش ردای برای لرد ضاهر می کند

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مرلین که از دیدن لبخند لرد امیدوار شده بود همینطور ادامه داد در ظمن این ردا از زرات یون نانو پلاسما درست شده که در تناسب اندام به شما کمک می کند
می خواهید امتحان کنیند؟
لرد لباس را از دست جادوگر پیر می قاپد و از مار محبوبش یعنی همان دخترش می پرسد :(دخترم نجینی جان نظر تو چیست ؟)نجینی با چشمانش که در تاریکی شب می درخشد به لرد می فهماند که نپسندیده لرد که عصبانی شده دستی بر سر دخترش می کشد و کورشیویی به سوروس و مرلین هدیه می کند و با ابهت تمام فریاد می زند :(شما دوتا یا هرچه سریع تر برایم لباسی تهیه می کنید یا به سر نوشت آلبوس پیر دچار می شوید.) تا و قتی حاضر نشده نبینمتان نجینی هم که عصبانی شده حرف های پدرش را تکرار می کند سوروس و مرلین که ترسیده اند مانند پوزپلنگ شروع به دویدن می کنند نجینی هم که حوصله ندارد به گوشه ای می خزد پس از تغییر شکل به انسان با پدرش به مغازه ها خیره میشود

خلاصه:

قراره روز تولد لرد به نام "لرد ولدمورت مذگان" نامگذاری بشه.این مصوبه از دیوان عالی هم عبور کرده و رسمی شده و قراره که لرد در صحن علنی سازمان ملل جادوگری شرکت کنه و این اتفاق رو رسمی کنه. لرد مشغول آماده کردن مقدمات و لباس و متن سخنرانیش می شه.
مرلین که مسئول آماده سازی لباس لرد هست، بعد از چند تلاش نافرجام از جمله لباس تغییر رنگ پذیر و کت و شلوار دومادی، آیه ای نازل میکنه که مغازه ها شب باز باشند تا بتونه لرد رو به مغازه ردا فروشی ببره و از اونجا لباس تهیه کنه. اما وقتی به مقصد مغازه آپارات میکنند، با قفل آهنی بر روی درب مغازه مواجه میشن.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

- ارباب، میگم چطوره شما یه دور توی کوچه بزنین تا من برم و ببینم چه مشکلی توی بخش ابلاغ آیات ایجاد شده که اینا هنوز باز نشدن!

- صبر ما خیلی کمه مرلین! باید هر چه سریعتر برای این مشکلی که درست شده یه راه حل پیدا کنی وگرنه میتونیم از پوست خودت لباس تهیه کنیم و مطمئنیم که هیچ کسی تا به حال لباس از پوست پیامبر نداشته!

- ارباب، مطمئنا دلتون نمیخواد که از یه پوست پر چین و چروک...

- ساکت شو مرلین! همین الان فکری به ذهنمون رسید! مگه تو مرگخوار ما نیستی؟ و مگه تو قول ندادی به ما وفادار باشی؟

- بله لرد سیاه، من همیشه در خدمت شما خواهم بود!

- پس همین الان امر میکنیم که از پوستت برای ما لباس تهیه کنی و هیچ اهمیتی نداره که چطوری میخوای این کار رو انجام بدی!

مرلین در حالیکه سعی میکرد تمام ارتباطات معنوی و مادی خودش رو حفظ کنه و با استفاده از تمام قدرت های درونش، یه راه حلی برای این مشکل پیدا کنه، آروم آروم از دید لرد سیاه مخفی شد و لرد را در حالیکه با نجینی در مورد لباس ِ پوست پیامبری جدیدش بحث میکرد، تنها گذاشت.

- اگه اینطوری بمونه، مطمئنا جون خودمو از دست میدم، باید به فکر یه لباس جدید باشم.

پیرمرد ِ جادوگر سعی داشت با استفاده از تجربیات چند هزار ساله ش راهی برای خروج از مخصمه ای که گیر کرده بود، پیدا کنه. با روشن شدن هوا و بیرون اومدن آفتاب، مرلین پیش لرد و بقیه ی مرگخوار ها برگشت تا چیزی را که پیدا کرده بود به آنها نیز نشان بدهد.

- ارباب، من به جای پوست بی ارزش و پر چین و چروکم که حساسیت زا هم هست و کلا به هیچ دردی نمیخوره، این رو به شما تقدیم میکنم.

