جواب 1-
حقیقتش من خیلی جغد خوب و گل و بلبلی هستم!به همین دلیل زیاد دوئل نمی کنم.ولی برداشتمو می گم که نمونید تو کف:
برداشت من از دوئل اینه که طرفو به یه درختی ، دیواری ، چیزی ببندی بعد با نوک بری تو شیکمش!این تنها نوع دوئلیه که من می تونم بکنم!
جواب 2-هووووووم...یادمه جد جد جد بابابزرگم توی دفتر خاطراتش تاریخچه دوئلو نوشته بود.در زیر این تاریخچه رو می خونید:
دوئل از زمانی به وجود اومد که من یعنی هدویگی میلیان(!) با یه روح خرفت به اسم بینزیلیان(!) دعوام شد.لامصب هر چی نوک می زدم ازش رد می شد!اونم هر چی مشت و لگد میزد از بدن من رد می شد!گفتیم اینجوری نمی شه.یه قرار گذاشتیم با جادو حال همدیگه رو بگیریم.روبروی هم واستادیم!گفتیم یک...دو...ولی من نامردی نکردم و سه نشده یه طلسم فرستادم که بینزیلیان پخش زمین شد و من پیروز شدم!
جواب 3-هووووووووووووم....سکوی دوئل تاریخچه دور و درازی داره.اینم از همون موقع جد جد جد بابابزرگم یعنی هدویگی میلیان اختراع شد!ایشون در این باره اینطور نوشته:
بعد از اختراع دوئل توسط من و بینزیلیان هر روز کارمون شده بود دوئل.لامصب هر روز اختلاف پیدا می کردیم!یه روز که داشتیم دوئل می کردیم بیزیلیان نامردی کرد و زود طرف من طلسم فرستاد!از قضا یکی از دوستای جغد من که اسمش خرچالیلیان(!) بود از اونجا رد می شد و وقتی ما دو تا رو دید که درگیر شدیم سریع اومد و با طلسمای مختلف پدر بینزیلیان رو در آورد!
از فرداش تصمیم گرفتیم برای اینکه افراد دیگه دخالت نکنن یه میز بساریم به اسم سکوی دوئل و همیشه رو اون دوئل کنیم.همه جا هم اعلامیه زدیم که وقتی کسی رو سکوی دوئل داره مبارزه می کنه نباید دخالت کرد.اینطور شد که سکوی دوئل هم توسط ما دو تا اختراع شد!
موارد استفاده این سکو خیلی زیاده...جد جد جد بابابزرگ من خیلی مخ بوده!من به یه سری از موارد اشاره می کنم:
1-از اونجایی که جغدا می تونن پرواز کنن سکوی دوئل فقط به نفع جغدا کارمی کنه!چون میدان حرکت حریف رو محدود می کنه!
2-کسی جرات نداره بیاد وسط دوئل چون همه طلسما از وسط سکو رد می شن هر کی بپره وسط دو سوته پخ پخ می شه!
3-چون از سطح زمین بالاتره طلسما به سر و کول ملت از جمله بلرویچیلیان(!) (جد جد جد بابابزرگ بلرویچ!) نمی خوره.
4-اصلا این که دونفر رو سکو دوئل کنن و چند نفر بیکار نگاهشون کلی کلاس داره!
و و و و...