تهيه كنندگان شركت هاي بزرگ فيلم سازي گاهي سر پايان فيلم با كارگردانهاي هنري به شدت درگير مي شوند زيرا بعضي از كارگردانها نمي خواهند آخر فيلمشان را مثل تمامي فيلم ها به خوبي و خوشي تمام كنند و به خاطر نتيجه گيري خاص را يك درس خاص به بيننده يا هر چيز ديگر پاياني غير از آن چيزي كه معمولاً بيننده عامي ميخواهد براي فيلم رغم مي زنند كه البته اين پايان معمولاً در نسخه هاي دي وي دي به عنوان ويرايش كارگردان عرضه مي شود و در نسخه اكران سينما ها معمولا پايان نظر تهيه كننده يا شركت فيلم سازي نمايش داده مي شود . فكر مي كنم در مورد كتاب هري هم همين اتفاق افتاده!
تنها پاياني كه شكوه و ايثار گري هري رانشان مي داد و ارزش به خطر افتادن و كشته شدن بسياري از دوستانش راداشت اين بود كه خود را فدا مي كرد تا تاريكي تبديل به روشنايي كند. مصداق مسائل عرفاني خودمان:
هم خود را ديوانه كن هم خانه را ويرانه كن وانگه بيا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو
اگر اين طوري مي شد خواننده حس فداكاري هري را در عمق جانش احساس مي كرد.
....يعني همان كاري كه مادرش براي او كرد.....
ضمناً من انتظار داشتم اتاقي كه هري و دوستانش در كتاب پنجم در وزارت خانه با علامت ضربدر ديدند و دامبلدور به آن اشاره اي كرد و گفت در آنجا بر روي اسرار مرگ تحقيق مي شود داراي نقشي در كتاب هفتم باشد. رولينگ معمولاً به هيچ موضوعي بدون دليل اشاره نمي كرد.

من هم با تو موافقم كه بايد هري براي نابودي ولدمورت خودش هم كشته مي شد اين طوري كارش ارزش پيدا مي كرد.