مرلین با اشاره ی دستش، ردای سیاه ِ متالیکی رو در برابر چشمان لرد و مرگخواران ظاهر میکنه.

- ارباب، این ردا از ابریشم خالص اِلفی ساخته شده و برای پوست شما نهایت سازگاری رو داره و همینطور کلاهی که روی اون هست باعث میشه که شناخته نشین و به مخوفیت شما اضافه بشه و همونطور که میبینین جیب های متعددی داره که میتونین هر چی رو دوست داشتین توش قایم کنین و طلسم گسترش نمودار نا پذیر هم روی اونها اجرا شده و هزاران جایزه ی نقدی و غیر نقدی دیگر!

لرد سیاه نگاه خریدارانه ای به لباس میکنه و لبخندی روی لب هاش پدیدار میشه.

مرلین خس خس کنان از پله ها بالا می آمد ... به هر حال ۱۸۴۲ پله برای پیرمردی به سن او بسی سنگین و زیاد بود ... حتی عصای کج و معوجش هم کمکی به او نمیکرد ... از لا به لای ریش نقره ای اش ، عرق شرره می کرد .
بالاخره به در اتاق لرد کبیر رسید . تا این صدم ثانیه ، لرد به تعداد موهای سرش در دوران جوانی ، لباس رد کرده بود و این لباسی که هم اکنون در دست مرلین بود ، لباسی بود که دیگر پیامبران سیاهی با نیرو های شر و تاریکی درست کرده بودند . مرلین با خودش شرط بسته بود اگر این هم رد شود ، با دستان خودش ریش هایش را بکند .
قبل از اینکه در بزند ، در خود به خود باز شد . اوف به فضای وهم آلود اتاق وارد شد و در را همانطور که نگاهش به جلو بود ، بست . کمی جلوتر رفت اما کسی در اتاق نبود . مرلین دستش را دراز کرد تا صندلی لرد را بپرخاند که دستی به شانه اش خورد . مرلین صورت آینه لرد را در دو میلیمتری خود دید .
- بووووو !!!
مرلین از ترسش روی صندلی لرد افتاد و قلبش را گرفت . هنوز ثانیه ای نگذشته بود که فریادش به آسمان هفتم رفت ..
- وووووللللللللددددددمممممووووووررررررتتتتت !!!!!!!!!!
میخی به اندازه انگشت اشاره روی صندلی بود ... لرد سیاه از خنده روده بر شده بود . شنل سیاه یقه دیپلماتش که هدیه سران وزارت خارجه ایران بود گرد و خاک مال شده بود . بعد از اینکه لرد بر خودش تسلط یافت فرمود :
- آخ که چقدر خوب بود ... البته حقت بود .... این همه راه من و دختر از ساقه گل نازکترمو بردی که مغازه بسته نشونمون بدی .. ؟
مرلین همچنان بر روی زمین برک دنس میزد ... بعد از گذشت چند قرن ، بالاخره برک دنس مرلین تموم شد ...
- مرتیکه چیز خور .... جلو شخص شخیص شاخص متشخص خاصی مثل من حرکات جلف و جیغ میری ؟ بزنم کل آبا و اجدادتو از آسمان هفتم بیارن ؟
- سسسررر .... سسسرررووورررممم .... ققققلللل ..... قققققلللللبببببمممم ... تتتووو رررووو خخخخددداااا مراع .. مراعات سن منو بکنید ..
لرد دستش را تکان داد به این معنی که مرلین می تواند ادامه دهد ...
- سرورم ... برترین پیامبران تاریکی برای سالروز مبارک و فرخنده میلاد شما لباسی دوخته اند .... پیک مستقیم آنها ، آگوستوس راک وود ، دم در لباس رو به من داد که به حضورتون بیارم ....
در دستان مرلین ، لباسی سیاه - قهوه ای سوخته ای بود که کمی برق میزد . لرد از آن خوشش آمده بود ...
- اون پیکه رو بیار اینجا ....
- سرورم ، جرارد پیکه مدافع تیم بارسلوناست .
- ام ... چیز ... نخیرم ... همون که من میگم ... اصلا کروشیو
مرلین در حال استارت یک برک دنس دیگه بود که لرد طلسمش را برداشت .
-‏ برو ‏
بیارش ‏
....
راک وود همچنان پشت در ، یه لنگه پا ایستاده بود . برای یک پسر هفده ساله ، این همه ایستادن طبیعی نبود . اما او هم یک پسر هفده ساله طبیعی نبود . بعد از سال های بسیار سخت انتظار ، بالاخره به شوق دیدار معشوق نایل شد و مرلین درو باز کرد ....
- سرورم در انتظار شماست ....
راک وود وارد که شد و حجم پله ها رو که دید ... در بغل مرلین غش کرد . به هوش اومد ، یه نگاه انداخت و دوباره غش کرد ... این رویه به تعداد n ‎‏ بار تکرار شد تا اینکه خودش هم دید لوس بازی بسه ... اینجا یکی از قدرت هاشو به نمایش ‌گذاشت ... خیلی ریلکس سیخ پرواز کرد رفت بالا ... زمانی که به حضور مبارکش مشرف شد ، تا کمر خمید !!!
- لرد سیاه کبیر ... باعث افتخاره که شما هدیه قابل داره مارو پذیرفتید ... امی ...
- کی گفته حالا من خوشم اومده ؟
- راستش دخترتون تو طبقه سوم داشت می گفت که پدرم از این لباس جدیده خیلی خوشش اومده ...
لرد پیش خودش فکر کرد " دختره چیز ... " ...
- خیله خب ... مراتب قدردانی تو شنیدم ... فعلا بیرون باش تا من کارا مو انجام بدم این اولین تجربم

