لبته بگم این هم راه داره اول بشین هر چی ایده داری توی یک نوار بگو هر چی شخصیت داری بابا اصلا کل داستان رو تعریف کن بعد برو یک کاغذ بردار سرتیتر و سرفصلها رو بنویس حالا اهداف تو مشخص شده تو مدیریت بهش میگن (vision) حالا تو باید ماموریت های خودت رو برای اون هدف طراحی کنی منظور اینکه بابا تو باید داخل فصلهاتو پر کنی اصلا ننویس تو نوار بگو وقتی گفتی هر چی گفتی رو بنویس بده دست یک ویراستار کتاب یک حالی بهش بده بعد بشین با اصل کتاب و نسخه بعد ویرایش مقایسه کني

ببين بهتره بگردي ببيني چه تخيلي رو ميتوني توذهنت پرورش بدي!هرکس افکارخاص خودشو داره همه ي اين افکار هم زيبايي هايي داره!فقط بايد مواظب باشي تو داستانات حالت تقليد حالا چه ازهري پاترچه ازارباب حلقه ها وچه ازهر کتاب ديگه اي نباشه

اولا تخیلات ما از فضای پیرامون ما نشات میگیری این تا اینجا مثلا نویسنده داستان جنگ ستارگان میگفت اگر بشنم تخیلاتم رو در واقعیت حال نشون بدم همه اش واقعی میشه و ژانر فیلم از تخیلی به رئال تغییر میکنه و دیگر
من به شما از این جور داستانها فیلم کانتکت و یا برخورد نوشته کارل ساگان رو پیشنهاد میکنم تلوزیون چند با نشون داده قربون شما ممل

flor نوشته:
من خودم خیلی داستان های مختلف تو ذهنم ساختم که همشون به نظرم جذاب و قشنگ بودن ولی وقتی روی کاغذ آوردم ونوشتمش حالم بهم خورد انداختمش تو سطل آشغال! منظورم اینکه ساختن وپرداختن یک موضوع تو ذهن یک چیزه و نوشتنش یا بهتر بگم جرات نوشتنش وتوانایی اینکه دقیقا اونی که فکری می کنی بتونی بنویسی یک استعداد خدا دادی است .چون ما هزاران دکتر ومهندس داریم ولی فقط یک فردوسی ویا حافظ یا سعدی داریم والبته یک جی کی رولینگ!