من اگه جادوگر بودم هیچ چیزو تغییر نمیدادم چون از همه چیز راضیم!

من هم یه جادوگر هستم.نیازی نیست فکر کنم که جادوگر بودم.چون من میتونم شخصیت تولید کنم.یا بهتره بگم شخصیت پردازی و میتونم همه رو رو هم در غالب یک کتاب جمع کنم.
اما اگه دنیای جادویی هری پاتر بودم دوست داشتم از جادوی سیاه استفاده کنم و تمام کسانی رو که ازشون بدم میاد شکنجه بدم!

به نظر من انسان همین الانش هم جادوگره...فقط ما به این جادو های اطرافمان عادت کرده ایم....
اما خب جادوی هری پاتر فرق می کند و اگر من از این دست جادوگر ها بودم از قدرتم برای پاک کردن اراذل و اوباش و کلا انگل های اجتماع استفاده می کردم.

من الان هم جادوگرم و فقط فکر کنم نسبت به قبل که جادوگر نبودم. یکم مغرورتر شدم.

حالا اگه گفتین چه جادوهایی می کنم.
خوب براتون می گم. من برنامه نویس هستم و با جادوی برنامه نویسی کار چند هفته رو با یک دکمه انجام می دم. (خوب اینم یک جور جادویه دیگه)

ba salam be hamegi va roohe por fotoohe dombeldoor!!! man age jadogar boodam
dohalat dasht 1: miraftam afsoonaie siah dorost mikardam ta rooie in dokhtara estefade konam ia inke
2: miraftam afsoonaie siah dorost mikardam ta rooie in dokhtara estefade va zedesh ro ham misakhtam
khob dige ma inim

من معتقدم که اگر جادو گر بودم تلاش برای رسیدن به خیلی چیزا رو از دست میدادم و به نظرم همون تلاشه که اون چیزا رو بعداز رسیدن بهشون جالب می کنه
ولی من حاضر بودم که فقط توی دنیل یه توانایی داشته باشم اونم خوندن ذهن پسرهاست

من معتقدم که اگر جادو گر بودم تلاش برای رسیدن به خیلی چیزا رو از دست میدادم و به نظرم همون تلاشه که اون چیزا رو بعداز رسیدن بهشون جالب می کنه ولی من حاضر بودم که فقط توی دنیل یه توانایی داشته باشم اونم خوندن ذهن پسرهاست

man age jadoogar boodam say mikardam dar tamami oghat pishe harry basham va ta akharin nafas bejangam

من اگه جادو گر میشدم سعی میکردم بازیکن خوبی برای کوییدیچ باشم و از شنل نامرعی خیلی استفاده میکردم.با کروشیو مدیرمون رو شکنجه میدادم و یه سکتوم سمپرا به میگل میفرستادم.
بیشتر اوقات به هاگزمید میرفتم و راه فرد و جرج رو ادامه میدادم!

جادوگری رویای خیلی از ادم هاست. توانایی انجام کارهای خارق العاده، چیزی نیست که کسی نخوادش.
اگه جادوگر بودم... خیلی از اوقات در مورد کارهایی که اگه جادوگر بودم انجام می دادم فکر می کنم. ولی شاید بشه گفت همش خیالاتیه که آدم خیلی از اوقات به سرش می زنه.
شاید اگه جادوگر بودم، دیگه جادوگری برام این معنی و مفهوم رو نداشت. مثل الان غیر عادی به نظر نمی اومد. کسی که جادوگره از خیلی چیزا شگفت زده نمی شه. خیلی کارا رو غیر ممکن نمی دونه. وقتی جادو قدرتی باشه که باهاش می شه به خیلی چیزا دست پیدا کرد، آرزوهای ناممکن و نشدنی خیلی کمتر می شه.

البته بعضی چیزا هرگز اتفاق نمی افتن. حتی اگه تمام قدرت های دنیا دست به دست هم بدن هم اتفاق نمی افتن. حتی اگه فرد با بند بند وجودش خواستار اون باشه، باز هم اتفاق نمی افته. این جاست که آدم می فهمه که جادو هم قدرت چندان بزرگی نیست برای برآورده کردن تمام آرزو ها...