بود .... میدونم آشغاله ..

مرلین کمی خم و راست شد و دستاشو گذاشت رو سرش و صداهایی بس عجیب از خودش در آورد:
-غیـــــــــــژ...غوژ شــــــــــش! بی شـــــــــــــــش قژ!

ملت:

نجینی هیس هیس کنان گفت:
-با اینترنت دایال آپ وصل میشی؟ خجالت نمی کشی با این همه امکانات واسه خودت مودم نمی خری؟مثلا پیامبری تو.

هکتور سینه سپر کرد و با تریپ کورممدی که معجونی در حد بوندسلیگا یافته باشه گفت:
-همین الان یادم اومد من معجون تبدیل اینترنت دایال آپ به اینترنت بی سیم پر سرعت رو هم درست کردم. می خواید...

معجون ساز تقلبی خانه ریدل با دیدن چشمان اسنیپ که با زبان بی زبانی می گفت:«اگه جونتو دوس داری ادامه نده!» ساکت شد و آب دهنشو قورت داد.
ناگهان گره های ریش مرلین از هم گشوده شد و ریشش مثل پشمک و با صدای تالاپ مانندی افتاد پایین!
-یا خودم! یا خودم! یا خودم! بالاخره شد. شد شد!

مرلین که گل از گلش شکفته بود، دیگه به دوست و دشمن کاری نداشت و این گونه شد که پرید و مورگانا رو بغل کرد!
-کروشیو مرلین. چطور جرئت میکنی در محضر ما بپری و ملت رو بغل کنی؟ اونم رقیب دینیت رو!

مرلین که کروشیو خورده بود ولی هنوز هم ویبره می رفت، گفت:
-زئوس گفت میشه در شب ها هم مغازه لباس فروشی باز باشه! بریم ارباب؟بریم؟

نجینی هم به مرلین پیوست و ویبره زنان گفت:
-بریم اربابا! بریم!

لرد دستی به چونه ـش کشید و از روی صندلی ملکوتیش بلند شد. کمی عضلاتش را کش و قوس داد و در نهایت گفت:
-بریم.



لرد چوبدستیش رو بالا برد و کروشیویی نصیب مرلین کرد.
-اوخ آخ اخه! ارباب این واسه چی بود؟
-ارباب و بوق! واسه چی تمام مدت تو آپارات رفته بودی تو آستین ما؟

مرلین که بند بند وجودش در درد می سوخت گفت:
-اربابا! من رفته بودم تو آستینتون؟ ارباب... چرا هر وقت میخواین به دخترتون کروشیو بزنید به ما کروشیو می زنید؟

لرد که به نظر تازه متوجه چیزی شده بود و رنگ صورت ملکوتیش به قرمز تغییر کرده بود با عصبانیت گفت:
-حرف نباشه مرلین... بوق بر تو باد. ما رو سر کار میذاری؟ بدم پدرِ پدرِ پدر سوخته تو در بیارم؟ بفرستمت زیر آفتاب؟ ما رو سر کار میذاری؟

مرلین رد نگاه غضبناک لرد را گرفت و وقتی چشمانش روی قفل گـــــنده درِ ردا فروشی ثابت ماند با ترس آب دهانش را قورتید!

