اینکه دامبلدور هیچ وقت اشتباه نمی کنه تقریبا صد در صد هست.در ضمن اگه یه کم فکر کنید می بینید که دامبلدور فدا شده تا ولدمورت دیگه هیچ شکی به اسنبپ نداشته باشه.همون طور که دامبلدور در چند جا اشاره کرد جون اون دیگه ارزشی نداشت.هر کاری که لازم بود انجام داده بود.خودش هم نتظر لحظه ی مرگش بود.موقعی که به اسنیپ التماس کرد به نظرتون التماس می کرد که منو نکش؟نه.دامبلدور از مرگ نمی ترسید.اگه یادتون باشه توی کتاب اول می گه مرگ یه تجربه ی جدیده و نباید از اون ترسید.اسنیپ هم چاره ی دیگه ای نداشت.پیمان ناگسستنی بسته بود.اگه پیمان رو می شکست می مرد و مطمئنا دامبلدور اینو نمی خواست.اسیپ برگ برنده است.بهش اعتماد کنید.همون طور که من و دامبلدور و رولینگ بهش اعتماد داریم!!!