نه ديگه ، نشد ديگه...
اصلا مسئله سر وقت نيست ....
مسئله سر اينه كه هر نوجواني تو اين سن و سال
خيلي فشار ها بهش مياد كه اعظم اون هم فشار هاي روانيه
و هيچ نوجووني هم اون رو دوست نداره به پدر يا مادرش بگه و اينكه خلاصه منزوي و گوشه گير مي شه و.... اما وقتي به يه همچين داستان هايي از قبيل هري پاتر بر مي خوره كه مي تونه قوه تخيل يه نوجوون رو تحريك كنه ، نوجوون اون رو هم دم خودش مي كنه و شروع مي كنه به انواع خيال پردازي كه حتما" همتون دچارش شدين ... حالا ، اين كتاب تا زماني مي تونه همدم يه نوجوون باشه كه دوران پر تلاتم بلوغش به پايان برسه
و خلاصه اين كه بعد از 4 - 5 سال يواش يواش اين جذابيت براش كم رنگ مي شه و رو مي ياره به چيز هاي ديگه ....
همون طور كه ( كدوم تركه ؟ ) گفتم اين مسئله بيش از 4 تا 6 طول نمي كشه ... چه برسه به دوران پيري كه به هزار درد و مرض گرفتيم و آلزايمر نميگذاره حتي اسم بچه هامون هم يادمون بمونه ...