لرد بعد از کمی فکر کردن،با لحن رضایت مندی گفت:«بد نیست سیورس! حداقل از ایده های صدمن یه غاز این جماعت خیلی بهتره!همین الان به کوچه دیاگون آپارات می کنیم.مرگخواران من!آماده باشید،تا سه میشمارم!۱...۲...
نجینی خیلی سریع ردای لرد را کشید و گفت:«پدر؟لازمه قبیله ای بریم اون جا؟»
لرد ردایش را از دستان نجینی بیرون کشید:«مگه من گفتم «همه ی مرگ خواران من»؟منظورم فقط با تو، سیورس، مورگانا و مرلین بود!»
مورگانا شروع کرد که بگوید:«خب ما از کجا می دونستیم که شما با ما ۴ تا بودین؟»
که با نگاه خون آلود لرد، حرفش را کاملا قورت داد.
لرد:«دوباره میشمارم!۱...۲...
این دفعه مرلین با جهشی که اصلا به سن و سالش نمیخورد،خودش را پرت کرد جلوی لرد.
لرد با حالتی پرسش گرانه و عصبی نگاهش کرد،دستش به سمت چوبدستی اش رفت که...
- امممم!ارباب؟!شما متوجه هستین که الآن نصفه شبه؟
لرد کاملا خونسرد سرش را تکان داد:«مگه میشه متوجه نباشم؟»
سیورس اسنیپ آب دهانش را با ترس قورت داد و مردد گفت:« ومتوجه هستین که مغازه ها نصفه شب بسته ان؟»
لرد به همه کروشیو ای زد و همان طور که همه روی زمین ولو شده بودند و از درد به خود می پیچیدند، گفت:«مغازه ها خیلی بیجا می کنن که در برابر من باز نمیشوند! مرلین!همین الان به بالایی ها بگو آیه ای نازل کنند تا مغازه ها در شب هم باز بمانند.»

لحظاتی بعد لرد با چهره ای رنگ پریده تر از معمول از دستشویی خارج شد و بی مقدمه چوبدستیش را به سمت جماعت گرفت:
- چطور به اون مغزهای کوچیکتون خطور کرد من به خاطر یگانه دخترم این ننگو می پذیرم و زیر بار این خفت میرم؟کروشیو سند تو آل مجدد!

نجینی:

جماعت حاضر:

لباس:

مرلین که بعد از چند بار کروشیو شدن ریشش دور خودش پیچیده بود گفت:
-ارباب چه ابهتی!چه قدرتی!حتی در هنگام درد کشیدن هم می تونین ذهن هارو بخونین؟همین الان از عالم اولوهیت برامون آیه ای در وصف...

- کروشیو مرلین!آیه هارو بگو نفرستن الان حوصله شونو نداریم می زنیم کروشیوشون می کنیم.عوضش بگو از اون بالا لباسی در شان ما بفرستن برای شرکت در این جلسه!

قبل از اینکه مرلین برای لرد توضیح بدهد که لباس های آن عالم به آن عالم مربوط است و کلا در عالم دیگر نام لرد در بلک لیست قرار گرفته و برای او لباس که نمی فرستند ممکن است چند فرشته عذاب به دنبالش بفرستند تا او را کت بسته ببرند تقه ای به در خورد و اسنیپ با همان حالت سرد همیشگی وارد اتاق شد. با بی تفاوتی به جماعتی که کف اتاق ولو شده بودند نگاهی انداخت.
- سرورم امری با من داشتید؟

- کروشیو سیوروس!پس فکر کردی خواستمت با هم نوشیدنی بخوریم ای مرگخوار نادان؟برو این دخترو به محضر ما راهنمایی کن.

