گریفیندور
تکلیف اولقبل از این که همه ی دانش آموزای کلاس غیب بشن ، مایتابه ی آلیس به نشانه س اعتراض به سمت الادورا پرتاب شد ولی به مقصد نرسید ؛ چرا که تدی اونو طی یه حرکت انتحاری قاپید و بر سر جیمز کوفت ، شاید بیهوش یکی پیداش کرد خوردش و از دستش راحت شد .
- اوخ .
- بری دیگه بر نگردی .
بعد از غیب شدن بچه ها ، تخت جمشید همه ی ایرانی های مخالف اسکندر توی یه مزرعه ی بزرگ که خارج از شهر بود جمع شده بودن . تدی خیلی خونسرد مردم رو به سکوت دعوت میکرد :
- ساکت .
مردم :
- ساکت .
مردم :
- عوووووووووووو
مردم :
- خب ، همون طور که دیدین من اونم ، جادوگرم ، طرف حقم و عاشق ویکیم . معذرت میخوام مورد آخر به شما ارتباطی نداره.
پسرای جمع :
بقیه ی حاضرین جز بعضیا :
سوال یکی از مردم بلخره سکوت حاکم بر مزرعه که بوی نم میداد رو شکست .
- خب تو یه گیریمی . این که چیز جالب و جدیدی نیست ولی اینکه جادوگری یعنی چی ؟
- گفتی من چیم ؟
- یه گیریم . فارسیش چی میشه ؟ گرگینه ؟
- اوه ، بله . من یه جادوگرم یعنی میتونم جادو کنم .
- اینو که میدونیم .
- خب ؟
- نشون بده .
جنگ جهانی اولنویل همراه یه سرباز به اتاقی میرفت که تفنگ ها رو توش نگه میداشتن .
- بیا اینو بگیر و باهاش بجنگ .
- چجوری آخه ؟
- مگه تو سربازی نرفتی ؟
- اینی که میگی چی هس ؟
- چه نیدونم نویسنده یه چیزی پروند
.
سرباز مراحل تفنگ دست گرفتن ، تفنگ پر کردن ، تفنگ تمیز کردن و شلیک با تفنگ رو برای نویل توضیح داد .
- چی یاد گرفتی ؟
- تفنگ یه وسیله برای کشتنه .
- من با تو چیکار کنم ، پسر ؟
تخت جمشید تدی برای لحظه ای تواناییش رو به رخ کشید و سطل خالی کنار پاش رو پر از آب کرد .
- راضی شدین ؟
- بله .
تدی شیک دو ساعت نقشه ی طویلش رو ده بار برای مردم باهوش ایران توضیح داد .
- . . . پس من میرم اسکندر رو بیهوش میکنم . شما هم بقیه رو بکشین . قبول ؟
- قبوله . قبوله . قبوله .
مردم همراه تدی رفتن وسط شهر . جنگ و از این جور صحبتا . تدی هم که حرکات انتحاریش خوبه خودش رو رسوند به اسکندر ولی قبل از اجرای نقشه توی رخت خوابش بود .
جنگ جهانی اول هوای سرد اتاق تفنگا روی نویل تاثیر مثبت گذاشته بود .
- میگما اینو میبینی ؟ . . .
- اون چیه ؟ . . .
و سرباز در حال نگاه کردن به چوبدستی نویل از هوش رفت .
- یو هو . چی شدی آقاهه ؟
نویل خیلی شیک و راحت بیهوشی سرباز رو درک کرد و در حین بیهوشی سرباز ده بار جزوه ای رو که با اتود قرمزش درباره ی تفنگ نوشته بود ، مرور کرد .
- وای ! این چیه دستت ؟
- این ؟ چوب جادو .
- واقعن ؟
- بلی ، واقعن . من یه نظری دارم ! من به شخصه تفنگ رو درک نمیکنم . بیا با هم بریم ، من اینو نشون دشمن میدم ، مثل تو بیهوش میشه بعد تو نقش قاتل رو بازی کن . قبول ؟
- قبوله .
نویل و سرباز مذکور از اتاق سرد خارج شدن . بعد از چند دقیقه حدود 20 تا ، به خط مقدم رسیدن . نویل چوبدستیش رو کشید و با هیجان گفت :
- حاضری ، پسر ؟
- بزن بریم .
نویل به اولین سرباز دشمن رسید و چوبدستیش رو تو هوا چرخوند و گفت :
- لا لا ی ، لا ی .
سرباز بیهوش شد و سرباز دوست اونو کشت . سرباز دوم هم داشت بیهوش میشد که نویل رفت تو تختش .
جلسه ی بعد هم جزوه ی تفنگش رو به عنوان گزارش داد به الا و کلی نمره گرفت .
تکلیف دومنویل برای رسیدن به خونه باید اتوبوس سوار میشد و اینکار رو کرد و سوارشد . همه ی مسافرا تا 5 دقیقه ی اول خیلی متشخص سرجاشون نشسته بودن ولی بعد از 5 دقیق یکی با موبایلش بازی میکرد ؛ یکی با ام پی تریش ور میرفت و بقیه ی ماجرا .
نویل چون جادوگر خیلی متعصبی بود ، جز از اتوداش و گیم نت مشنگی از چیز دیگه ی مشنگی خوشش نمیومد . پس خیلی شیک سرجاش نشست و از فرط بیکاری با یقه ی لباسش ور میرفت .
حدود 7 دقیقه تا خونه مونده بود که نویل اعصابش خورد شد . چوبش رو دراورد و با یه ورد تر و تمیز موبایل مسافر بدبخت صندلی شماره ی سیزده رو به صندلی شماره ی 2 که خودش باشه رسوند .
مسافرا بدبخت که خیلیم عصبی بود گفت :
- هوی ، عمو . نمیدونم اون درازه که دستته چیه ولی اون یکی مال منه ، پسش بده .
ولی نویل تازگیا به لطف الا خیلی خشن شده بود و چوبش رو یه تکون داد ولی قبل از اینکه ورد بخونه اون بیچاره ی فلک زده به باد رفت .
همین که نویل برگشت دروبرش رو نگاه کنه دید که همه فرار کردن حتی راننده . نویلم مجبور شد تا خونه پیاده بره و در راه حدود هفت یا هشت بار سر راه تیرای چراغ برق قرار گرفت .
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
بعد از این که لرد ولدمورت تصمیم به ترک سرزمین جادوگران به مدتی نامعلوم گرفت، ارتش تاریکی بر سر رهبری که هدایت مرگخواران را برعهده بگیرد، به تکاپو افتاده است!
هم دیگه رو نگاه کردن . رفتن تو ، اونجا یکی دو تا ممد پاتر برای جو دادن جیغ زدن 
صدا کرد :
و هیجان زده گفت :
. از داراییات کم شده ؟
.
طی کرد .
