سلام پروفسور!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آلبوس بعد از بیرون آمدن از کلاس پیشگویی سخت درگیر بود که تکلیفش را چگونه انجام دهد. همنانطور که داشت به سمت دخمه ها می رفت تا استراحتی بکند که صدایی آشنا او را به خود آورد
- هی آسپ! چطوری؟
- خوبم جیمز! کاری داری؟
- نه فقط میخواستم ازت بپرسم که کلاس امروزت چجوری بود؟
- هی بد نبود.
- ببین این اصلا نباید برات مهم باشه که تو درس پیشگویی استعدادی نداری.
آلبوس از این تغغیر ناگهانی و خبیثانه ی جیمز یکه خورده بود فورا اولین جمله ای را که به ذهنش می رسید به زبان آورد
- کی همچین حرفی زده؟ من خیلیم تو پیشگویی استعداد دارم.
- پس نشونم بده!
- الان که دیر وقته و من خیلی خستم و به خاطر همین نمیتونم درست پیشگویی کنم.
-هه! فکر کردی با این کارا میتونی میتونی منو گول بزنی؟ بالاخره که خورشید دوباه بالا میاد و اونقت همه خواهیم دید که آلبوس سوروس، بر خلاف برادر بزرگتر و دانا ترش جیمز سیریوس هیچ استعدادی تو درس پیشگویی نداره و قراره توی کلاس بعدی حسابی جلوی پروفسور دلاکور کم بیاره!
- خفه شو جیمز! هیچم قرار نیست که من جلوی هر کس، مخصوصا پروفسور دلاکور و اونم توی کلاسش کم بیارم! فردا خواهیم دید که من حتی پیشگوی بهتری هم نسبت به تو دارم.
- خواهیم دید آسپ!
آلبوس و جیمز از هم جدا شدند. آلبوس در راه با خود فکر میکرد که چگونه باید پیشگویی کند که واقعا درست باشد، اما هرچه بیشتر فکر میکرد کمتر به نتیجه می رسید. خلاصه پس از سه ساعت فکر کردن تمام در تخت خواب آلبوس به خواب فرو رفت.
ورود به خواب آلبوس
صدای خنده های جیمز حسابی کفر آلبوس را درآورده بود.
- بس کن جیمز!
- آلبوس بیچاره! تو واقعا یه احمقی پسر! بابا از داشتن پسری مثل تو خجالت میکشه!
- نهههههه! تمومش کن جیمز! تمومش کن...
خروج از خواب آلبوس
-هوووف! عجب خواب عجیبی دیدم! نباید بزارم فردا همچین اتفاقی بیوفته! شاید الان باید از جیمز تشکر هم بکنم! پس... بریم تو کارش!
آلبوس چوبدستیش را برداشت و سریعا اقسون سرخوردگی را روی خود اجرا کرد تا از نظرها مخفی بماند! سپس به آرامی از ازاق خوابش خارج شد و بعد از کمی پیاده روی به سالن غذاخوری رسید.
- خب! اینجا جاییه که همیشه جیمز و رفقاش میشینن. باید یکم اینجا رو دستکاری کرد!
سپس با افسونی آن تکه از میز را جادو کرد تا اگر کسی روی آن نشست سفت به آن بچسبد!
- خب الان نوبت راهرو هاست. جیمز همیشه از راهروی مخفی به سالن غذا خوری میاد! چون اول باید سر میز و باشه و اولین ناخنکو به بشقاب های غذای جلوش بزنه!
آلبوس پاورچین پاورچین به سمت راهرویی رفت که جیمز همیشه از آنجا برای رسیدن به سالن غذاخوری استفاده میکرد! اول چند بمب بد بو را آنجا مخفی کرد تا با نزدیک شدن جیمز به آن منفجر شوند. بعد جلوی درب ورودی بین راهروی اصلی و مخفی کمی از کود اعلای اژدها که از خانه ی هاگرید کش رفته بود را گذاشت تا جیمز تبدیل به بک بوگندوی حسابی شود!
- الان وقتشه که یه نامه برای جیمز بفرستم!
آلبوس کاغذ پوستی را برداشت و چیزهایی روی آن نوشت سپس به سمت انبار جغد ها رفت و به جغد فهماند که این نامه را بی سر و صدا به جیمز برساند و منتظر جواب او هم نماند. سپس به سمت اتاق خوابش رفت و خود را برای صبح فردا آماده کرد.
سرانجام صبح روز موعود فرا رسید. جیمز پس از اینکه از خواب بلند شد نامه ای را پایین تختش دید. روی نامه اسم آلبوس با رنگ سبز و نقره ای نوشته شده بود. جیمز نامه را باز کرد و گفت، قبل از اینکه آخرین نفر به میز صبحانه برسی نیاز به حموم پیدا میکنی داداش!
- اوه! فکر کنم آلبوس روانی شده! من اولین نفر به سالن میرم.
جیمز قدم زنان راه افتاد تا از رواهروی مخفی همیشگی به سالن غذاخوری برود که صدای ترکیدن چیزی را شنید و سپس بوی بدی به مشامش رسید!
- اههه! بدعنق دوباره شروع کرد!
جیمز کمی به سمت جلو حرکت کرد تا درب راهرو را باز کند، اما پایش درون چیز لزج و نرمی فرو رفت. جیمز پایش را بیرون آورد و به کفشش نگاه کرد اما تا چشمش به ماده ای که روی کفشسش بود افتاد رنگش بنفش شد و درجا بالا آورد!
- باید برم حموم!
جیمز سریعا به حمام رفت اما زمانی به سالن غذا خوری رسید که صدای همهمه دانش آموزان از آنجا به گوش می رسید. جیمز به سمت دوستانش رفت تا پیش آنها بشیند که صدای آلبوس را شنید
- هی جیمز! چرا انقدر دیر کردی؟
بعد رو به بقیه دوستانش کرد و به آنها گفت که پیشگویی که صبح به آنها گفته بود راست بوده.
اما جیمز به او اعتنایی نکرد و پیش دوستانش نشست. صبحانه را به خوبی و مفصل نوش جان کرد.
- هی جیمز! میخوای یه پیش بینی دیگه هم واست بکنم؟ یه مشکلی واسه ی نیمکتی که روشی پیش اومده.
جیمز سعی کرد تا از جایش بلند شود اما اینکار نتیجه ای جز پاره شدن ردایش و خنده ی دانش آموزان نشد.
- اعتراف کن جیمز! اعتراف کن که من پیشگوی خوبی هستم.
- هرگز!
- اصلا مهم نیست چون کل اسلیترین ها در جریان پیشگویی من بودند و بهم باور دارن. حالا یکم که بگذره سر و صداش تو کل مدرسه میپیچه! راستی من باید برم کلاس دارم...