اسنیپ:جسارتا کدوم دختر سرورم؟

- چطور جرئت می کنی اربابتو مسخره کنی ای حموم ندیده؟همین دختری که قبل از تو پست زده تا به محضر ما بیاد...حتی خاطرمون هست که اومد و ما بهش پوزخندی هم زدیم ولی یه مرتبه غیبش زد!

اسنیپ سری تکان داد.
- حقیقت اینه که ارباب ایشون قبل از من پست زد و من خواستم با توجه به اون پست بزنم و بعد که خواستم ارسالش کنم دیدم روی من پست زده و من مجبور شدم پستمو پاک کنم و از اول بنویسم.بعد افکار پلیدی به ذهنم خطور کرد تا پست رزومو پاک نکنم و ویرایشش کنم و...

لرد:نخواستیم بیای اینجا تا برامون جفنگ بگی! اصلا از سر راهمون برو کنار بذار خودمون ببینیم.

لرد نگاهی به پست قبل از اسنیپ انداخت.
- هوم؟عجیبه یادمون هست در مورد حضور در محضر اربابیت ما نوشته بود.پس کوش؟ الان چه کسی پاسخ حواس مبارک مارو میده که پرت شده؟

اسنیپ که می دید رنگ صورت لرد رو به کبودی می رود از ترس اینکه مبادا در اثر شکنجه موهای روغنیش که سه ساعت برای آنها وقت صرف کرده بود به هم بریزد گفت:
- سرورم...الان اینجای سوژه ایم که شما فرمودین حاضر نیستین این کت و شلوار دامادی رو بپوشین و من هم کاملا بهتون حق میدم. جدای از این مسئله که این ملت چه فکری کردن بدون دونستن سایز مبارک اقدام به خرید لباس برای شما کردن من عرضی داشتم خدمتتون.چرا سری به مغازه مادام مالکین تو دیاگون نمی زنید؟اونجا معمولا رداهای برازنده ای برای عرضه وجود دارن.

لرد:

نجینی در حالی که روی زمین افتاده بود؛از درد هیس هیس میکرد.لرد تاریکی در حالی که سعی میکرد پشیمانی بر چهره بسیــــــــــــــــــــــــــــــــــــار خوفناکش؛سایه نیندازد طلسم را باطل کرد:
-من اون لباس های مشنگی رو نمیپوشم!دامادم نمیخوام بشم!اصن عروسم کو؟!

چشم های کهربایی نجینی دیگر یک خط مورب نبود؛به اندازه یک توپ تنیس گشاد شده بود:
-چــــــــــــــــــــــــــــــی؟اگه فکر کردی دلم یه نامادری میخواد که منو توی انبار زندانی کنه،اشتباه کردی!
لرد تاریکی سعی کرد لحنی دلجویانه داشته باشد:
-معلومه که نه!
بعد هم نگاهی وحشتناک به مابقی جماعت مرگخوار انداخت و غرید:
-مسائل خانوادگی من به شما ربط داره؟کروشیو همه به جز نجینیِ بابا!
در حالی که ملت مرگخوار از درد داشتن به مرلین می پیوستن متوجه شدن که مرلین هم کروشیو شده!پس باز مشغول درد کشیدن شدند.
نجینی رویش را برگرداند و هیس هیس کرد:
-قهرم!تو منو دوس نداری میخوای برام نامادری بیاری به قیافه خوشگل من حسودیش شه؛با دو تا دختراش برن مهمونیِ دامبلدور منو نّ...اِ!یعنی چیز...یعنی میخوای برای من نامادری بیاری دیگه!همین!همه چیز که نباید ادامه داشته باشه!والا به مرلین!
لرد ولدمورت درحالی که صورتش از این همه لوس بازی جمع شده بود پشت نجینی نشست.به آرامی در گوشش نجوا کرد:
-معلومه که نه؛جینی!
نجینی که موقعیت را مناسب میدید،با ناز زمزمه کرد:
-فقط کاش اون کت و شلوار رو میپوشیدی!!!
لرد سیاه،از این همه دختر ذلیلی به دماغش چین انداخت:
-بپوشمش نجینی بابا آشتیه دیگه،نه؟!
نجینی چشمان کهرباییش را خمار کرد و با ناز گفت:
-معلومه بابایی جونم!
لرد تاریکی بیش از این تحمل نکرد.به سمت دستشویی حمله ور شد و محتوای درون معده اش را تخلیه کرد.