درود خدمت آقای حسنی! مدیر شایسته این وقت، اون وقت و تموم وقت مدرسه و این سایت!
حقیقتا عاجزم زبانه، از این همه سطف و لخاوت. ببخشید من یکم هول شدم کُدای زوپسم چپکی میاد! نمیدونم لایق این همه لطف و توجه هستم یا نه؟! اما امیدوارم جنبه اشو داشته باشم. نمیدونم چی بگم واقعا!
نه صبر کنید! چرا! می دونم! حالا که تریبونش دستم اومده، اجازه بدین از چند نفر تشکر کنم!
تشکر می کنم از
الستور و
گابریل که با صبر و حوصله پای پرورش و تربیت من وایستادن. کمکم کردن همه خراب کاری هامو جمع کنم. واقعا اگه بگم پدر و مادر سایتی من هستن، اغراق نکردم.
تشکر می کنم از
مروپ بانو و
سدریک عزیزم. کلی چیز ازشون یاد گرفتم و کلی چیز قراره که ازشون یاد بگیرم.
تشکر می کنم از
روندا،
پاتریشیا،
تلما و
جوزفین که هر موفقیتم رو، هرچند کوچیک بهم تبریک گفتن و موقع شکست هام کنارم بودن و بهم دلداری دادن.
از
ایزابل عزیز هم، بعنوان یه دوست، همراه و یاور که هر لحظه ازش درمورد نویسندگی و یا مسائل سایت سوالی پرسیده بشه، راحت و با صبر و حوصله بهت توضیح میده هم نهایت تشکر رو دارم.
و در نهایت از شما هم بابت فراهم کردن بستری برای تحقق رویاهای کودکی ما تشکر می کنم، جناب مدیر!
این مدال درواقع مال شماست. دارایی و سرمایه ارزشمند من، شما عزیزان هستین.
و این مدال، در امضای من قرار میگیره و این پست بهش لینک میشه که من همیشه یادم بمونه، من اگه تنها بودم، شاید هیچوقت این حس های خوب رو تجربه نمی کردم و همشو مدیون شمام!