تصویر آینه ی نفاق انگیز و اسنیپ
سوروس اسنیپ، معلم معجون سازی مدرسه جادوگری هاگوارتز، مردی بلند قد، با مویی سیاه و بلند که به دو طرف سرش ریخته بود و به آنها روغن زده بود، در حال رفتن به سوی یکی از راه رو های تاریک هاگوارتز بود. ساعت دوازده تمام بود.
اسنیپ تقریبا به مقصدش رسیده بود.راه روی سوم طبقه پنجم. نزدیک بخش ممنوعه ی کتابخانه.
جلوی در اتاقی میایستد،چوبدستی اش را با حالتی ناگهانی از آستین ردایش بیرون میکشد، زیر لب میگوید: آلوهومورا
در کلاس باز میشود.
کلاسی خالی با دیوار های سنگی سیاه، و در مرکز آن، آینه ای تمام قد که پایه های فلزی ان زنگار زده است، بر روی قاب آن اشکالی به چشم میخورد، پیچک هایی که دور آن میپیچند و بالا میروند و در میان آنها مار هایی دیده میشود.
اسنیپ با قدم های آرام و استوارم و بی صدا به سوی آینه میرود، و جلوی آن میایستد.
سرش به صورت آرامی میلرزد،هر چند ثانیه گردنش تکانی عصبی میخورد و با خود زیر لب چیز های میگوید،دستش را به سوی آینه دراز میکند، انگشتش را تا چند سانتی متری ان جلو میبرد، و ناگهان انگشتانش منقبض میشوند و دستش جمع میشود.
آرام دستش را عقب میکشد، حال بدنش نیز به آرامی میلرزد، بر روی زانو هایش می افتد، مردی به بزرگی او، اکنون جلوی شیشه ای خاک گرفته به زانو درآمده است...
چه چیز در آینه چنین قدرتی دات که اسنیپ را به این حال دراورد؟ لی لی اوانز، دوست دوران کودکی اش که اکنون بزرگ است و سرش را روی شانه های سوروس گذاشته و میخندد...
ناگهان در اتاق باز میشود، اسنیپ به سرعت بر میگردد و چوبدستی اش را بالا نگه میدارد، دامبلدور با حالتی استوار و سرشار از آرامش وارد اتاق میشود.
_پـ..پـ..پروفسور، اینجا چیکار میکنید؟!
دامبلدور با لحنی عادی و اندکی شوخ طبعانه میگوید:
_امممم، خوب راستش میخواستم برم دستشویی ولی یهو هوس کردم یه سری به اون نقشه ی پاتر بزنم، میدونی که کدومو میگم؟
_بله پروفسور
_آره و اینظوری شد تورو دیدم که اومدی اینجا، دیدم یه دستشویی توی این راهرو هست که خودم تاحالا ندیده بودمش! هوهو خیلی جالبه نه سوروس؟ بعد از این همه سال هنوز تمام اسرار اینجارو نمیدونم.
سپس با حالتی رویا گونه به درودیوار نگاه میکند و دستی به ریش های بلندش میکشد،
اسنیپ با لحنی پرسش گونه میگوید:
_ولی پروفسور اینجا شبیه دستشویی نیست که؟هست؟
_هاااه هااه هااه معلومه که نه سوروس!! راستش گفتم حالا که تو اینجایی زودتر بهت بگم که برانامه ی کلاس ها یکمیـ...
سپس کمی خم میشود و سعی میکند پشت سر اسنیپ را ببیند، ناگهان چهره اش در هم میرود و اسنیپ با حالتی که انگار در حال درد کشیدن است چشم هایش را میبندد...
_سـ...سـ.. سوروس...، تو باز هم،تو باز هم سعی کردی اون...
اسنیپ سرش را اندکی پایین میاندازد و میگوید:
_بله، قربان
_سوروس من بهت گفته بودم که...
_بله قربان گفته بودین که نگاه کردن توی اون تیکه شیشه ی مسخره هیچ کمکی به من نمیکنه و فقط باعث بدتر شدن حالم میشه. باور کنید که بیشتر از دوسال که اینکارو کردم میگذره ولی امشب طاغتم تموم شد، یاد اون روز افتادم...
_سوروس میدونی که من جیمز پاتر و دوستش سیریوس رو بخاطر اون کار خیلی سرزنش کردم،<سپس با حالتی بی طرف میگوید:> ولی خوب میدونی که اگه سیریوس هم اشتباهشو قبول میکرد اون پاتره کله شق قبول نمیکــ...
_قربان کاری که اونا کردن اصلا برای من مهم نیست.
دامبلدور با حالتی سرخورده و با صدایی ضعیف میگوید:
_اوه البته....
_هنوز هم وقتی به اون حرفم فکر میکنم دلم میخاد خودم رو دار بزنم.
_سوروس، نمیخام بهت بگم که برام اهمیتی نداره، نه اصلا اینظور نیست من به عشق تو احترام میزارم ولی برام جالبه که تو بعد از اون همه سال...
_اکــسپـــــکتـــــوپاتـــــــرونـــام
آهویی نقره ای رنگ، براق و زیبا با وقار از میان دود های نقره ای رنگی که از میان چوبدستی اسنیپ بیرون میزد تشکیل میشود، با جهش هایی سنگین در میان هوای برای خود راه باز میکند و به جلو میرود، به دور اتاق میچرخد و از میان آینه عبور میکند، اینه لحظه ای روشن میشود و سپس آهو به نزدیکی اسنیپ بر میگردد و ناپدید میشود...
دامبلدور با تعجبی آمیخته به اندکی ترس نگاهش را از محلی که اهو ناپدید شده بود به صورت اسنیپ میبرد،
_تمام این مدت؟
_همیشه...
پ.ن: امیدوارم متوجه شده باشین منظورم از "اون روز" همون روزیه که جیمز اسنیپ رو سروته کرد و لی لی خواست ازش طرفداری کنه و اینا ولی سوروس گفت به کمک گند زاده ای مـثل اون احتیاج نداره، و جدایی اسنیپ و لی لی هم بخاطر همین بود
جالب بود.
منتها بعد از اینکه دیالوگ هات تموم میشه و میخوای توصیف کنی، دو تا اینتر بزن. و اینکه از علامت تعجب و سوال یدونه هم بذاری منظورتو میرسونه. در کل اینکه چندتا علامت سوال و تعجب بذاری، میزان سوالی بودن یا تعجبی بودن جملت رو بیشتر نمیکنه. 
تایید شد!
مرحله بعد: گروهبندی
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
