سلام کلاه جون؛
لطفا منو بنداز در گروهی که شایسته ام باشه.فکر نکنم لازمم باشه از خودم بگم چون تو هیچ وقت اشتباه نمیکنی.
درود کلاه عزیز!
مال من بی هیچ شک و تردیدی جگواره.
آفتاب فروغ زرین خود را بر روی چشم انداز زیبای محوطه هاگوارتز انداخته بود.شادی غیر قابل تصور در وجود تک تک دانش آموزان هاگوارتز نهفته بود.به جز...
جیمز با شور و شوق توضیح میداد گفت:
-دیدی؟نه فقط بگو دیدی؟!!وای زرزروسو مسه لاشه تو هوا نگه داشته بودم.
سیریوس گفت:
-بهتر نیست برای بار بعدی از یه طلسم شومی مسه ... چه میدونم، نفرین رشد سریع ناخن دست و پا یا یه چیزی مثل نفرین ان دماغ خفاشی استفاده کنی یا مثلا...
-سیریوس دیوونه شدی؟اگه از اون دومی استفاده کنم،خود لیلی حسابمو میرسه.اون اعجوبه ان دماغ خفاشیه.حتی از اسمشم تنم می لرزه.تنها آرزویی که من هنگام طلسم کردن زارزاروس میتونم داشته باشم،اینه که لیلی او جا نباشه.من باید یه جوری از لی لی دعوت کنم.فقط یه جوری.ریموس؟
-بله؟انگار کاری داشتی؟
-آره.کار داشتم.ریموس بهتر نیست یه دقه اون کتابو ول کنی و به من بگی چه طوری از لیلی دعوت کنم؟
-جیمز؛از هر کسی میپرسی بهتره از من نپرسی.من تا حالا موفق به دعوت از کسی شدم؟یا حتی تلاش کردم؟
-نمی دونم اما...
همان لحظه جیمز سرشو دزدید و به نظر میرسید به موقع دست به کار شده...ویِِِِِِِِِــــــــــــــــــــــــــژ!
سوروس اسنیپ بود.اعجوبه سکتوم سمپرا!
اسنیپ داد زد:
-برام مهم نیست چی کار می کنی.فقط می خوام زجر بکشی.سکتوم سمپـــــــــــــرا!
جیمز به موقع جا خالی داد اما پیتر(پتی گرو)به اندازه اون خوش شانس نبود.خون مثل فواره از بدن پیتر بیرون میزد.
بیرون میزد.
ریموس دستپاچه سعی میکرد پیتر را درمان کند.سیریوس و جیمز نگاهی به یکدیگر کردند و لبخند زدند.هر دو میخواستند در این کار لذت بخش سهیم باشند.بنابرین چوبدستیهایشان را به سوی سوروس گرفتند و یکصدا فریاد
زدند:
-اسکورگیفی!
حلزون ها بی صدفی که بدون وقفه از دهن سوروس بیرون میریخت و استفراغ های همواره او،بیانگر پیروزی شیرین جیمز و سیریوس بود.
هر دو به یکدیگر لبخند زدند.ماموریتشان موفقیت آمیز بود.
عالی بود.
تأیید شد.
ویرایش شده توسط ماندانگاس فلچر در تاریخ ۱۳۹۳/۴/۵ ۱۰:۰۵:۲۳
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