جلسه‌ی اول تدریس کلاس پیشگویی

در مدرسه‌ی جادوگری هاگوارتز، شور و شوق زیادی به چشم می‌خورد. ترم تابستانی شروع شده بود و همه بسیار خوشحال به نظر می‌رسیدند و داشتند با آمادگی بالا، دنبال کلاس‌های این ترمشان می‌گشتند.

البته، همه به جز گابریل.

گابریل اصلا خوشحال نبود و دلایل خودش را برای ناراحتی داشت... یکی از این دلایل این بود که اخیرا تمام هاگوارتز را از دم انواع شوینده‌ها گذرانده بود و از جادو آموز بگیر تا استاد و نیمکت و چوب‌دستی، همه تمیز بودند؛ در نتیجه، گابریل به مکان‌های جدیدی احتیاج داشت تا تمیزشان کند و از این طریق روحش آرام شود؛ اما توی هاگوارتز گیر افتاده بود و نمی‌توانست برود.

اما دلیل اصلی، حسن مصطفی بود که دیروز به سراغش آمده بود و خبر از مرخصی مدرس کلاس پیشگویی داده بود و این‌که حالا او باید تدریس را به عهده بگیرد. هر چقدر هم که گابریل گفته بود پیشگویی بلد نیست و اصلا تدریس چیست، حسن فقط قاه قاه خندیده بود.


- سلام و صد سلام به جادوآموزان زیبای کلاس پیشگویی!
- پروفسور دلاکور، ما پیشگویی داریم. چرا شما اومدین؟
- معلممون نیومده؟
- پس تو رو سالازار بذارید وسایلمونو جمع کنیم آروم بریم تو حیاط.
- اشکال نداره یکم از لقمه‌مون بخوریم؟
- می‌شه پاک‌کن بازی کنیم؟
- به نظر من باید بریم پای تخته تمرین پیشگویی حل کنیم تا برای جلسات بعد آماده باشیم و روونا هم ازمون راضی باشه.
-
- نه عزیزان... چیزه... من از این به بعد براتون پیشگویی تدریس می‌کنم!
- ولی شما که پیشگویی بلد نیستین...
- کی گفته؟ من خیلیم پیشگوی خوبیم. مثلا... مثلا پیش‌بینی می‌کنم که الان از توی کیفم یه قلم‌پر در میارم...

و همین‌طور که از توی کیفش قلم‌پر را بیرون می‌آورد با لبخند گشادی گفت:
- دیدین گفتم!

اما متاسفانه جادوآموزها زیاد علاقمند به نظر نمی‌رسیدند و گابریل برای این‌که نظرشان را جلب کند تا درس را حذف نکنند، باید تلاش می‌کرد.

- با پیشگویی‌های کوتاه مدت درس رو شروع می‌کنیم. من همین الان پیشگویی می‌کنم که الان پلاکس میاد پای تخته و می‌خوره زمین!

پلاکس اصلا علاقه‌مند به آمدن پای تخته نبود، اما گابریل با چشم‌غره و درآوردن وایتکس از توی جیب و نشان دادن تی گوشه‌ی کلاس کمی او را در فشار روحی و جسمی قرار داده بود و نمی‌توانست نیاید.

