هری
عینکش رو از رو صورتش برداشت تا اشکاشو پاک کنه. تو دفتر دامبلدور نشسته بود.همیشه وقتی دلش میگرفت اینجا می اومد و به یه
نقطه خاصی که یا تابلو دامبلدور بود یا
شمشیر گریفندور و یا حتی جایی که همیشه فوکس درش بود خیره میشد.اگر هم در هاگوارتز نبود به میدان گریمولد و خانه بلک ها میرفت تا در
شیروانی اون خونه که تازگی ها با کمک رون اونجا رو
تعمیر کرده بود یاد بهترین دورانش با سیریوس رو کنه. شیروانی ای که همیشه اونجا سیریوس به کج منقار غذا میداد وچند باری هم خودش.و همیشه هم یه حس داشت. امیزه ای از دلتنگی و
خشم. چنگالش رو وارد چند تا سیب زمینی کرد و در دهانش گذاشت.امروز تصمیم گرفته بود اونجا غذاش رو بخوره. بعد دوباره به تابلو دامبلدور نگاه کرد.یاد جلسه
بازجویی در وزارخانه افتاد و دفاعی که دامبلدور از هری کرده بود.فقط برای اینکه حقیقت رو درباره ولدمورت
برملا کرده بود. و بعد یاد روزی که با دامبلدور به اون غار لعنتی رفته بود.همون موقع که وقتی دامبلدور زخمی شد اونو رو کمرش
حمل کرده بود.تو اون لحظه به خودش افتخار میکرد و ممکن بود هنوزم بکنه اگه دامبلدور نمی مرد.
تاييد شد!شما ميتوني با انتخاب يكي از شخصيت هاي كتاب هاي هري پاتر و معرفي اون تو تاپيك شخصيت خودتون رو معرفي كنيدعضو ايفاي نقش شويد.
ممنون! 
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