- خب... الان همینجوری میاد و تق! می‌خوره زمین!

هیچ صدای زمین خوردنی در کار نبود.

- خب... یکم دیگه راه برو... الان دیگه تق! می‌خوره زمین!
-
- می‌خوره ها... یکم صبر کنین!

اما پلاکس خیلی خوب بلد بود راه برود و تنها راه باقی‌مانده کمی غیر انسانی به نظر می‌رسید.

تق!

- دیدین گفتم!

پلاکس به پای دراز گابریل که به شکل ناگهانی تغییر مسیر داد و برایش زیر پایی گرفت چشم غره رفت و قسم خورد روزی با پخش یک کاریکاتور از گابریل آبرویش را در سطح جامعه ببرد.

وقت کلاس رو به پایان بود و دانش آموزها هنوز هم به پیشگویی‌های کوتاه مدت گابریل علاقه‌ای نشان نداده بودند. این لحظات آخرین فرصت گابریل برای نجات شغل و آبرویش بودند و او باید برگ برنده‌اش را رو می‌کرد.

- اهم اهم. برای حسن ختام این جلسه، شما رو دعوت می‌کنم که منتظر آخرین پیشگویی من بمونید... در چند دقیقه‌ی آینده، مدیر مدرسه‌ کاملا تر و تمیز و سفید مفید جلوی در کلاس خواهند بود و شاید کمی هم عصبانی باشن .

با اینکه جادوآموزها اصلا امیدی به این پیش‌بینی _ و همچنین دیدن مدیر مدرسه با حالتی به جز قاه قاه خندیدن _ نداشتند، اما منتظر ماندند. و چند دقیقه بعد با باز شدن در کلاس راجع به تصورشان نسبت به پروفسور دلاکور، تجدید نظر کردند.

حسن مصطفی با لباس و سر و روی سفید جلوی در ایستاده بود و به دلایل شاید نامعلوم، بسیار عصبانی بود.
گویا عوض کردن شیر آب با شیر وایتکس جواب داده بود.


______________________________


تکلیف جلسه‌ی اول:

به عنوان تکلیف، مثل گابریل که به زور پیشگوییشو واقعی کرد، شما هم در قالب رول پیشگویی کنید و برای تبدیلش به واقعیت دست به کارای مختلف بزنید.

کلاس پیشگویی
با تدریس پروفسور گبریل دلاکور

نوع درس: اختصاصی

* اساتید محترم موظف هستن زمانبندی های زیر را جهت تدریس و تصحیح تکالیف در نظر داشته باشند. تاخیر در تدریس یا تدریس زودهنگام موجب کسر امتیاز از گروه استاد می شود مگر آنکه از قبل با دفتر مدیریت مدرسه هماهنگ شده باشد.

جلسه اول
زمان تدریس: از ساعت 00:00:00 تاریخ 1 مرداد تا ساعت 23:59:59 تاریخ 2 مرداد
آخرین مهلت پذیرفتن تکالیف: ساعت 23:59:59 تاریخ 13 مرداد
شرح امتیازات: هر زمان قبل از تدریس جلسه دوم

جلسه دوم
زمان تدریس: از ساعت 00:00:00 تاریخ 15 مرداد تا ساعت 23:59:59 تاریخ 16 مرداد
آخرین مهلت پذیرفتن تکالیف: ساعت 23:59:59 تاریخ 27 مرداد
شرح امتیازات: هر زمان قبل از تدریس جلسه سوم

جلسه سوم
زمان تدریس: از ساعت 00:00:00 تاریخ 29 مرداد تا ساعت 23:59:59 تاریخ 30 مرداد
آخرین مهلت پذیرفتن تکالیف: ساعت 23:59:59 تاریخ 10 شهریور
شرح امتیازات: قبل از جلسه امتحانا برای کلاس های تخصصی و حداکثر تا 15 شهریور برای کلاس های عمومی

* امتحانات کلاس های اختصاصی از 12 تا 19 شهریور برگزار خواهد شد و دستور العمل های مرتبط با آن در اطلاعیه دیگری منتشر می گردد.

سوزانا، فرزند!

تکلیفت اصلا هم به درد نخور نبود خیلی هم عالی بود، فقط آمدی هم رزم به قربانت، ولی حالا چرا؟

متاسفانه این کلاس به اتمام رسیده و باید تا ترم بعدی هاگوارتز صبر کنی تا دوباره برقرار بشه. با اینکه تکلیف بسیار خوبی نوشته بودی، متاسفانه به خاطر قوانین هاگوارتز، نمره اش برای گروهت لحاظ نمی شه.

امیدوارم که موفق باشی و از لحظاتت توی این سایت لذت ببری!

سلام پروفسور
با یه تکلیف به درد نخور و افتضاح در خدمتم

سلام پرفسور.
تکلیف آوردم پرفسور.

خدمت شما این طومار

پروفسور منم تکلیف آوردم خدمتتون!

سلام پروفسور
بلاخره پس از تلاش های بسیار از قرنطینه آزاد شدم
هوووووووف